O εκατομμυριούχος αθλητής που μένει σε βανάκι, έχει καρκίνο
- 26 ΟΚΤ 2015
Η είδηση που εμφανιζόταν στο timeline μου από το ESPN τον περασμένο Μάρτιο, είχε πολλές αντιφάσεις. Έβλεπα έναν ωραίο άντρα για τον οποίο μάθαινα από τον τίτλο, ότι είναι μπειζμπολίστας, βγάζει εκατομμύρια και παρ' όλα αυτά επιλέγει να μένει σε ένα αυτοκίνητο. Εννοείται έκανα κλικ. Ευτυχώς έκανα κλικ. Και έτσι έμαθα τον Daniel Norris.
Το πιθανότερο είναι να μην τον ξέρεις ή να τον έχεις απλά ακουστά. Όμως αξίζει να τον μάθεις. Είναι ένας άντρας που κάνει τη διαφορά και δείχνει ότι γίνεται, ακόμα και όταν είσαι πολύ μικρός στην ηλικία, να πατήσεις στα πόδια σου και να κοιτάξεις την ουσία της ζωής.
Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Ο Daniel Norris γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1993. Είναι δηλαδή 22 χρονών. Οι γονείς του διατηρούσαν στο Tennessee ένα κατάστημα με ποδήλατα. Κάπως έτσι εξηγείται και η αγάπη που είχε από παλιά στις ποδηλατάδες κα τοι γεγονός ότι προτιμά τα ποδήλατα από τα σπορ αυτοκίνητα.
Πήγαινε μαζί με τις δύο μεγαλύτερες αδερφές του συχνά βόλτες με το ποδήλατο καθώς και πεζοπορίες. Αγαπάει τη φύση. Με τον αθλητισμό ασχολήθηκε επίσης από μικρός. Ήταν καλός τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στο μπάσκετ. Αλλά εκεί που πραγματικά φαινόταν ότι έχει άστρο ήταν το αρκετά άγνωστο σε εμάς μπέιζμπολ.
Baseball και ξερό ψωμί
“Νομίζω ότι σε όλη τη ζωή μου αγαπούσα περισσότερο το μπέιζμπολ από οτιδήποτε. Νομίζω ότι το αγαπώ περισσότερο ακόμα και από τους φίλους μου. Το σκέφτομαι συνέχεια και ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά γι’ αυτό, συνέχεια. Δε μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι” εξομολογείται.
Όπως είπε στο ESPN, το οποίο είναι και ο λόγος που έγινε διάσημος για τον τρόπο ζωής του, του άρεσε από μικρή ηλικία, η θέση του pitcher γιατί ακριβώς προϋπέθετε μια πιο μοναχική δουλειά. Έπρεπε να μείνει μόνος του και να στηρίζεται στις δυνάμεις του. “Ήμουν καλός pitcher γιατί ήμουν από παλιά καλός με το να φροντίζω τον εαυτό μου” σημειώνει.
Τα χρόνια πέρασαν και δεν άργησαν να τον δουν οι κυνηγοί ταλέντων. Το 2011, έλαβε 2 εκατ. δολάρια για την ένταξη τους στους Blue Jays. Δεν ήταν ο μόνος. Υπήρχαν και άλλοι νέοι αθλητές, που είχαν ξαφνικά γίνει πλούσιοι. Πήγαν να το γιορτάσουν σε εμπορικό κέντρο. Τα ψώνια έδωσαν και πήραν. Πολλές αγορές από όλους. Ή μάλλον όχι ακριβώς όλους. Ο Daniel Norris ψώνισε ένα μπλουζάκι Converse και μάλιστα αξίας 14 δολαρίων. Είχε έκπτωση!
“Ποιός είμαι εγώ για να παίρνω τόσα λεφτά” αναρωτιέται δημόσια. Τη διαχείριση των χρημάτων του, την ανέθεσε σε κάποιους συνεργάτες, ώστε να κάνουν επενδύσεις που δεν θα του ζαλίζουν το κεφάλι. Ο ίδιος, ζήτησε να παίρνει στο λογαριασμό του απλά 800 δολάρια το μήνα. “Στην πραγματικότητα νιώθω πιο άνετος να είμαι κατά κάποιο τρόπο φτωχός”, σημειώνει.
Για την ακρίβεια όχι μόνο του αρέσει να είναι φτωχός, αλλά ο βασικότερος λόγος που έχει γίνει διάσημος σε σχετικούς και όχι με το μπέιζμπολ, είναι το ότι σε περιόδους εκτός σεζόν, ζει μέσα σε ένα βανάκι. Ένα παλιό φορτηγάκι που χωράει το κρεβάτι, την κουζίνα του και τα όνειρα του.
Το φορητό σπίτι
Είναι ένα Volkswagen Westfalia του 1978, που αγόρασε έναντι 10.000 δολαρίων πριν περίπου 4 χρόνια. Έχει ηλιακό πάνελ. Όταν δε το χρησιμοποιεί σα σπίτι και τρόπο να ξεφύγει στη φύση, το παρκάρει στο γκαράζ του πατρικού του.
“Είναι η περιπετειώδης φύση που έχει μέσα του” λέει ο μπαμπάς του, David Norris για αυτή την… περιέργεια του γιου του.
Ο ίδιος, πάλι, αναφέρει ποιο είναι το καλύτερο πράγμα, όταν μένεις σε ένα φορτηγάκι: “Το να είσαι με τον εαυτό σου, να παίρνεις αποφάσεις για τον εαυτό σου και να μη χρειάζεται να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν, είναι το καλύτερο πράγμα σε ό, τι αφορά τη ζωή στο φορτηγάκι. Όχι ότι δε μου αρέσει να είμαι σπίτι μου με την οικογένεια μου και τέτοια, αλλά μερικές φορές είναι ωραίο να είσαι μόνος και να φροντίζεις τον εαυτό σου. Σε κινητοποιεί να σηκωθείς και να κάνεις πράγματα. Δε μπορείς απλά να κάθεσαι και να βλέπεις τηλεόραση. Εννοώ, μπορείς, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Το να είσαι πολλές ώρες μόνος, σε κάνει να μαθαίνεις τον εαυτό σου” αναφέρει.
Μπορεί να μοιάζει αντισυμβατικό αλλά για να αισθάνομαι καλά με τη ζωή μου, χρειάζομαι λίγο περιπέτεια.
Αν κάτι τον ενοχλεί, είναι η αναπόφευκτη ακαταστασία. “Υπάρχουν στιγμές που θέλω να πετάξω τα πάντα έξω. Πρέπει να είσαι τακτικός αλλιώς αρχίζεις να αισθάνεσαι πραγματικά περιορισμένος”.
“Βάζω 20 δολάρια βενζίνη και σταματάω όταν τελειώνει. Το έχω κάνει αρκετές φορές” αναφέρει, όταν τον ρωτούν πως διαλέγει τις περιοχές που πηγαίνει να κάνει βόλτα ή να κοιμηθεί το βράδυ.
Παραδέχεται ότι δεν του αρέσει να είναι με πολύ κόσμο γύρω του. Είναι μάλλον εμμονικά ανεξάρτητος. “Αγαπώ τους συμπαίκτες μου αλλά δεν θα βασιστώ σε αυτούς” σημειώνει. Tην πιο μεγάλη του σχέση, που όπως λέει ήταν με ένα κορίτσι από το Λύκειο, την διέκοψε γιατί ήθελε να έχει χρόνο να κάνει μόνος του ταξίδια.
Γράφει ημερολόγιο κάθε μέρα. Το βράδυ βάζει στο κεφάλι του μια λάμπα, για να βλέπει τις σημειώσεις του. “Κέρδισε γνώση, είναι πολύτιμη” είναι για παράδειγμα κάτι που μπορεί να δει κάποιος, αν ξεφυλίσσει αυτές τις σελίδες του Daniel. “Να είσαι ευγενικός, να αγαπάς τους άλλους, να είσαι ευτυχισμένος. Είναι τόσο απλό” γράφει επίσης.
Η φωτογραφία
Αν τον ακολουθήσεις στο Instagram ή στο Facebook, θα δεις ότι εκτός από αθλητικά uploads έχει και υπέροχα τοπία αλλά και πορτρέτα. Άνθρωποι απλοί, που συναντάει στους δρόμους όπου περιφέρεται.
Εστιάζει στη ψυχή τους, μοιράζεται την ιστορία τους. Βασικά, συγκλονίζει με την ευαισθησία του. Τουλάχιστον, όταν σκέφτεται κανείς, ότι πρόκειται για έναν άντρα νεαρό, που έχει πολλά λεφτά και θα μπορούσε να κάνει μια άλλη, πιο χλιδάτη και επιφανειακή ζωή.
Αυτό το πορτρέτο, για παράδειγμα. Το έβγαλε ο ίδιος και περιέγραψε την ιστορία του: “Αν μου δώσεις λίγα λεφτά θα σου πω ένα τραγούδι” – Τραγούδησε το “You are My Sunshine” με βαριά αλλά σίγουρη φωνή. Η αλήθεια είναι ότι διάλεξε να μου πει αυτό το τραγούδι επειδή όπως είπε έχει μέσα της τον ήλιο, παρά τη συννεφιασμένη μέρα. Έχει ακόμα μια αχτίδα φωτός παρόλο που δεν έχει λάμπα να σβήσει πριν πέσει για ύπνο. Έχει ακόμα ελπίδα παρά το ότι δεν έχει σπίτι. Όπως έφευγα και περνούσα το δρόμο, δύο γυναίκες με ρώτησαν γιατί στάθηκα και της μίλησα και γιατί της έβγαλα πορτρέτο. Η απάντηση μου ήταν απλή: “προοπτική”. Το μέγεθος των προβλημάτων της, παραγκώνισε τα δικά μου. Να αντλείτε έμπνευση και να εστιάζεται στη λιακάδα”.
Έχει πολλά τέτοια πορτρέτα στο Instagram του. Μερικές συγκλονιστικές ιστορίες ανθρώπων και ένα μήνυμα για να εστιάσουμε στην ουσία.
Το δικό του πορτρέτο
Ο ίδιος, έχει πολλά πορτρέτα ως αθλητής και μάλιστα έχει ποζάρει και ως… μοντέλο για εταιρεία που διαφήμιζε ξυραφάκια. Δεν το είχε σκεφτεί ποτέ το μόντελινγκ αλλά όταν τον πλησίασαν, δεν είπε όχι. Και έτσι γεννήθηκε αυτή η φωτογραφία του:
Αν και είχε αφήσει γένια, ξυρίστηκε μέσα στη σεζόν για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν θέλει να τραβάει την προσοχή. “Είμαι αυτός που είμαι και αν οι άνθρωποι με γνωρίσουν θα καταλάβουν ότι είμαι ένας άνθρωπος των σπηλαίων. Εννοείται ότι σε κάποιο σημείο της καριέρας μου θα έχω γένια αλλά δε νομίζω τώρα ως rookie – δε ξέρω, δε θέλω να τραβάω την προσοχή πάνω μου”
Έχω συνηθίσει να με κοιτάει περίεργα ο κόσμος.
Όπως λέει, δε θα αλλάξει αυτό που κάνει, απλά και μόνο επειδή ο κόσμος νομίζει ότι τον κάνει περίεργο. Θα συνεχίσει να παίζει μπέιζμπολ, να μένει σε φορτηγάκι, να αγαπάει τη φύση, να κάνει σερφ (με τη φιλική προς το περιβάλλον του σανίδα). Θα πίνει γαλλικό και θα συνεχίσει να μην πίνει αλκοόλ. Θα είναι ο εαυτός του.
Η αντιμετώπιση του καρκίνου
Είναι ένας ωραίος, ώριμος, ανεξάρτητος και παθιασμένος με τη ζωή άντρας. Αντισυμβατικός. Πως, λοιπόν, θα αντιμετώπιζε ένας τέτοιος άντρας τη στιγμή που θα του ανακοινωνόταν σε πολύ νεαρή ηλικία ότι έχει καρκίνο; Με απίστευτη αξιοπρέπεια.
Διαγνώστηκε τον Απρίλιο με καρκίνο στον θηροειδή. Συνέχισε να αγωνίζεται κανονικά και λέει ότι το μπέιζμπολ τον κράτησε ζωντανό. Πέρασαν έξι μήνες για να το ανακοινώσει, απλά, με ένα ανέβασμα στο Instagram, ζητώντας από τον κόσμο να προσευχηθεί για αυτόν, τώρα που κάνει την επέμβαση για να είναι πια 100% καθαρός από καρκίνο.
Να γίνει καλά.