Μίλα μου για μήλα

Υπάρχουν μέρες σαν τη σημερινή, που η μουντάδα πρωταγωνιστεί έξω στους δρόμους της πόλης λόγω καιρού. Τέλη Ιουνίου κι αλήθεια δεν ξέρω πώς να αντεπεξέλθω σ’ αυτή τη σκοτεινή διάθεση. Υποθέτω κι εσύ εκεί. Μετά βγάζω το μικρό νεσεσέρ από την τσάντα μου για να βάλω λίγο ρουζ στα μήλα, εκεί ψηλά στα ζυγωματικά. Ουπς! Φώτισα. Με μια κίνηση. Σε μια στιγμή. Έτσι απλά.

Και γιατί το ρουζ όμορφη φίλη μου στέκεται συνήθως κάπου στριμωγμένο στα άλλα must-have προϊόντα μακιγιάζ; Αναρωτιέμαι. Δεν το’ χα σκεφτεί. Εσύ, το’χεις σκεφτεί; Η αλήθεια είναι ότι δεν του δίνουμε εμείς οι μπιουτούδες αυτού του κόσμου τη σημασία που του αρμόζει. Κι όμως είναι ένα ονειρεμένο και υπερτρυφερό προϊόν ομορφιάς που κάνει τη νύχτα – μέρα μ’ ένα άγγιγμα. Έχει μια παράξενη προσδοκία το άγγιγμά του. Αναδεικνύει μια δυναμική. Έχει μια δύναμη που ίσως να είναι μεγαλύτερη κι απ’ αυτή που έχει μια πούδρα, που βοηθάει στη διάρκεια του μακιγιάζ.

Σε μεταμορφώνει, σε φωτίζει και σου δίνει μια απαράμιλλη λάμψη. Σα να αφήνει μια μικρή χαραμάδα στο καλοκαιράκι που ας παρακαλέσουμε όλες μαζί (μήπως και πιάσει) να ρθει για να μείνει επιτέλους!

πι.ες: Ίσως τελικά αυτές οι σκοτεινές μέρες να είναι χρήσιμες για να ανακαλύψουμε από κοινού αυτά τα μικρά αριστουργήματα, που είναι ικανά να διατηρήσουν με κάποιο τρόπο αναλλοίωτη την καλή μας διάθεση, προσφέροντας φρεσκάδα και ροδαλή όψη, με μια πανεύκολη κίνηση.

εις το επανιδείν