Άση Μπήλιου: Η εξομολόγηση για την υιοθεσία, τους βιολογικούς της γονείς και τα δάκρυα για τη μητέρα της

Η ίδια μιλώντας στην Ελεονώρα Μελέτη είπε πώς θεωρεί ότι οι γονείς της την υιοθέτησαν γιατί δεν είχαν καταφέρει να αποκτήσουν δικό τους παιδί αλλά: «Δεν ξέρω πολλά πράγματα. Δεν έχω μάθει όλο το παρασκήνιο γιατί δεν με ενδιέφερε κιόλας. Ακόμα και τη στιγμή που έμαθα ότι είμαι υιοθετημένη, και να μην το μάθαινα δεν θα άλλαζε κάτι», όπως είπε. «Πώς το έμαθες;» τη ρώτησε η δημοσιογράφος κι εκείνη απάντησε: «Εγώ παιδί μου ήμουν τρελή από μικρή. Είχα δύο τρέλες, η μία ήταν η μουσική και η άλλη η αστρολογία. Ήμουν πανκ. Τρέλα αλλά ήταν μία πολύ ωραία περίοδος. Η μητέρα μου βλέποντας ένα παιδί στα 15 να έρχεται με ξυρισμένο κεφάλι, λέει “κάτι έχει πάθει αυτή, κάτι έχει μάθει”. Εκεί λοιπόν της μπήκε ότι μπορεί εγώ να έχω μάθει ότι είμαι υιοθετημένη και γι’ αυτό αντιδρώ. Και ήρθε και μου το είπε μόνη της. Μου είπε ότι «σε έχουμε υιοθετήσει από τριών ημερών». Ήταν σοκ μεγάλο που κράτησε όμως μία μέρα. Είπα λοιπόν στη μητέρα μου ότι δεν θα ήθελα να είχα μάθει και ότι αλλάζει πολλά πράγματα όλο αυτό αλλά όχι όπως φοβόταν η μαμά μου».

«Η αγάπη μου μετά έγινε απέραντη για τους γονείς μου. Μολονότι τους έχασα πολύ νωρίς, αυτό με κράτησε δυνατή στα επόμενα χρόνια. Δεν θύμωσα ή τουλάχιστον δεν συνειδητοποιούσα κάποιο θυμό εκείνη τη στιγμή. Ήθελα όμως να μάθω στην πορεία γιατί με έδωσαν. Δεν έψαξα αλλά έψαξαν εκείνοι, ουσιαστικά η μικρότερη αδερφή μου, η οποία έκανε μια επαφή μαζί μου, γιατί έκαναν κι άλλο παιδί μετά από εμένα.

Έμαθα γιατί με έδωσαν δυστυχώς. Ο λόγος που με έδωσαν ήταν αστείος. Είχαν κι άλλα παιδιά και έδωσαν μόνο εμένα για υιοθεσία. Τώρα πια, έχοντας δει τα πράγματα διαφορετικά, από τη μία πλευρά σαφώς τους έχω συγχωρήσει, τους ευχαριστώ για το DNA μου, που δεν με χαλάει και τους σκέφτομαι γιατί σκέψου δίνεις ένα παιδί που το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το ξαναδείς στη ζωή σου. Εκείνοι είναι αναγκασμένοι να με βλέπουν κάθε μέρα. Για μένα, κι αυτό είναι σκληρό για εκείνους», συνέχισε η αστρολόγος.«Δεν έχουμε συναντηθεί, δεν έχουμε μιλήσει. Η μητέρα μου πριν πεθάνει γιατί διαισθανόταν κάτι στο νοσοκομείο μου είπε “Ξέρεις κάτι, όταν φύγω, θέλω να έχεις οικογένεια αν θέλεις για να μην είσαι μόνη σου” και της υποσχέθηκα ότι δεν πρόκειται να το κάνω γιατί εμένα αυτή ήταν η οικογένειά μου, δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να έχω άλλη», είπε προσπαθώντας να συγκρατήσει τη συγκίνησή της.

«Τη μέρα που μπήκα στο πανεπιστήμιο έμαθε ότι έχει οξεία λευχαιμία» είπε η ίδια και περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές του τέλους και τα 2 χρόνια που της πήρε να συνέλθει από την δεύτερη αυτή απώλεια που την άφησε να επιβιώνει και να μεγαλώνει μόνη της.

Κεντρική φωτογραφία: NDP Photo Agency