Ladies, the gentlemen: Και όμως αυτοί οι κύριοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας

Νίκος Δαδίτσιος

Ένας από τους πιο κομψούς, ευφυείς και γοητευτικούς Αθηναίους δουλεύει το τελευταίο διάστημα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον project που  θα γίνει θεσμός στην πόλη:  μια γιορτή αφιερωμένη στην τέχνη του καλού ποτού, στους δημιουργικούς bartenders και την ποιοτική διασκέδαση, με την συμμετοχή ορισμένων από τα καλύτερα bars της πόλης. Παράλληλα συνεχίζει τις δραστηριότητες του σε επίπεδο consulting, concepts creative και event management στον επισιτιστικό, κατά κύριο λόγο, τομέα σε high end ξενοδοχεία και εστιατόρια.

Για μένα τον ιδανικό gentleman εκπροσωπεί… όποιος υπηρετεί πιστά τις αρχές που διέπουν έναν κύριο, χωρίς εξαιρέσεις

Αν πρέπει να σκιαγραφήσω τα χαρακτηριστικά του gentleman  είναι… αυτός που περπατά με το κεφάλι ψηλά, όχι όμως και την μύτη. Διαθέτει ευθυτενή στάση σώματος και περήφανο περπάτημα χωρίς όμως ίχνος ξιπασιάς. Αυθεντικά ευγενής, διαθέτει καλούς τρόπους χωρίς όμως προσποιήσεις. Εξυπηρετικός και πρόθυμος χωρίς όμως  ίχνος δουλοπρέπειας. Ενδιαφέρεται για το σώμα του και την εμφάνιση του, όχι όμως ως μέσο αυτοπροβολής. Είναι έξυπνος, τόσο ώστε να μην θεωρεί τους άλλους λιγότερο έξυπνους από αυτόν. Γνωρίζει να ξεχωρίζει το ποιοτικό από το μη, χωρίς να το διατυμπανίζει στους υπολοίπους. Με λίγα λόγια να τον χαρακτηρίζει η καλή συμπεριφορά. 

Ο δικός αδιαπραγμάτευτος κανόνας είναι ότι…  Μόνο το κοστούμι επιτρέπεται να το κόβεις στα μέτρα σου, όλα τα άλλα δεν τα κόβεις και τα ράβεις ανάλογα με το συμφέρον σου.

Ο ευγενής άντρας ή gentleman στα αγγλικά ή gentil homme στα γαλλικά, υπάρχει από τα αρχαία χρόνια και δεν νομίζω ότι θα εκλείψει σήμερα. Τον συναντάμε στα κείμενα του Αριστοτέλη όπου περιέγραφε τον «Άριστο» που βάζει την υπεράσπιση της πόλης του πάνω από το προσωπικό του συμφέρον. Στις σταυροφορίες όπου ο βασιλιάς επιβράβευε τους ήρωες της μάχης με τον τίτλο «to gentle». Στην Αναγέννηση με την αποθέωση του ιπποτισμού ή τον 20ος αιώνα με τα πρότυπα του κινηματογράφου όπως ο  Clark Gable ή ό Humphrey Bogart .  Ο ηθικός κορμός που διαπνέει τις πράξεις ενός gentleman δεν αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου: όσο τα πράγματα αλλάζουν τόσο παραμένουν τα ίδια όπως πολύ εύστοχα είχε παρατηρήσει ο Χρήστος Ζαμπούνης.   

Το αντρικό στυλ δεν μπορεί να είναι προϊόν εφήμερης μόδας επομένως οφείλει κανείς να αγνοεί τις επιταγές της. Ο στόχος πρέπει να είναι κάτι που ίσως ακουστεί αντιφατικό: το ντύσιμο να είναι τόσο μελετημένο ως την τελευταία λεπτομέρεια που στο τέλος να περνά απαρατήρητο από τους άλλους. Αυτός είναι και ο ορισμός του Chic.

Εκτιμώ ότι η κρίση δεν μπορεί να επηρεάσει την καλή συμπεριφορά μας, εκτός και αν αυτή είναι προσποιητή. Έχω την τιμή να γνωρίζω κάποιους εξαιρετικούς κυρίους που η συμπεριφορά τους προς τους άλλους δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο εξαιτίας των όποιων οικονομικών προβλημάτων μπορεί να αντιμετωπίζουν.

Με θυμώνει που σε αυτήν τη χώρα η βλακεία επιμένει και επιστρέφει κάθε φορά όλο και πιο δυνατή μέχρι στο τέλος να σε νικήσει.

Αντιθέτως με ενθουσιάζει που στον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μου, που δεν παλεύω με την βλακεία εννοώ, κάνω πράγματα που τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα και δημιουργικά και αυτό με γεμίζει.

Παρά τις άπειρες επιλογές που σου προσφέρει αυτή η πόλη, προσωπικά επιλέγω να κινούμαι στα στενά του κέντρου της, διατηρώντας,  κατά κανόνα, τις σταθερές μου και πέρα από εφήμερες μόδες. Με ενδιαφέρουν τα αυθεντικά στέκια με χαρακτήρα και άποψη, όπου όλοι σχεδόν σε γνωρίζουν με το μικρό σου όνομα και το επίπεδο της εξυπηρέτησης είναι υψηλό.

Τελευταία ο χρόνος δεν επαρκεί για διάβασμα, παρ’ όλα αυτά πριν λίγες μέρες τελείωσα το τελευταίο πόνημα του πολυαγαπημένου Τομ Ρομπινς, την «Θιβετιανή Ροδακινόπιτα». Το βρήκα πολύ διασκεδαστικό, όπως άλλωστε και την ζωή του συγγραφέα.  Θέλω επίσης να ξαναδιαβάσω το «Γκιακ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου, το βρήκα εξαιρετικό.

Τις μουσικές μου επιλογές τις μονοπωλούσε ο Εν Λευκώ, κυρίως η πρωινή ζώνη του. Από τότε που επέστρεψε ο Best ο χρόνος μοιράστηκε. Όταν επιλέγω εγώ την μουσική μου αυτή κινείται σε Jazz και Funk ρυθμούς, σπάνια πια σε πιο Indy ακούσματα.

Όσο για το μόττο μου;  Αν κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα ξανά στην ζωή σου. Το έκανα και, πιστέψτε με, πιάνει.

Χάρης Ντάβλας

Τόσο «εμμονικά» κομψός που έγινε trendsetter και πριν 2 χρόνια δημιούργησε το  www.iniconswetrust.com ένα site που ασχολείται με την ανδρική μόδα, τα ταξίδια και τις δημιουργικές προσωπικότητες. Τόσο επικοινωνιακός που μαζί με τον αδελφό τουείναι communication consultant  στην εταιρεία δημοσίων σχέσεων Davlas & PaRtners.  Τόσο αυτονόητα ευγενικός ως στάση ζωής που δεν γινόταν να μην είναι μέλος αυτής της τετράδας.

Ιδανικός gentleman για μένα είναι αυτός που είναι πάντα ευγενικός, πάντα κομψός και πάνω από όλα πάντα ανθρωπινός

Δεν πιστεύω ότι οι gentlemen  είναι ένα  είδος. Το να είσαι gentleman δεν έχει να κάνει με το οικογενειακό background, με το ποσό πλούσιος είσαι, με τι σπουδές έχεις κάνει αλλά με το πως θέλεις πραγματικά να ζήσεις την ζωή σου και με ποιους κανόνες θέλεις να πορευτείς.

Οι απαράβατοι κανόνες μου είναι η ευγένεια και ο σεβασμός. Θα ήθελα όμως όπως και εγώ προσπαθώ καθημερινά να κάνω, να με αντιμετωπίζουν με ευγένεια. Ευγένεια  και σεβασμό προς εμένα, την δουλειά μου και το στενό μου περιβάλλον.

Τα βασικά εργαλεία μου για στιλ είναι ένα καλοραμμένο κοστούμι και ένα πλατύ χαμόγελο.

Συχνάζω οπουδήποτε μπορώ να περάσω καλά με τους φίλους μου και την οικογένεια μου. Μoυ αρέσει πολύ ένα ποτό στο Noel, και αγαπώ το απλό και καλό φαγητό.

Στην Ελλάδα της κρίσης ένας gentleman οφείλει να κάνει υπομονή προκειμένου να επιβιώσει επαγγελματικά και ψυχικά στους τρελούς καιρούς που ζούμε.

Με ενθουσιάζουν οι απλοί και γελαστοί άνθρωποι.

Με θυμώνει που καμιά φορά ξεφεύγω και αναιρώ όλα τα παραπάνω που είπα περί ‘being a gentleman’

Διαβάζω τώρα πια μόνο βιβλία για μόδα και αρχιτεκτονική.

Ακούω παλιά 80s τραγούδια, πολύ Ιταλική και ορχηστρική μουσική (κυριως soundtracks

Ακολουθώντας την μόδα της εποχής βλέπω περισσότερες σειρές τηλεόρασης και λιγότερο ταινίες.  Όμως μου αρέσουν πολύ κάποιες independent ταινίες που κατά καιρούς φτάνουν στα χεριά μου με καλύτερη το «500 days of summer».

Το μότο μου ως gentleman είναι… an icon is a 1000 words

Γιάννης Σαρλής

Η αισθητική είναι τρόπος ζωής  για τον Creative Media Art Director γνωστού εκδοτικού οργανισμού. Πάντα καλοντυμένος με εμμονή στις στιλάτες λεπτομέρειες ο Γιάννης έχει λατρεία στη φωτογραφία, την αρχιτεκτονική και την τέχνη  και όλα όσα αγαπάει τα μετέδιδε με αγάπη στους σπουδαστές  του FashionWorkshop ως καθηγήτης “Magazines Graphic Design” (τυχερές σπουδάστριες). Δεν ασχολείται καθόλου με τα αθλητικά αν και ο ίδιος είναι δεινός τενίστας.  Όταν του προτείναμε να συμμετάσχει στο θέμα των gentlemen μας απάντησε: « Με τιμά η επιλογή σας και σας ευχαριστώ πολύ. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα ήθελα να κατακτήσω αυτή την εικόνα του gentleman που κάποιοι, όπως εσείς, έχουν για μένα στο μυαλό τους». Την κατέκτησες Γιάννη μου, την κατέκτησες!

Για μένα ο ιδανικός gentleman έχει την εικόνα του  ψύχραιμου σε κάθε έκφανση του, ο καθαρός, ο κομψός και καλοντυμένος άντρας, με καλούς τρόπους προς όλους, χωρίς διακρίσεις. Τον φαντάζομαι, κινηματογραφικά τουλάχιστον, σαν κάποιον μεταξύ του Carry Grant, του SteveMcQueen, του Colin Firth και του Sean Connery.

Ο όρος gentleman μιλάει από μόνος του:  είναι ο “ευγενικός άντρας” σε κάθε περίσταση της ζωής του. Ωραίο είναι βέβαια να είναι και κομψός, για να ξεχωρίζει πριν τις ευγενικές του χειρονομίες, γιατί η αισθητική παίζει και τον μεγαλύτερο ρόλο.

Οι δικοί μου απαράβατοι κανόνες είναι να μιλάω πάντα στον πληθυντικό σε άτομα που δεν γνωρίζω αλλά με φιλικό τρόπο ανεξάρτητα από την ιδιότητα τους. Σέβομαι την ιδιωτικότητα των άλλων και θέλω να σέβονται την δική μου.. Δεν μ’ αρέσει καθόλου η αδιακρισία και η ψευτοάνεση κάποιου με πολύ θράσος.

Τα βασικά εργαλεία του προσωπικού μου στιλ είναι οι λεπτομέρειες. Τα καλά δερμάτινα παπούτσια μ’ ένα έξυπνο χρώμα κορδόνια, η σωστή pochette, το ταιριαστό λουράκι στο ρολόι, ένα ωραίο ζευγάρι γάντια στη τσέπη, ο κλασικός σκελετός γυαλιών, το tie bar, τα μανικετόκουμπα διαλεγμένα με χιούμορ… και φυσικά το χιούμορ.

Τελευταία όλο και πιο συχνά συχνάζω σε wine & cocktail bars στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στα βόρεια προάστια. Φυσικά και στα νέα εστιατόρια της πόλης. Αποφεύγω τα πολλά brunch που έγιναν μόδα και σπάνια βγαίνω τα βραδιά του Σαββάτου για ευνόητους λόγους.

Δεν χρειάζεσαι χρήματα για να είσαι gentleman. Κυρίως χρειάζεσαι τρόπους. Και στην Ελλάδα της κρίσης  χρειάζεσαι και υπομονή και όσο το δυνατόν να αποφεύγεις τους ανόητους.

Με θυμώνει η επιμονή στο να εθελοτυφλεί κάποιος και να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του σαν πολιτικό ον της χώρας του, όσο και η χύμα συμπεριφορά.

Με ενθουσιάζει η φυσική ομορφιά, ένα ευφυΐες μυαλό, ένα νέο ωραίο τραγούδι, μια πολύ καλή ταινία ή ένα καλό design concept που τελικά υλοποιείται στην δουλειά μου.

Το σάουντρακ της καθημερινότητας μου ξεκινάει μ ενα  mashup των Radiohead vs David Brubeck και καταλήγει σε μια απο τις τελευταίες διασκευές του Johnny Cash ή μια μπαλάντα των Black Keys.  Aκούω  διάφορα ετερόκλιτα μουσικά είδη, αλλά οχι “απ’ ολα”.

Διαβάζω, εκτός από τα δοκιμιακά βιβλία του Κωστή Παπαγιώργη, αυτήν την περίοδο μ’ αρέσουν πολύ τα αστυνομικά μυθιστορήματα και πλέον ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Jo Nesbo, ίσως και επειδή διακρίνω πολλά στοιχεία του R. Chandler στην γραφή του.

Έχω μεγάλη αγάπη για το σινεμά και βλέπω πολλές ταινίες, σύγχρονες και παλιές μεγάλων σκηνοθετών όπως Φελίνι και Κιούμπρικ και φυσικά παράλληλα σειρές. Από ταινίες ξεχώρισα φέτος τις  Τhe Revenant, Τhe big short, Εx-Machina, Sicario, Spotlight και από σειρές, MADMEN, Hannibal,Homeland, House Of Cards.

Η αγαπημένη μου ρήση έρχεται από τον κορυφαίου αρχιτέκτονα και τελευταίο director της σχολής Bauhaus, Mies van der Rohe:”God is in the details”.

Στέλιος Σοφιανός

Αυτό που έχει “γράψει”  στα 27 χρόνια που υπήρξε δημοσιογράφος αλλά και στα τελευταία χρόνια  που βρίσκεται στην επικοινωνία γνωστών brand και εταιρειών είναι, εκτός από τον επαγγελματισμό του, το αφοπλιστικό χαμόγελο- σήμα κατατεθέν και η φυσική ευγένεια του.  Λιγομίλητος αλλά ουσιώδης, κομψός αλλά χωρίς υπερβολές, χαμηλών τόνων και υψηλών προδιαγραφών, είναι ένας gentleman μπαμπάς που έπρεπε απαραίτητα να είναι στις επιλογές μας.

Ιδανικός gentleman για μένα είναι ο οποιοσδήποτε δεν βρίσκει δικαιολογίες για τον εαυτό του, τις φορές που δεν είναι gentleman.

Δεν χρειάζεται να δώσω τον δικό μου ορισμό για τον gentleman… γιατί είναι τόσο ευγενής και εύηχη η λέξη “ευγενικός”, που τα λέει όλα.

Oι gentlemen ποτέ δεν ήταν πολλοί, σαφώς δεν είναι αρκετοί, αλλά όσο πιο σκοτεινά τα πράγματα, τόσο πιο πολύ θα λάμπουν εκείνοι.

Ο δικός μου απαράβατος κανόνας είναι… πάντα υπάρχει χρόνος και τρόπος να κάνεις αυτό που θα έπρεπε να είχες κάνει από την αρχή.

Το βασικό «εργαλείο» του στιλ μου… το χαμόγελο, υποθέτω. Αλλά δεν το σκέφτομαι ως εργαλείο, μού βγαίνει έτσι…

Συχνάζω στο “θα σε κάνω βασίλισσα”, βέβαια! Εξ ορισμού.

Ένας gentleman στην Ελλάδα της κρίσης ζει με τη λαχτάρα τα παιδιά του να ζήσουν σε μια χώρα όπου η ευγένεια και η αξιοπρέπεια δεν θα θεωρούνται “αδυναμία”.

Με θυμώνει η αγένεια, με εξοργίζει η βία και με ενθουσιάζει η δεξιοτεχνία, από όπου και αν προέρχεται.

Με ενδιαφέρουν απόψεις που διαφέρουν και τις αναζητώ, κυρίως μέσα από τα social media.

Διαβάζω πολλά πάνω στη δουλειά μου. Θα ήθελα κάποτε να διαβάζω με τις ώρες λογοτεχνία και ιστορία… Ακούω μουσικό ραδιόφωνο και εκτιμώ τη δουλειά των παραγωγών εκείνων που το κουράζουν προτού μπουν στο στούντιο… Βλέπω αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές. Συνήθως τους πρώτους δυο κύκλους, διότι μετά λίγες δεν γίνονται σαπουνόπερες.

To motto μου για τη ζωή είναι μην κάνεις αυτό που δεν θες να σου κάνουν.

Φωτογραφίες: Gertrude Gary Milk