Κατοστάρικα, τηλεμαχίες, ζωντοχήρες, γηπεδικά λαμπιόνια και καλώς ήρθες άμακραν

Άκου το podcast εδώ:

Καλώς τα δεχτήκαμε. Η μετάλλαξη Όμικρον είναι γεγονός. Κι ας μην ξέρουν να την προφέρουν οι αμερικανοί. Είχαμε και το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα (Κρήτη μεριά).

Μαζί με την Όμικρον, ήρθε και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των 60+ και το διοικητικό πρόστιμο των 100 ευρώ. Αντιδράσεις διάφορες, αλλά εκεί οδεύει και η Ευρώπη.

Έγινε και το debate του ΚΙΝΑΛ. Ο σασμός Ανδρουλάκης, o jet setter Γερουλάνος, ο ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ Καστανίδης, ο ΝΔ Λοβέρδος και ο «η δημοκρατία είναι σαν τον έρωτα» Χρηστίδης. Ο Γιώργος Παπανδρέου την ίδια ώρα έκανε μάζωξη στο Ρομάντσο.

Η Δέσποινα Βανδή τόλμησε, ζωντοχήρα ούσα και πάνω από 40 ετών, να ξαναερωτευτεί και να περνάει καλά. Ποιος είδε τις γυναίκες και δεν τις φοβήθηκε. Τις ίδιες που είχαν ζόρι με την Ελένη Μενεγάκη και την Τζένη Μπαλατσινού που έκαναν παιδιά σε μεγάλη ηλικία. Που έχουν ζόρι με τη Ναταλία Γερμανού και τις σχέσεις της. Κορίτσια, χαλαρώστε λίγο και στηρίξτε το δικαίωμα των γυναικών στη ζωή όπως και όποτε θέλουν. Έχει ο καιρός γυρίσματα.

Και μιας και λέμε για γυναίκες μεγαλύτερες που ζουν όπως τους αρέσει, έρχονται και τα κορίτσια μας. Το And Just Like That λέει ζήτω τα 50 (με τέλεια ρούχα και μια ακόμα τελειότερη Νέα Υόρκη, μην ξεχνιόμαστε).

O Jack Dorsey, συνιδρυτής του Τwitter, το εγκαταλείπει. Το είπε μόνος του, φυσικά με ένα tweet. Ποιος θα αποκλείει τώρα τον Trump; Και γιατί έφυγε; 

Διάβασε το υπέροχο Έθιμα Ταφής και ταξίδεψε στην Ισλανδία του 1829, όπου μια γυναίκα καταδικάζεται σε θάνατο για τη δολοφονία δύο αντρών. Το έκανε όμως;

Αν σου αρέσουν τα μιούζικαλ, δες στο Netflix αυτό το υπέροχο μιούζικαλ/μη μιούζικαλ για το πως ο Jonathan Larson άλλαξε τα δεδομένα των μιούζικαλ με το iconic Rent. Κι αν διάβασες πολλές φορές τη λέξη μιούζικαλ, να σου πούμε πως την ταινία υπογράφει ο εκπληκτικός Lin Manuel Miranda που έγραψε το πιο πετυχημένο σήμερα μιούζικαλ, Hamilton. Εγώ τον Andrew Garfield που πρωταγωνιστεί, τον πρότεινα για Όσκαρ αν ήταν στο χέρι μου.

Αν πάλι θέλεις κάτι πιο σκοτεινό, έχουμε και Benedict Cumberbatch (επίσης τον βλέπω για υποψήφιο Όσκαρ), τον οποίο σκηνοθετεί η υποψήφια για Όσκαρ Jane Campion (Mαθήματα Πιάνου) στον ρόλο ενός προτύπου τοξικής αρρενωπότητας που σιχαίνεται ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει, που ερμηνεύει την καταπίεση του εαυτού ως δύναμη και που υποθέτει ότι όλοι οι υπόλοιποι θα κάνουν – ή θα πρέπει να κάνουν έστω – το ίδιο. Θύμα του, η σύζυγος του αδερφού του, ο γιος της και τελικά ο ίδιος. Δες το Power of the Dog.

Βγαίνει σήμερα και το τελευταίο κομμάτι του Casa de Papel, που ναι μεν σταμάτησε να μου αρέσει από τη δεύτερη σεζόν, αλλά θα το δω. Εδώ βλέπω 18 χρόνια Grey’s Anatomy.

*Βρες και κάνε subscribe στο Podcast της Μίνας Μπιράκου στο Ladylike.gr, Been There Done That, στο Spotify

*Ακολούθησε τη Μίνα Μπιράκου σε Twitter,  Facebook και Instagram