Πρώτη φορά που έκανα laser αποτρίχωση
- 27 ΜΑΙ 2022
Λόγω ηλικίας, έκανα για πρώτη φορά laser αποτρίχωση, πριν γίνει μόδα. Τότε που δεν υπήρχαν σχετικά μηχανήματα παντού και χρησιμοποιούνταν μόνο από δερματολόγους. Σε δεύτερη ανάγνωση, ό,τι δίνεις σήμερα για όλο το πόδι (σε ευρώ), το έδινα μόνο για το μουστάκι και τις μασχάλες. Ίσως να ήταν και περισσότερα.
Μεταξύ αυτών που μου συνέβησαν ήταν ότι ενώ δεν είχα ποτέ χείλη (δεν θα τα έλεγες ποτέ ζουμερά, εκτός και αν έχεις μυωπία 10 και δεν φοράς τα γυαλιά σου), από το κάψιμο της μεγάλης έντασης απέκτησα χείλη για δυο εβδομάδες. Με είχαν κάψει και στη μασχάλη, όπως και στο μπικίνι. Είχα φτάσει έως τη Χαλκίδα, για να βρω λύση στο πρόβλημα μου, δηλαδή να μην με καίνε και να μη χρειάζεται να πληρώνω το νεφρό μου.
Γενικά, δεν πέρασα πολύ καλά έως ότου βρήκα μια επαγγελματία, την οποία εμπιστεύομαι την τελευταία δεκαετία. Μην σου πω ότι είναι και 15 τα χρόνια που πάω στη συγκεκριμένη δερματολόγο.
Η αποτρίχωση με laser είναι μεγάλη ανακάλυψη!
Τώρα λοιπόν, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανακάλυψη της ανθρωπότητας ειδικά αν είσαι από εκείνες που όταν ξυρίζεσαι το πρωί, νιώθεις τις τρίχες να ξεπετάγονται το βράδυ της ίδιας ημέρας. Ή αν κάνεις αποτρίχωση με κερί, μέχρι να φύγει ο ερεθισμός -αυτός που προκαλεί η τρίχα που αντιστέκεται και έχει αποκτήσει «δύναμη» από το ξύρισμα-, έχουν ξαναβγεί οι τρίχες.
Από τα 12 και την πρώτη αποτρίχωση με κερί (που με άκουσε όλη η Αχαρνών) έως ότου ανακαλύψω το laser, δεν φορούσα ΠΟΤΕ τα καλοκαίρια βερμούδες ή σορτσάκια χωρίς να βρω τον χρόνο να κάνω τα δέοντα. Και επειδή βαριόμουν όλη αυτήν την αγγαρεία που έπρεπε να γίνεται ΠΟΛΥ τακτικά, έλιωνα μέσα στα τζιν. Στις δε παραλίες, φορούσα μαγιό που το κάτω μέρος ήταν σαν μποξεράκι. Αλλιώς, έπρεπε να κάθομαι σαν τη Μαίρη Χρονοπούλου σε ταινία του ’70 (ξέρεις, με τα πόδια κλειστά και σταυρωτά, χαμηλά στις γάμπες). Διαφορετικά, ήταν ορατή η θυλακίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή που δημιουργείται από τις τρίχες που εγκλωβίζονται στο δέρμα μετά το ξύρισμα ή τη χαλάουα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν του laser, φοράω ό,τι θέλω, χωρίς το παραμικρό άγχος. Όταν τελείωσα με τα βασικά (μουστάκι, μασχάλες, μπικίνι) πέρασα και στα πόδια και τους γλουτούς. Κάπου εκεί έκλεισα την καριέρα μου. Δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να ‘καθαρίσω’ τα χέρια μου, γιατί δεν ήταν κάτι που ήθελα ή που με ενδιέφερε. Γίνεται, ωστόσο, και αυτό, όπως γίνονται όλες οι περιοχές που αισθάνεσαι πως υπάρχει ανεπιθύμητη τριχοφυΐα πέραν του τριχωτού της κεφαλής.
Αν δεν το ‘χεις δοκιμάσει ακόμα, αφενός θα σου πω ότι απορώ για τον λόγο, αφετέρου θα σου δώσω κίνητρα. Πριν τις ασίστ, είναι χρήσιμο να ξέρεις πως το ότι ζεις στην Ελλάδα μπορεί να είναι για πολλά πράγματα λίγο «προβληματικό» (και ως προς τα όσα υπάρχουν και διατίθενται στο εξωτερικό σε θέματα υγείας και ομορφιάς), αλλά σε περιπτώσεις σαν τα laser αποτρίχωσης, είναι η σωτηρία σου. Ναι, όντως όταν πρωτοπαρουσιάστηκε αυτή η μέθοδος είχαν προκληθεί διάφορα προβλήματα υγείας. Μέχρι όμως, να έλθει στη χώρα μας, είχαν τσεκαριστεί και εμπεδωθεί οι σωστές συχνότητες, που είναι αβλαβείς και κάνουν τη δουλειά. Οπότε, όλα καλά.
Πάμε λοιπόν, στο τι κάνει το laser
Βασίζεται στην επιλεκτική φωτοθερμόλυση: η τρίχα απορροφά το φως ορισμένου μήκους κύματος και έτσι καταστρέφεται, χωρίς να προκληθεί ζημιά στο δέρμα. Η ουσία που απορροφά αυτό το φως, είναι η μελανίνη της τρίχας. Τη μετατρέπει σε θερμότητα και έτσι έχουμε την αποσύνθεση και την αποτροπή της επανεμφάνισης. Όσο πιο μαύρη και σκληρή είναι η τρίχα, τόσο πιο γρήγορα θα δεις οριστικό αποτέλεσμα. Οι ανοιχτόχρωμες τρίχες έχουν ένα επιπλέον challenge, αλλά από την άλλη, δεν μπορείτε να τα έχετε όλα δικά σας, έτσι;
Για τις μασχάλες, όπου ξυριζόμουν παλιότερα με το σύστημα flex (έπιανα το ξυράφι και όποιον πάρει ο χάρος) και κατά συνέπεια είχα δημιουργήσει μια έξτρα έκταση με μαύρες τρίχες, είδα αποτέλεσμα από την τέταρτη φορά. Όταν λέω αποτέλεσμα, εννοώ ότι δεν με ξαναενόχλησαν -παρά μια με δυο τρίχες που βγαίνουν μέχρι σήμερα- τρία χρόνια από την τελευταία θεραπεία. Κάτι ανάλογο έγινε και στην περιοχή του μπικίνι, όπου επίσης ήμουν σπάταλη.
Στα πόδια ήταν ακόμα πιο γρήγορη η «ανταπόκριση». Στους γλουτούς not so much. Στο μουστάκι έμαθα πως λόγω των ορμονών μας, δεν απαλλασσόμαστε ποτέ οριστικά, αλλά η διαφορά είναι αισθητή. Εδώ, θα ήθελα να προσθέσω πως όταν απομακρύνεις τις τρίχες από αυτήν την πολύ ευαίσθητη περιοχή με κερί, τραβάς και το δέρμα και εν πολλοίς το «σπας». Επιταχύνεις δηλαδή, τη νευρομυική «φθορά» (δεν συνηθίζουμε να γυμνάζουμε το συγκεκριμένο κομμάτι). Άρα μετά χρειάζεσαι πιο γρήγορα Botox, αν δεν θέλεις να βλέπεις τις κάθετες γραμμές χαλάρωσης. Επίσης, κινδυνεύεις να καείς. Και τέλος πρέπει να επαναλαμβάνεις τακτικά.
Η απελευθέρωση που μου πρόσφερε το laser αποτρίχωση έχει γίνει συνήθεια, στο βαθμό που έχω χρόνια έστω να τσεκάρω τι γίνεται στα πόδια μου, πριν βάλω ένα φόρεμα, μια φούστα ή ό,τι άλλο παλαιότερα θα αποκάλυπτε ένα χάος.
