CELEBRITIES

Η Jennifer Lopez χρησιμοποιεί ουδέτερες αντωνυμίες για το παιδί της. Τα σχόλια, δυστυχώς, δεν είναι ουδέτερα

@2022 Netflix via AP Images

Η Jennifer Lopez έγινε μητέρα πριν απο 14 χρόνια, όταν απέκτησε με τον τότε σύζυγό της, Marc Anthony τα δίδυμα Emme και Max. Το πρώτο από τα δύο παιδιά είναι που φαίνεται να έχει κληρονομήσει όχι μόνο την καλή φωνή του πατέρα και της μητέρας του, αλλά και το χάρισμά της JLo στη σκηνή. Πρώτα στο show της τραγουδίστριας στο Super Bowl του 2020 και τώρα στην εκδήλωση των LA Dodgers, Blue Diamond Gala, έχει έρθει ξεκάθαρα η σειρά του παιδιού της Jennifer Lopez, Emme, να κατακτήσει τη σκηνή και να τραβήξει την προσοχή όλων.

Περισσότερο όμως και από της ικανότητες του 14χρονου παιδιού στη φωνητική, αυτό που τράβηξε το ενδιαφέρον των Media ήταν ο πρόλογος με τον οποίο η Jennifer Lopez υποδέχτηκε τα Emme στη σκηνή. Διόλου τυχαίο δεν είναι αυτό το «τα». Η Jennifer Lopez από το stage της εκδήλωσης αποκάλυψε ότι το παιδί της αυτοπροσδιορίζεται χρησιμοποιώντας ουδέτερα άρθρα και αντωνυμίες.

Η αποκάλυψη της τραγουδίστριας για το παιδί της

«Η τελευταία φορά που τραγουδήσαμε μαζί ήταν σε ένα μεγάλο στάδιο σαν αυτό», είπε η Jennifer Lopez πριν αποκαλύψει σε ποιον παρτενέρ της στο τραγούδι αναφέρεται. «Τους ζητάω να τραγουδήσουν μαζί μου όλη την ώρα και δεν το κάνουν, οπότε αυτή είναι μία πολύ ιδιαίτερη περίσταση. Είναι πολύ πολύ απασχολημένα. Κλεισμένα. Και ακριβά. Μου κοστίζουν πολλά κάθε φορά που βγαίνουν. Αλλά αξίζουν κάθε δεκάρα γιατί είναι τα αγαπημένα μου ντουέτα όλων των εποχών», πρόσθεσε η Jennifer Lopez και χωρίς να χρειαστεί να πει οτιδήποτε άλλο για την ταυτότητα φύλου του Emme, το καλωσόρισε στη σκηνή.

Κρατώντας ένα μικρόφωνο στα χρώματα του ουράνιου τόξου, το Emme, τραγούδησε την επιτυχία της Christina Perri “A thousand years”. Το video που ήταν μία στιγμή καλλιτεχνικής σύμπραξης και ταυτόχρονα μία πολύ προσωπική ανακοίνωση για το παιδί της, έγινε viral κι ανάμεσα στα σχόλια που έγιναν, ήταν αρκετά που ενθουσιάζονταν με την Jennifer Lopez που στήριξε τόσο ουσιαστικά και απλά την ελευθερία του παιδιού της στον αυτοπροσδιορισμό και τον σεβασμό της στις αντωνυμίες που διάλεξε για τον εαυτό του.

@christinathesupermom Jennifer Lopez JLO surprises audience at at the Blue Diamond Gala by the Dodgers foundation. Excuse shaky camera at end I was in shock myself.#jlo #jenniferlopez #jloandemme #dodgersfoundation #bluediamondball #jlosurpriseguest #tmz #jloperformance ♬ original sound – ChristinaTheSupermom

Τα αρνητικά σχόλια που έγιναν στη Jennifer Lopez κρύβουν σεξισμό και απέχθεια

Αυτά συνέβησαν στο video του TikTok. Όταν, ωστόσο, o λογαριασμός του Entertainment Tonight στο Instagram δημιούργησε ένα post για να μοιραστεί την είδηση αυτή, με το ευρύτερο κοινό των social media, τα σχόλια έπαψαν να είναι πια θετικά, ή έστω ουδέτερα. Εκεί πήρε τη σκυτάλη ο σεξισμός και ο παραλογισμός της απόρριψης σε κάθε τι συμπεριληπτικό.

«Αν έδινε μεγαλύτερη προσοχή στα παιδιά της αντί για τους πολλούς συντρόφους της, εκείνα θα ήταν πολύ πιο χαρούμενα», έγραψε μία γυναίκα κάτω από το post. «Τα καημένα παιδιά έχουν περάσει τόσες πολλές σχέσεις και δεν είναι δικές τους», έγραψε κάποια άλλη. «Ω, έλεος», «Μιλάει για τις γάτες ή για τους άνδρες της;», «Ουάου, θλιβερό», «Καημένο παιδί», «Λοιπόν, οι διάσημοι δεν έχουν straight παιδιά πλέον», «Καταστρέφει το παιδί της», «Οπότε τραγούδησαν και τα δύο παιδιά της, αφού λέει τους;», ήταν κάποια ακόμα.

Μία όαση ελπίδας ανάμεσα στα σχόλια

Για ποιον σεβασμό μίλησα νωρίτερα; Για ποια αποδοχή και αγάπη; Καμιά φορά ξεγελιόμαστε και πιστεύουμε ότι τα πράγματα στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ, στο προοδευτικό LA είναι καλύτερα απ’ ό,τι εδώ. Αλλά παλιά μυαλά υπάρχουν παντού. Ο φόβος και το μίσος απέναντι στο διαφορετικό επιβιώνουν σε κάθε πλευρά του κόσμου.

Ο σεξισμός, με τον οποίο μία μητέρα και οι ικανότητές της κρίνονται από το πόσο δουλεύει, πόσο επιτυχημένη είναι στη δουλειά της και κυρίως πόσους ερωτικούς συντρόφους άλλαξε στη ζωή της, είναι ακόμα εδώ, εν έτει 2022 και τον εκφράζει το παγκόσμιο κοινό του Entertainment Tonight.

Ανάμεσα στα τοξικά σχόλια που βρήκαν τον μήνα υπερηφάνειας από όλους τους υπόλοιπους για να «κοροϊδέψουν» τις αντωνυμίες με τις οποίες ένα 14χρονο παιδί νιώθει άνετα να του απευθύνονται και να δείξουν την υποτίμησή τους για μία μητέρα, τη Jennifer Lopez στην προκειμένη, που αντιμετωπίζει το παιδί της με σεβασμό μη στερώντας του τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του, ξεχώρισα μία μικρή όαση ελπίδας.

«Όταν διαβάζω κάποια από τα σχόλια μου έρχεται να κλάψω. Πού είναι ο σεβασμός σε όλο αυτό; Έχετε ακούσει ποτέ για το bullying, για το πώς μπορεί να επηρεαστεί η ζωή κάποιου από αυτό; Αφήστε τους να ζήσουν τη ζωή τους με όποιον τρόπο διαλέγουν κι αφήστε αλλού τα κακεντρεχή σχόλιά σας», έγραψε κάποιος.

Αφήστε τους να ζήσουν σύμφωνα με τις επιλογές τους. Δεν θα σας τις «επιβάλλουν», δεν σας «απειλούν», δεν σας «προκαλούν» και δεν σας «προσηλυτίζουν» λες κι είναι κάποιο cult. Γυρνούν την πλάτη τους στην τοξικότητά σας και προχωρούν με την αγάπη των άλλων, που δεν είναι σαν κι εσάς. Κι επιμένουν να ζουν, να υπάρχουν, να αναπνέουν και να διεκδικούν σεβασμό, ισοτιμία και ισονομία όσο κι αν αυτό σας ενοχλεί. Τόσο δύσκολο είναι να κατανοήσετε ότι δεν σας πέφτει λόγος στις επιλογές κανενός πέρα από αυτές που αφορούν τον εαυτό σας;

Αν είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσετε αυτό, τότε καταλαβαίνω και την εμμονή σας να αναρωτιέστε κάθε φορά γιατί χρειάζεται το Pride και εκδηλώσεις σαν κι αυτό. Η απάντηση είστε εσείς οι ίδιοι αλλά μοιάζει αδύνατο να το δείτε. Η απάντηση είναι η ύπαρξη σχολίων φορτισμένων με μίσος με αίσθημα δυσφορίας για το «πού πάει αυτός ο κόσμος», με μία ανάγκη να κρατήσουμε τα πράγματα παραδοσιακά, όπως μας τα μάθανε, όπως τα ξέραμε. Λες κι όσα ξέραμε ήταν ιδανικά, λες και τα έμφυλα στερεότυπα και η καταπίεση να μην παρεκκλίνουμε στο ελάχιστο από το κοινωνικό φύλο που μας φόρεσαν, μας έβγαλε σε έναν υπέροχο, στρωμένο με τριαντάφυλλα δρόμο.

Η απάντηση είναι εκεί, στα σχόλια που γίνονται στη μητέρα Jennifer Lopez και το «καημένο της παιδί». Μέχρι τα σχόλια να γίνουν ουδέτερα σαν τις αντωνυμίες του Emme, δεν θα έχουμε φτάσει στην κοινωνία της αποδοχής, της αγάπης, της ελευθερίας για εμάς και του σεβασμού της ελευθερίας του άλλου. Κι ο δρόμος μοιάζει ακόμα μακρύς.