Αντίνοος Αλμπάνης: 5 φορές που το Instagram του μας ενέπνευσε και μας γέμισε δύναμη

Ο Αντίνοος Αλμπάνης σε όλη τη διάρκεια της ασθένειάς του παρέμεινε ενεργός στα social media. Προσπάθησε να εκφράσει όσα επιθυμούσε μέσα από αυτά. Συνέχισε να το κάνει στον μακρύ δρόμο της ανάρρωσής του. «Δέχθηκα και αρνητικά μηνύματα για το ξυρισμένο κεφάλι μου από ανθρώπους που δεν ήξεραν. Αυτή η απόφασή μου να μην αποσυρθώ γενικότερα , έπρεπε να περιφέρω μια καινούργια εικόνα στον κόσμο η οποία εικόνα δεν ήταν απαραίτητα αρεστή. Δέχθηκα χλευαστικά μηνύματα για το ξυρισμένο μου κεφάλι. Ένιωσα συμπόνοια για την κοπέλα που μου ευχήθηκε να πεθάνω. Υπήρχαν, όμως άνθρωποι που όταν δημοσιοποίησα την ασθένειά μου κάποιοι ταυτίστηκαν μαζί μου. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για μένα», είχε πει ο ίδιος στην εκπομπή «Μεσάνυχτα».

Ακόμα και σήμερα ο Αντίνοος Αλμπάνης συχνά υπενθυμίζει στον εαυτό του και τους followers του ότι έχει περάσει πολύ πιο δύσκολες περιόδους από τη σημερινή, που δοκιμάζει ολόκληρη τη γη. Το καταφέρνει, εμπνέοντας δύναμη. Το καταφέρνει γεμίζοντας μας ευγνωμοσύνη και αγάπη για τον εαυτό μας. Αυτές είναι οι 5 φορές που οι αναρτήσεις του μας συγκίνησαν πολύ.

«Να αντέχετε. Όχι γιατί πρέπει. Γιατί μπορείτε»

Μόλις την περασμένη Πέμπτη, 29 Οκτωβρίου, ο Αντίνοος Αλμπάνης μοιράστηκε την πιο κάτω φωτογραφία του από την εποχή που η φυσική του κατάσταση, η υγεία του, η ζωή του, δοκιμαζόταν πρωτόγνωρα.

«H φωτογραφία τραβήχτηκε την ημέρα που ανέβηκα είκοσι σκαλιά σε τριάντα λεπτά. Tην ήμερα που μου έλεγαν κουράγιο κι ήθελα να ουρλιάξω δυνατά να κοπεί η ανάσα να πέσει κάτω.

Όχι κουράγιο, φωνή. Αντέχουμε όσο θέλουμε αρκεί να θέλουμε.

Πρέπει να συνηθίσεις να αγαπάς εκείνο που σου λείπει και να συνηθίσεις να αντέχεις εκείνο που έχεις, ακόμα κι αν πρέπει να ανέβεις είκοσι σκαλιά σε τριάντα λεπτά.

Να αντέχετε.
Όχι γιατί πρέπει.
Γιατί μπορείτε», έγραψε ο ηθοποιός.

«Έναν χρόνο μετά»

Την περίοδο που συμπλήρωσε έναν χρόνο από τη διάγνωσή του με λέμφωμα, ο Αντίνοος Αλμπάνης έγραψε στον λογαριασμό του στο Instagram τον δικό του απολογισμό.

«Ξέρεις τι έχω καταλάβει έναν χρόνο μετά;
πως η ζωή έχει αξία μόνο γιατί είναι μικρή

είναι σχεδιασμένη να την καταναλώνουμε, να την χρησιμοποιούμε, να την ξοδεύουμε, να την ζούμε, να της βγάζουμε τη γλώσσα, να την νιώθουμε

πρέπει να την γεμίζουμε με όσα λάθη και με όσα θαύματα μπορούμε να καταφέρουμε

και μετά;
μετά πρέπει να την αφήνουμε».

«Να αποβάλλουμε τα ταμπού»

Τον Φεβρουάριο του 2020 την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, ο Αντίνοος Αλμπάνης βρήκε μία ακόμα αφορμή να στείλει ένα σπουδαίο μήνυμα.

«Εύχομαι σε όλους μια χαρούμενη ημέρα ενάντια στον καρκίνο. Εύχομαι ο καθένας από εμάς να γιορτάσει αυτή τη μέρα με έναν αισιόδοξο τρόπο. Να αποβάλλουμε οποιοδήποτε ταμπού ή στίγμα σχετίζεται με αυτό. Να μιλάμε για αυτό προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας ανεξάρτητα με το τι μας συμβαίνει. Προσωπικά, “αγκαλιάζω” τις πληγές μου γιατί αυτές είναι τα παράσημά μου», σημείωσε.

«Μερικές μέρες ο καρκίνος έχει το πάνω χέρι, άλλες μέρες εμείς».

Τον περασμένο Αύγουστο η είδηση του θανάτου του Chadwick Boseman γέμισε θλίψη τον κόσμο του Hollywood αλλά και τους fan του ηθοποιού σε όλο τον πλανήτη. Ο Αντίνοος Αλμπάνης διαβάζοντας την είδηση πρόσεξε κάτι. Αυτή τη μικρή λέξη, τη «μάχη» που όλοι δίνουν κι άλλοι κερδίζουν κι άλλοι χάνουν. Και θέλησε να μας στρέψει την προσοχή σε αυτά τα κακώς υπάρχοντα κλισέ.

«Θύμωσα για άλλη μια φορά με την γλώσσα. Είναι ευεξήγητο το γιατί αυτή η στρατιωτική φρασεολογία έχει διεισδύσει στα μέσα ενημέρωσης και στην καθημερινή ζωή. Σκοπός όσων τη χρησιμοποιούν είναι να δείξουν αλληλεγγύη και αισιοδοξία σε μία αδιανόητα δύσκολη στιγμή στη ζωή κάποιου. Μιλώντας όμως με αυτήν τη γλώσσα μπορεί να φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ο Μπόουζμαν, όπως και τόσοι άλλοι, είχε τα κότσια. Δεν έδωσε όμως μάχη, δεν ήταν σε πόλεμο με τον καρκίνο, δεν ήταν “ηττημένος στρατιώτης”», έγραψε μεταξύ άλλων.

«Η συνήθεια να λέμε ότι το να ζεις με καρκίνο είναι μάχη και όσοι τη χάνουν είναι losers, την ώρα που άνθρωποι σαν κι εμένα -ευτυχώς ακόμα ζωντανοί έπειτα από θεραπεία- είναι θριαμβευτές, είναι μάλλον άκομψη. Στον “δικό μας κόσμο”, το να έχεις καρκίνο δεν είναι καθόλου ένας αγώνας. Μερικές μέρες ο καρκίνος έχει το πάνω χέρι, άλλες μέρες εμείς. Να θυμόμαστε τους ανθρώπους για τις όποιες θετικές επιπτώσεις έφεραν στον κόσμο και όχι για το αν ηττήθηκαν ή κέρδισαν. Είναι εξαιρετικά άδικο να λέμε για κάποιον ότι έχασε έναν αγώνα που είναι πέρα από τον έλεγχό του. Γιατί αν είναι αγώνας, είναι άνισος. Και συγχωρέστε με που παίρνω θέση αλλά όπως λέει και το φιλαράκι μου η Μαρία, αν έχεις κλάψει από χαρά για τα καλά αποτελέσματα του διπλανού σου στον θάλαμο, καταλαβαίνεις ότι κάτι μας ενώνει όλους. Παρόντες και απόντες. για τους απόντες λοιπόν οφείλουμε να μιλάμε. ήταν κι αυτοί δικοί μας», συμπλήρωσε ο Αντίνοος Αλμπάνης.

Η πρώτη φορά

«Ταλαιπωρημένος: Ασφαλώς. Πόνος στα κόκαλα: Ναιιι. Απώλεια γεύσης: ω ναι. Αλλά είμαι νίντζα της χημειοθεραπείας», αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που έγραψε σαφώς για την περιπέτεια της υγείας του ο Αντίνοος Αλμπάνης. Μπορεί να έχουν πια χαθεί από το σύμπαν του Instagram, καθώς ήταν ένα story του που τα ανέφερε, αλλά δεν χάνονται από τη μνήμη και την καρδιά μας. Δεν χάνονται από το μυαλό όσων έχουν βρεθεί στη θέση του ή είχαν ανθρώπους δικούς τους στην ίδια θέση. Να αντέχετε. Να αντέχουμε. Να αντέχεις πάντα Αντίνοε και να μας εμπνέεις.