CELEBRITIES

Η Μαριάννα Τουμασάτου μιλάει για τον «διαφορετικό» Αλέξανδρο Σταύρου που γνώρισε

Instagram.com/mariannatoumasatou

Η Μαριάννα Τουμασάτου, καλεσμένη στην εκπομπή Fay’s time, μίλησε για την νέα παράσταση Το μπουφάν της Χάρλεϋ ή πάλι καλά, όπου πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί ο σύντροφος της, Αλέξανδρος Σταύρου, αλλά και για την πλευρά που ερωτεύτηκε σε αυτόν μέσα από τη συνεργασία τους.

Το ζευγάρι, το οποίο το γνωρίσαμε αρχικά ως τηλεοπτικό ζευγάρι στη Βέρα στο δεξί, όπως επεσήμανε και η ηθοποιός, μετρά 19 χρόνια σχέσης και 13 χρόνια γάμου. Στην ερώτηση για το αν έχει ξανασκηνοθετήσει την Μαριάννα Τουμασάτου, εκείνη απάντησε «σε μία ταινία μικρού μήκους, μόνο σε μία σκηνή».

Για τη σχέση σκηνοθέτη – ηθοποιού αλλά και τον low profile χαρακτήρα του η ηθοποιός απάντησε: «Ο Αλέξανδρος είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του, με την ένοια ότι τα βασανίζει μέσα του. Είναι ένας άνθρωπος που μιλάει πολύ, ειδικά όταν έχει να αναπτύξει πράγματα τα οποία τα έχει δουλέψει, τα έχει σκεφτεί, τα έχει νιώσει και σου αρέσει και να τον ακούς. Μην κοιτάς που στην τηλεόραση δεν έρχεται να μιλήσει. Στην παρέα ή στο σπίτι ή στην δουλειά, σε προσωπικό επίπεδο με τους ανθρώπους είναι υπεραναλυτικός όταν χρειάζεται. Έχει να σου πει πολύ ωραία πράγματα.»

Στην ερώτηση αν τον γνώρισε λίγο διαφορετικά, επιβεβαίωσε: «Ναι, όντως. Έχει φοβερό ενδιαφέρον και είναι ερωτεύσιμο. Ο σκηνοθέτης σου ανοίγει δρόμο, δεν παίρνεις οδηγίες. Άκουγα τις άλλες συναδέλφισσες που έλεγαν «μα είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης, δουλεύει, αναλύει, σου ανοίγει τον δρόμο να βρεις πράγματα εσύ». Είναι δεκτικός στις προτάσεις και απόλυτος στις θέσεις».

Για τα 19 χρόνια που είναι μαζί με τον Αλέξανδρο Σταύρου σχολίασε χαριτολογώντας «είναι και σαμπουάν και conditioner» δηλώνοντας έτσι ότι νιώθει σαν να τον γνώρισε χθες και παράλληλα σαν να τον ξέρει όλη της την ζωή.

Η θεατρική παράσταση Το μπουφάν της Χάρλεϋ ή πάλι καλά θα κάνει πρεμιέρα στις 4 Δεκεμβρίου, στο Θέατρο Coronet και θα παίζει κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Πρόκειται για ένα μονόλογο μιας γυναίκας στο μεταίχμιο μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας. Μιλάει στον εύζωνα γιο της που φυλάει σκοπιά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη και δεν έχει άλλη επιλογή από το να την ακούσει.