Γιορτή του πατέρα: 5 διάσημοι Έλληνες μπαμπάδες μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους για την πατρότητα

Θανάσης Ευθυμιάδης – Μπαμπάς της 11 ετών Ζωής και της 9,5 ετών Σόφης

«Η πατρότητα ήταν κάτι για το οποίο είχα προσευχηθεί, συγκεκριμένα για κόρες και είχα προετοιμαστεί όσο μπορούσα και από πλευράς ψυχολογίας με μαθήματα πάνω στο κεφάλαιο οικογένεια και γενικότερα πάνω στα παιδιά. Αυτό το είχα κάνει από πριν και την ημέρα που έμαθα οτι η σύζυγός μου είναι έγκυος ξεκίνησα συστηματικά γιόγκα και άλλαξα πολλά πράγματα όπως τη διατροφή μου – έκοψα το κρέας- ώστε να έχω περισσότερη ηρεμία και να απολαύσω το θαύμα που λέγεται πατρότητα. Είναι ένα από τα ελάχιστα θαύματα στα οποία μπορούμε να πάρουμε μέρος συνειδητά. Θα ήμουν αχάριστος αν δεν το εκτιμούσα και αν δεν το τιμούσα».

Με τις κόρες του οταν ήταν πιο μικρές- NDP Photo Agency

«Αυτό που προσπαθώ να δείξω στις κόρες μου είναι οι πράξεις μου απέναντι στη μητέρα τους, απέναντι στη γυναίκα μου, έτσι ώστε να τους δημιουργήσω εγώ ένα πρότυπο για το πως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να φέρεται ένας άνδρας απέναντι στη θεά γυναίκα. Το λέω το “θεά” με την έννοια ότι φέρνει ζωή σε αυτόν τον κόσμο οπότε τον δικαιούται αυτόν τον τίτλο. Οι πράξεις μου και η συμπεριφορά μου απέναντι στη γυναίκα μου θέλω να δείχνουν στα παιδιά μου τι σημαίνει φέρομαι ισότιμα στη γυναίκα. Εγώ βέβαια πολλές φορές παρεκλίνω από την ισότητα εις βάρος του ανδρικού φύλου αλλά δεν με νοιάζει καθόλου γιατί πιστεύω ότι τόσους αιώνες έχετε περάσει πάρα πολλά οι γυναίκες οπότε ώσπου να πάει η ζυγαριά στα ίσα ας πάει και λίγο εις βάρος των ανδρών (γέλια). Είμαστε πάρα πολύ δεμένοι έχουμε πολύ καλή σχέση και ποιοτικά και ποσοτικά. Πολλοί τα διαχωρίζουν αυτά, εγώ προσπαθώ να περνάω και ποιοτικά και ποσοτικά πολύ χρόνο και οικογενειακά και μόνο με τα παιδιά».

Με τη σύζυγό του Άννα Ντιμιτρίεβιτς- NDP Photo Agency

«Ήταν το όνειρό μου να αποκτήσω κόρες γιατί πιστεύω ότι είναι το μέλλον αυτού του πλανήτη. Τόσους αιώνες οι άνδρες δεν καταφέραμε τίποτα. Ελπίζω να προλάβω όσο ζω να δω να έρχεται η ηγεσία αυτού του πλανήτη στα χέρια των γυναικών και προσπαθούμε έμπρακτα και εγώ και η σύζυγός μου γι’ αυτό, έτσι ώστε να δούμε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας».

Μελέτης Ηλίας – Μπαμπάς της 8,5 ετών Κοραλένιας και του 3,5 ετών Δημήτρη

«Δεν πολυσκεφτόμουν από πριν την πατρότητα γιατί έκανα παιδί και σχετικά γρήγορα. Όταν στα 29 μου έμεινε έγκυος η γυναίκα μου η Θέμις, νομίζω ότι για τα δεδομένα της εποχής μας ήταν αρκετά νωρίς, αλλά δεν με άγχωσε ιδιαίτερα, γενικά δεν αγχώνομαι εύκολα εγώ. Δυσκολίες υπήρξαν περισσότερο λόγω δουλειάς, γιατί η δουλειά που κάνω δεν μου επέτρεψε να χαρώ τόσο τις πρώτες στιγμές. Ήμουν από πρόβα σε παράσταση και τούμπαλιν. Αλλά παρόλα αυτά για εμένα ήταν μεγάλη χαρά δεν το σκέφτηκα καθόλου ως βάρος ή σαν ευθύνη».

 

«Θα ξεκινήσω να λέω τι απολαμβάνω περισσότερο στη σχέση με τα παιδιά μου από τον γιο επειδή είναι πιο φρέσκο, και επειδή για πέντε χρόνια ήμουν με κουκλίτσες και κοτσιδάκια και όλα αυτά, τώρα ξαφνικά εχουμε τη δυνατότητα με τον Δημήτρη να παίξουμε μπάλα ή να κάνουμε τους μαχητές. Το χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί δεν το είχα στο μυαλό μου γιατί σκεφτόμουν ότι ένα παιδάκι δεν ταυτίζεται τόσο με τις δραστηριότητες ενός φύλου αλλά η αλήθεια είναι πως ο μικρός από πολύ μωρό έδειξε μια πιο μαχητική προτίμηση, να πάρει το σπαθί, να πάρει τη μπάλα. Με χαροποιούσε αυτό γιατί ως μπαμπάς ονειρεύεσαι πράγματα, να πάτε στο γήπεδο, να τον γράψεις καράτε, πράγματα που στο κορίτσι λίγο τα ξεχνάς (γέλια). Βέβαια έχει κι ένα αρνητικό αυτή η ιστορία, ότι δεν του αρέσουν πολύ τα φιλιά και οι αγκαλιές. Είναι τριών ετών και 5 μηνών και θέλω να τον ζουλάω και δεν με αφήνει. Με την Κοραλένια αυτή την τρυφερότητα ακριβώς χαίρομαι πιο πολύ, που δεν έχει σταματήσει ποτέ. Έχει φτάσει τρίτη δημοτικού, και πιστεύω ότι κάποια στιγμή στην προεφηβεία ή στην εφηβεία θα δυσκολέψουν τα πράγματα, αλλά προς το παρόν είμαστε χαρές και αγκαλίτσες και αγάπες συνέχεια».

«Ο μεγαλύτερος μου βραχνάς είναι ότι λείπω πολλές ώρες και το παράπονο είναι υπαρκτό πια, η μικρή μου το αναφέρει ότι “Πάλι πρέπει να πας στην πρόβα;”. Και σήμερα μου το είπε (σ.σ. μιλήσαμε πριν από λίγες ημέρες) που ήταν η γιορτή του σχολείου για το κλείσιμο κι εγώ πήγαινα στην πρόβα της παράστασης Μαρία η Πενταγιώτισσα με την οποία θα κάνω περιοδεία το καλοκαίρι. Της είπα ότι, δυστυχώς, πρέπει να πάω και στενοχωρήθηκε και στενοχωρήθηκα κι εγώ διπλά. Αλλά το καλοκαίρι θα την πάρω μαζί μου στην περιοδεία. Από πέρσι το ξεκινήσαμε και την πήρα μαζί και ήταν κυρία, έχει μάθει τους όρους του θεάτρου, βοηθάει, είναι πολύ υπεύθυνη για την ηλικία της».

Τάσος Ιορδανίδης – Μπαμπάς του 6χρονου Δάνου και της 3 ετών Νάγιας

«Πάντα υπάρχουν εκπλήξεις και είναι μόνο ευχάριστες όταν γίνεσαι γονιός. Εγώ απλά ειχα την εμπειρία από την αδερφή μου από την οποία είχα ήδη δύο ανίψια και ήμουν προετοιμασμένος. Είχα επαφή με παιδιά και πιο πριν και έβλεπα παιδιά να μεγαλώνουν. Η αντιμετώπιση που έχω εγώ απέναντι στον γιο και την κόρη μου σαν πατέρας είναι η ίδια. Σίγουρα υπάρχουν άλλα ενδιαφέροντα, άλλες αντιδράσεις και άλλες προσδοκίες ενδεχομένως από τα παιδιά. Έχουν και μια διαφορά ηλικίας. Το κοριτσάκι όπως είθισται είναι πιο τσαχπίνικο. Το αγοράκι έχει άλλες αρετές».

Με τα δύο του παιδιά και τη σύζυγό του Θάλεια Ματίκα- NDP Photo Agency

«Η κόρη μου έχει πολύ δυνατή μαμά (σ.σ. τη Θάλεια Ματίκα) με πολύ ισχυρά θέλω και νομίζω θα την προετοιμάσει καταλλήλως για να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αντιξοότητα. Τα πρότυπα νομίζω ότι λειτουργούν. Όπως κι εγώ νομίζω ότι θα είμαι ένα πρότυπο πιο κοντά στον γιο έτσι πιστεύω και η κόρη θα είναι πιο κοντά στη μαμά, σαν αυτό που θα έχει πρότυπο στο κεφάλι της».

«Η μεγάλη δυσκολία είναι ο χρόνος γιατί πήραμε πολύ υπεύθυνα την απόφαση να γίνουμε γονείς και θέλουμε να είμαστε παρόντες. Είναι κουραστικό, δεν είναι πάντα εύκολα αυτά τα πράγματα αλλά την κούραση την ξεχνάς με ένα χαμόγελό τους και δεν είναι γραφικό αυτό που λέω είναι η αλήθεια».

Δημήτρης Σκαρμούτσος – Μπαμπάς του 19 ετών Δημήτρη και του 3 ετών Αλέξανδρου

«Σίγουρα σε πιο ώριμη ηλικία τη βιώνεις τελείως διαφορετικά γιατί όταν είσαι μικρότερος προσπαθείς να συνδυάσεις πάρα πολλά πράγματα μαζί και πάρα πολλές φορές δεν αφιερώνεις σημαντικό χρόνο σε πράγματα πολύ πιο σημαντικά όπως είναι το παιδί. Μεγαλώνοντας έχεις κατασταλλάξει πιο πολύ και μπορείς να αφιερωθείς εκεί που πραγματικά πρέπει, που είναι τα παιδιά. Την πατρότητα την απόλαυσα και με τον μεγάλο μου γιο απλά από εντελώς διαφορετική σκοπιά και σε θέμα εμπειρίας και σε θέμα μυαλού. Άλλο μυαλό έχεις στα 19 και άλλο στα 49 που είμαι εγώ πλέον. Είμαι πολύ ενεργός μπαμπάς με το μικρό, πιο πολύ από όσο φαντάζεσαι. Ξυπνήματα, ταίσματα, παιχνίδια, τα κάνω όλα. Η χαρά μου είναι να τον ξυπνήσω το πρωί να του δώσω το γάλα, να τον ετοιμάσω, να τον πάω σχολείο, όσο κουρασμένος κι αν είμαι».

Με τη σύζυγό του Μαριέττα Ντάνα και τον μικρό Αλέξανδρο- NDP Photo Agency

«Πιστεύω ότι όσο πιο πολλές εμπειρίες έχει κανείς στη ζωή του και όσο πιο πολλές κακοτυχίες έχει κανείς στη ζωή του τόσο πιο πολύ τον βοηθούν όλα αυτά στο χτίσιμο χαρακτήρα. Αν τεθεί θέμα συζητάμε ανοιχτά τα πάντα με τα παιδιά σε σχέση με το παρελθόν μου. Πολλές φορές τα παιδιά που ξέρουν πράγματα για τους γονείς τους, γιατί πλέον συχνά οι γονείς φοβούνται να πουν πράγματα στα παιδιά, δε θεωρούν ταμπού πράγματα. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να βγάζεις εκεί μπροστά στη φόρα στα παιδιά σου ό,τι έχεις περάσει γιατί αυτό κάνει πιο δυνατό εσένα και τα παιδιά και απομυθοποιεί και ορισμένα πράγματα».

Σταύρος Σβήγκος – Μπαμπάς του ενός έτους Άγγελου

«Η πατρότητα είναι πιο μαγική από όσο φανταζόμουν. Ήξερα ότι θα είναι κάτι φανταστικό, αλλά τελικά όταν έρχεται το επιβεβαιώνει αυτό και με μεγαλύτερη ακόμα έκπληξη. Όντως είναι κάτι που δεν μπορείς να το φανταστείς πριν το ζήσεις και όταν έρχεται λες “Ωχ, είναι ακόμα καλύτερο”. Σαφώς έχει και τις δυσκολίες του, καινούργιες συνήθειες καινούργια όλα, αλλά ταυτόχρονα είναι και ό,τι καλύτερο».

 

«Είμαι ενεργός μπαμπάς και οι στιγμές που απολαμβάνω περισσότερο είναι δύο. Η πρώτη είναι όταν τον βάζω το βράδυ για μπάνιο και παίζουμε εκεί πάρα πολύ και μετά η δεύτερη όταν τον βάζω για ύπνο και αγκαλιαζόμαστε εκεί όλη μαζί η οικογένεια και είναι μια πολύ μαγική στιγμή».

«Θεωρώ ότι πάντα είχα μια τρυφερή πλευρά, έχω μεγαλώσει και με δύο πολύ τρυφερούς γονείς οπότε δεν μου κάνει έκπληξη αυτή η τρυφερότητα, την είχα όχι ακριβώς στον ίδιο βαθμό αλλά και με τα κατοικίδια που είχα πάντα έτσι ήμουν».

«Η πατρότητα με έχει ωριμάσει αρκετά αλλά αυτό που έχει αλλάξει περισσότερο είναι η ευθύνη που είναι περισσότερη. Πριν είχες την ευθύνη μόνο για το άτομό σου ή και τη σύντροφό σου, τώρα έχεις την ευθύνη επιπλέον ενός μικρού παιδιού και αυτή η ευθύνη είναι αποκλειστική, αυτό δεν φέρει καμία ευθύνη. Πλέον οργανώνεις το κάθε σου δευτερόλεπτο και πάντα υπάρχει κάτι να σκεφτείς. Σαφώς χαλαρώνεις ακόμα αλλά αφού έχουν αυξηθεί οι ευθύνες, μειώνεται η χαλάρωση».