Ο Αντώνης Καφετζόπουλος δίνει την πιο σωστή απάντηση στον Δημήτρη Καταλειφό περί «συγγνώμης» στην υπόθεση Κιμούλη

Δημήτρης Καταλειφός: «Όχι μόνο ο Γιώργος Κιμούλης αλλά όλη η γενικά μας να πει ένα μεγάλο συγγνώμη»

«Με αφορμή όλα αυτά τα οδυνηρά πράγματα που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στο θέατρο, θυμήθηκα μια φράση που λέει ο Σκηνοθέτης στην αριστουργηματική ταινία του Μπέργκμαν”Μετά την πρόβα”: Το θέατρο είναι ιδρώτας, σπέρμα και σκατά”. Ανήκω στην ίδια γενιά με τον Γιώργο Κιμούλη. Αυτή η γενιά παρέλαβε μια ολόκληρη μυθολογία για τις σκληρές πρόβες, τις απαιτήσεις σκηνοθετών που συχνά γίνονταν ακραίες, για ομηρικούς καυγάδες μεταξύ των συντελεστών μιας παράστασης και άλλα πολλά».

Και ο Δημήτρης Καταλειφός συνεχίζει: «Η δική μας γενιά συνέχισε σε μεγάλο βαθμό κάπως στα ίδια- ίσως και σε χειρότερα- ακόμα χνάρια, γιατί η όλη εποχή εξελίχθηκε γενικά χειρότερα. Εδώ και μια τουλάχιστον δεκαετία τα πράγματα αλλάζουν σε τρομακτικό βαθμό. Το θέατρο φυσικά δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο. Αν τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα ή χειρότερα θα το δείξει η ιστορία. Η νέα εποχή μάς επιτρέπει να μιλάμε. Αυτό ίσως πραγματικά να είναι καλύτερο και υγιέστερο. Και σίγουρα θα είναι υγιέστερο να μιλάμε τη στιγμή που υφιστάμεθα την οποιαδήποτε αδικία ή παραβίαση των αυτονόητων δικαιωμάτων μας. Αυτό σε μεγάλο βαθμό δεν γινόταν για πολλούς λόγους τα προηγούμενα χρόνια.Ας το δούμε με ψυχραιμία και κατανόηση».

«Ας πάψουμε να κατηγορούμε με ευκολία θύτες και θύματα»

«Κάθε γενιά χρειάζεται ένα “μπράβο”,, έναν έπαινο, για ό,τι προσέφερε, και οφείλει ένα συγγνώμη για τα λάθη που σίγουρα διέπραξε, γιατί είναι αδύνατον να μην κάνει λάθη. Ας θεσπίσουμε από την αρχή κάποιους καινούργιους κανόνες για το θέατρο. Και για τη θεατρική εκπαίδευση και για το επάγγελμα. Το απαιτεί η νέα εποχή. Μέχρι τώρα ήταν μια συγκεχυμένη κατάσταση, μέσα στην οποία έβρισκε έδαφος και η κατάχρηση εξουσίας και η σιωπηλή και οδυνηρή υποταγή. Κι αυτά πολλές φορές τα εκλαμβάναμε μέσα στη γενική μας σύγχυση σαν απαραίτητα για να κάνουμε τέχνη. Ας θέσουμε καινούργια πλαίσια για μια δημιουργική συνύπαρξη στον μικρό μεγάλο κόσμο του θεάτρου. Το απαιτούν οι καιροί. Κατά συνέπεια προτείνω όχι μόνο ο Γιώργος Κιμούλης αλλά όλη η γενιά μας να πει ένα μεγάλο συγγνώμη στους νεότερους για λάθη που κι εμείς παραλάβαμε ή συνεχίσαμε, και οι νεότεροι να δώσουν αυτή τη συγγνώμη και να προχωρήσουμε ξανά όλοι μαζί. Το θέατρο με αφορμή την πανδημία έχει δεχτεί το μεγαλύτερο πλήγμα που θα μπορούσε να δεχτεί. Ας μη το τραυματίζουμε κι εμείς με τα ίδια μας τα χέρια» λέει κλείνοντας ο ηθοποιός.

Στην μετριοπαθή τοποθέτηση του Δημήτρη Καταλειφού την απάντησή του έδωσε ο εξίσου σημαντικός συνάδελφός του, Αντώνης Καφετζόπουλος. Ο ηθοποιός τού απευθύνθηκε μέσα από το Facebook για να εκφράσει τη διαφωνία του.

Αντώνης Καφετζόπουλος: «Η συγγνώμη από όλους είναι παραπλανητική»

«Δεν συμφωνώ Δημητρη. Κατ’ αρχήν «όλα αυτά τα οδυνηρά» ΔΕΝ «συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στο θεατρο». Συμβαίνουν εδω και δεκαετίες.
Κι ο Μπέργκμαν [που αναφέρεις] στις μερες μας και αλλα ιερά τέρατα, δικά μας και ξένα θα πρεπει επιτέλους να ειδωθούν και κάτω απο το σημερινό φως. Το 1650 καίγαν γυναίκες με ασήμαντες αφορμές. Στις μέρες μας μονο φρίκη φέρνει μια τετοια σκέψη. Υπάρχουν – και υπήρχαν πάντοτε – και εκείνοι που δεν υπέκυψαν στο ρόλο του θιασάρχη-αφέντη.
Η συγνώμη απο όλους γενικώς και αορίστως είναι παραπλανητική και αδικεί τα θύματα που επιτέλους, με βάσανο προσωπική, ανοίγουν την καρδιά και το στόμα τους.
Επίσης διαφωνώ με τον αγνωστικισμό που θεωρεί οτι τα πράγματα ισως γίνουν καλυτερα/ισως χειρότερα επειδή «η εποχή επιτρέπει να μιλάμε». Η ανθρώπινη εμπειρία δείχνει οτι «τα πράγματα» ειναι παντα «καλυτερα» όταν μιλάμε» γράφει ο Αντώνης Καφετζόπουλος ξεκαθαρίζοντας στο τέλος πως:     «Edit/υστερόγραφο: για να προλάβω την ασχετίλα οφείλω να δηλώσω πολυ καθαρά οτι εκτιμώ απεριόριστα το Δημητρη Καταλειφο. Και να υπογραμισω οτι η εκτίμηση μου αυτή άφορα και το τι είδους άνθρωπος ειναι ο Δημητρης».

Δημήτρης Καταλειφός: «Το μέτρο δεν είναι ίσες αποστάσεις»

Το πρωί της Παρασκευής ο δημόσιος διάλογος μεταξύ των ηθοποιών συνεχίστηκε. Ο λόγος ανήκει και πάλι στον Δημήτρη Καταλειφό, ο οποίος ένιωσε την ανάγκη να κάνει τις απαραίτητες διευκρινίσεις μετά την τοποθέτηση του Καφετζόπουλου και να ξεκαθαρίσει ότι δεν φέρεται διπλωματικά.

Γράφει ο Δημήτρης Καταλειφός: «Σε συνέχεια του χτεσινού κειμένου μου θέλω να διευκρινίσω την τοποθέτησή μου προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Δεν μίλησα μόνο για μια δημόσια συγγνώμη, όπως εκλήφθηκε από κάποιους. κάπο Έγραψα- και συνεχίζω να το πιστεύω- ότι πρέπει να θεσπιστούν συγκεκριμένοι κανόνες, και πιθανόν αρμόδιοι άνθρωποι για να επιλύουν διαφορές, στους οποίους μπορεί να απευθυνθεί ο οποιοσδήποτε πληττόμενος αντί να σιωπά και να υποφέρει από οποιαδήποτε μορφή βίας που θα του ασκηθεί στον επαγγελματικό χώρο ή την σχολή. Δεν είμαι ούτε διπλωμάτης ούτε Πόντιος Πιλάτος, όπως με χαρακτηρίζουν κάποιοι.Το μέτρο δεν είναι ίσες αποστάσεις. Απλώς πιστεύω ότι τα όρια μεταξύ απονομής δικαιοσύνης και ανθρωποφαγίας είναι πολύ συγκεχυμένα.Τάσσομαι λοιπόν ξεκάθαρα με το μέρος του δικαίου και πιστεύω ότι αυτό υπερισχύει όταν υπάρχουν σαφείς όροι και όργανα για να το απονείμουν και δεν αποτελούν δικαστήριο ούτε τα τηλεοπτικά κανάλια ούτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Καλημέρα» καταλήγει ο Δημήτρης Καταλειφός.

Όπως και να ‘χει, την καλύτερη απάντηση την έχει δώσει η Άννα Βίσση: «Με μια συγγνώμη, συγγνώμη μα δεν γίνονται και θαύματα, με μια συγγνώμη,
συγγνώμη μα δεν κλείνουν οι πληγές».