Μαρίνα Σπανού: Απαντά ολόσωστα στα αρνητικά σχόλια για συναυλία της. Oops!
- 17 ΑΠΡ 2025
Σε πρόσφατη συναυλία της, η Μαρίνα Σπανού επέλεξε να εκπλήξει το κοινό της, διαφοροποιώντας το μουσικό της πρόγραμμα. Η νεαρή τραγουδίστρια τόλμησε μια απρόσμενη στροφή, ενσωματώνοντας στην εμφάνισή της ποπ κομμάτια όπως το θρυλικό Oops!…I Did It Again της Britney Spears, συνοδευόμενα από χορευτικές κινήσεις με 00s vibes.
Αν και αρκετοί ενθουσιάστηκαν με την ανανεωμένη σκηνική παρουσία της Μαρίνας Σπανού, δεν έλειψαν και τα αρνητικά σχόλια. Κάποιοι θαυμαστές της υποστήριξαν ότι η ποπ αισθητική δεν ταιριάζει στο ύφος της, εκφράζοντας την προτίμησή τους, στις πιο εσωστρεφείς και λυρικές στιγμές της.
Μετά τα αρνητικά σχόλια που προκάλεσε η πρόσφατη ποπ στροφή της σε συναυλία της, η Μαρίνα Σπανού αποφάσισε να πάρει θέση και να απαντήσει με τον δικό της τρόπο. Μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η νεαρή τραγουδίστρια ξεκαθάρισε πως ποτέ δεν ταυτίστηκε με τις ταμπέλες και ότι για εκείνη, η μουσική –και γενικότερα η τέχνη– είναι ένας καμβάς γεμάτος χρώματα, διαθέσεις και πειραματισμούς.
Η απάντηση της Μαρίνας Σπανού στα επικριτικά σχόλια
Πιο αναλυτικά, η τραγουδίστρια έγραψε: «Την Κυριακή είχαμε την καθιερωμένη μας ανοιξιάτικη αθηναϊκή συνάντηση ήταν μια μάζωξη διαφορετική από τις άλλες μοιραστήκαμε μαζί όλα τα χρώματα της παλέτας μας, ο χορός ήρθε στη ζωή μου όταν ακόμη δεν μπορούσα να γράψω λέξεις, στίχους και μουσικές, φόραγα το ροζ μικροσκοπικό μου καλσόν και τα παπούτσια μπαλέτου στο αμάξι στην 20λεπτη διαδρομή από το γήπεδο του τένις μέχρι την σχολή στην Κυψέλη, όσο μεγάλωνα ανακάλυπτα αυτό που μου μάθαιναν πάντα οι γονείς μου η τέχνη είναι μια μεγάλη παλέτα και τα είδη της είναι απλώς χρώματα».
Στη συνέχεια, η Μαρίνα Σπανού ανέφερε: «Αποφάσισα λοιπόν να δοκιμάσω στον καμβά μου κάθε πιθανή απόχρωση, το ροζ καλσόν έγινε κλακέτες, οι κλακέτες έγιναν παπούτσια λάτιν, τα παπούτσια λάτιν έγιναν άνετες φόρμες για σύγχρονο και το release έγινε μια καθοριστική συνάντηση, στα 15 μου γνώρισα τον Νίκο Κουκάκη, ο οποίος έφερνε στο παρκέ μουσικές που άκουγα σε στικάκια φτιαγμένα για παιδικά πάρτι, μουσικές που ηχούσαν στο κέντρο μου, που κινούσαν το σώμα μου με έναν τρόπο που δεν χρειαζόταν να φορέσει ταμπέλες».
Κλείνοντας την ανάρτησή της υπογράμμισε: «Ποτέ μου δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες, τα ονόματα κι οι τίτλοι, ένα πράγμα ήξερα μόνο: θέλω πάντα να γνωρίζω όσα περισσότερα χρώματα μπορώ. Fast forward σε ένα τηλεφώνημα που έκανα στον Νίκο φέτος τον Φλεβάρη, του μίλησα για την σκέψη μου και εκείνος την αγκάλιασε, μαζί του και αυτά τα εξαιρετικά παιδιά που μοιραστήκαμε τον ίδιο παλμό, παιδιά που κάποιος κάποτε τους είχε πει πως είναι breakdancers, λάτιν χορευτές, σύγχρονοι, μπαλετικοί, για 10 λεπτά σβήσαμε ολόκληρο τον κόσμο γύρω μας και χορέψαμε με την ψυχή μας. Νίκο, Χριστίνα, Ζέτα, Μιχάλη σας ευχαριστώ».
