Πρώτη φορά που έκανα θεραπεία κερατίνης

Η κατηγορία που ανήκει το τριχωτό της κεφαλής μου είναι αυτή των σπαστών μαλλιών. Δηλαδή, έχω κάτι σαν μπούκλες και όσο μακρύνουν τα μαλλιά, τόσο «ανοίγουν», με το πάνω μέρος να γίνεται ίσιο -χωρίς να είναι πρόκα. Επίσης, έχω πολλά μαλλιά. Όσο μεγαλώνω εντωμεταξύ, χάνεται περισσότερο η ‘σούστα’ της μπούκλας και γίνεται πιο έντονη η afro διάθεση τους.

Για αυτό που ακολουθεί, αφενός θα σου ζητήσω συγγνώμη, αφετέρου θα κάνω έκκληση στην καλοσύνη της ψυχής σου -αφού πρέπει να σου δείξω τι εννοώ. Κράτα πρόχειρο πως στη φωτογραφία είμαι 19 χρόνων και περίπου τα ίδια κιλά με σήμερα -που με λες αδύνατη. Έχω βάσιμες υποψίες (και αν θες μου λες την άποψη σου) ότι το κολλαγόνο στο πρόσωπο δεν ήταν ποτέ φίλος μου.

Για να αντισταθώ στην επανάσταση της τρίχας, «έκοψα» το χτένισμα -που έδινε ένα boost στο φούντωμα. Για πολλά χρόνια δεν είχα καν μια βούρτσα ή μια χτένα. Μια άλλη μέθοδος καταπολέμησης του εχθρού ήταν να αφήνω το μήκος, για να μπορώ να κάνω κοτσίδα (αλλιώς ελεύθερα τα μαλλιά παρέπεμπαν σε φλοκάτη), ενώ μετά μια ευαισθησία που απέκτησα στον αυχένα (καθότι λουζόμουν και όπως έτρεχαν τα νερά, έβαζα το κράνος, ανέβαινα στη μηχανή και έβγαινα στο δρόμο για τη δουλειά -το έχω κάνει και στη Λευκορωσία των -17 βαθμών, minus τη μηχανή αφού εκεί ήμουν ποδαράτη), τα έκοψα πολύ κοντά. Περιττό να σου πω το δράμα που έζησα, όταν κουράστηκα να με βλέπω με την ίδια κόμη και αποφάσισα να τα ξαναμακρύνω -προφανώς για να τα ξανακόψω, αφού ποτέ δεν έγινα αυτή που θα ασχολείτο περισσότερο με το αντικείμενο, πέραν του λουσίματος.

Θεά με έκαναν οι κυρίες που μετέφερα το άγχος που μου δημιουργούσαν τα μαλλιά μου (βλ. κομμώτριες), για να βάλω έναν αφρό, να χρησιμοποιήσω έστω και για λίγα λεπτά σεσουάρ, αλλά είχα -έχω και θα έχω- άρνηση.

Θεά με έκανε και η Ελίνα να κάνω κερατίνη, εδώ και καμια διετία που αποφάσισα -πάλι- να αφήσω τα μαλλιά μου να μακρύνουν -χωρίς να μπορώ να σου πω τον ακριβή λόγο αυτής της απόφασης, την οποία ξεκάθαρα αμφισβητώ καθημερινά.

Τα χρόνια των βαφών και της αδιαφορίας μου είχαν ως συνέπεια όταν λούζομαι να έχω την αίσθηση πως τα χέρια μου μπλέκονται σε συρματοπλέγματα. Έτσι έκανα botox μαλλιών. Mολονότι τα μαλλιά μου ενυδατώθηκαν, παρέμειναν αναρχοαυτόνομα. Οπότε αποφάσισα να υποταχθώ στη μοίρα μου και να πάω για θεραπεία κερατίνης.

Στο τηλέφωνο που πήρα, για να κλείσω το ραντεβού προφανώς και ρώτησα πόση ώρα θα διαρκέσει η ιστορία (έχω «κόφτη» στη μια ώρα -όποια και αν είναι η διαδικασία), με την Ελίνα να μου λέει κοντά στα 45 λεπτά («θα σε λούσω, για να ανοίξουν τα ‘λέπια’ της τρίχας, θα βάλω τη θεραπεία κερατίνης, θα μείνεις με αυτή για 20 με 30 λεπτά και μετά θα σου περάσω τα μαλλιά με την πρέσα, για να ‘κλειδώσει’ τη θεραπεία»), εγώ να την ενημερώνω ότι προφανώς και θα φύγω στο μεσοδιάστημα (η απάντηση της ήταν ένα λιτό «αλίμονο») και τη μεγάλη ημέρα να έρχεται.

Θεραπεία κερατίνης και ένα δάκρυ κύλησε

Στην πρώτη πινελιά της ουσίας στα μαλλιά μου, άρχισα να δακρύζω. Η Ελίνα με ενημέρωσε ότι «είναι γεγονός ότι η θεραπεία κερατίνης προκαλεί συναισθήματα». Συν τη μάσκα, κάποια στιγμή κόντεψα να σκάσω. Μου εμφάνισε ένα ανεμιστηράκι γραφείου. Δεν πρόλαβε να πατήσει το on, γιατί είχε τελειώσει η εφαρμογή και άρα ο χρόνος παραμονής μου στο κομμωτήριο. Πρόλαβα να ρωτήσω αν πρόκειται για φυτική ουσία. Μου εξήγησε ότι παλαιότερα η θεραπεία αυτή «που είναι για τη λείανση» είχε διάρκεια 6 μήνες, γιατί είχε φορμαλδεΰδη. Πλέον δεν έχει και για αυτό η διάρκεια μειώνεται στους τρεις μήνες. Όχι απαξάπαντος. Υπάρχουν προϋποθέσεις. Θα σ’ τις πω ευθύς αμέσως, αφού πρώτα σε ενημερώσω ότι όλοι όσοι με είδαν -μετά την εφαρμογή-, με ρωτούσαν αν είχα κόψει τα μαλλιά μου. Η αλήθεια ήταν πως τα είχα κόψει, ΑΛΛΑ πριν κανά μήνα -όταν το σπαστό είχε ως συνέπεια να ξέρουμε για το κούρεμα μόνο η Ελίνα κι εγώ.

Πάμε και στο post game της θεραπείας κερατίνης

Για 3 ημέρες (στη σούμα βάζεις αυτήν της εφαρμογής) δεν λούζεσαι και το κυριότερο δεν ιδρώνεις. Δεν προκαλείς καμία συνθήκη που θα απομακρύνει την ουσία που πρέπει να «μπαστακωθεί» στο τριχωτό της κεφαλής σου. Επίσης, δεν πιάνεις τα μαλλιά σου κοτσίδα, για 3 ημέρες (εδώ σε θέλω κάβουρα, να κάνεις θεραπεία κερατίνης το καλοκαίρι για να μη φριζάρει το μαλλί στην παραλία). Αντιλαμβάνεσαι ότι από ένα σημείο κι έπειτα νιώθεις λες και έχεις καούκα. Θέλω να φανείς ψύχραιμη και να το αντέξεις.

Αυτό που έμαθα ως κλασικός αμφισβητίας των οδηγιών για την όποια συνθήκη (από όταν ήμουν παιδί -τώρα που μεγάλωσα έχω την εντύπωση ότι το κάνω για εσένα, για να ξέρεις τι να μην κάνεις λάθος), δεν μπορείς και να αράξεις με την ησυχία σου στον καναπέ. Τι εννοώ: δεν μπορείς να ακουμπήσεις για τις ατελείωτες ώρες του binge watching το κεφάλι σου στην πλάτη του καναπέ, γιατί η τρίχα θα «σπάσει». Όχι με την έννοια που νομίζεις, αλλά με αυτήν που θα σου αφήσει μόνιμο αποτύπωμα. Εκτός και αν περάσεις με μια πρέσα το σημείο, πριν λουστείς. Αν δεν έχεις πρέσα (γιατί φοβάσαι πως θα κάψεις το σπίτι -όχι εγώ, μια φίλη), πέρνα το με βούρτσα και πιστολάκι.

Όταν έλθει η ημέρα της απελευθέρωσης, χρησιμοποίησε σαμπουάν χωρίς θειικά άλατα. Αν δεις τη λέξη “sulfates” στη συσκευασία, να την αφήσεις κάτω και να πας στην επόμενη. Εκτός και αν έχει δίπλα τη λέξη “free”. Αν θες να με ακούσεις, θα σου πρότεινα να αγοράσεις σαμπουάν χωρίς θειικά άλατα ούτως ή άλλως, αν έχεις μαλλιά με τάση για φριζάρισμα ή βαμμένα -την καλησπέρα μου, σε όλη την Ελλάδα. Θα διαπιστώσεις πολύ γρήγορα πόσο πιο μαλακά θα γίνουν.

ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ (λέμε τώρα), λούστηκα με σαμπουάν που είχε θειικά άλατα και διαπίστωσα πως προκλήθηκε μια ταραχή, την οποία έστρωσε η σωστή επιλογή -στην επόμενη χρήση. Με αυτό θέλω να σου πω να μη σκάσεις κι όλας, αν γίνει κάτι λάθος. Απλά είναι χρήσιμο να μην γίνεται συνέχεια αυτό το λάθος –αν δεν θα μακροημερεύσει η κερατίνη.