Ο Γιώργος Μαυρίδης και 5 ακόμα διάσημοι Έλληνες που πέρασαν δύσκολη παιδική ηλικία

«Ο πατέρας μου ήταν εκείνος που δημιούργησε τα προβλήματα στην οικογένεια και κυρίως σε εμένα. Δεν ήθελα ποτέ κάποιος να πει ότι ήταν “κακός άνθρωπος”. Πρώτον, γιατί δεν βρίσκεται πια στη ζωή και δεύτερον, γιατί ξέρω ότι ήταν άρρωστος. Όσοι κάνουν χρήση ναρκωτικών για πολλά χρόνια, χάνουν τη διαύγεια και τη λογική τους. Η ασθένειά τους μεταδίδεται στους γύρω τους, ανάλογα με την πνευματική τους κατάσταση», είπε στο podcast της Χριστίνας Μπόμπα ο Γιώργος Μαυρίδης.

Γιώργος Μαυρίδης: «Όταν βγήκε ο πατέρας μου από τη φυλακή ήταν άλλος»

«Ο πατέρας μου, που ήταν δηλωμένος κομμουνιστής, φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της Χούντας. Το 1970 μπήκε πρώτη φορά στη φυλακή. Όταν βγήκε, ήταν άλλος άνθρωπος. Η μητέρα μου είχε παντρευτεί έναν άνθρωπο και απέκτησε δίπλα της κάποιον εντελώς διαφορετικό. Τότε δεν χώριζες εύκολα. Ήταν ήδη έγκυος στην αδελφή μου και στήριξε την κατάσταση. Όμως όταν βγήκε από τη φυλακή, ήταν πιο άγριος και επιθετικός. Η μητέρα μου, άσχετη με όλα αυτά, προσπαθούσε να καταλάβει τι πρέπει να κάνει», περιέγραψε ο Γιώργος Μαυρίδης που στη συνέχεια τόνισε ότι τα προβλήματα δεν σταμάτησαν ποτέ.

Ο ίδιος αναφέρθηκε και πιο συγκεκριμένα σε μία τραγική ανάμνησή του, όταν ο πατέρας του αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, ενώ εκείνος και η αδερφή του ήταν κλειδωμένοι στο διπλανό δωμάτιο του σπιτιού.

«Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος με την αδερφή μου σε ένα δωμάτιο, ενώ ο πατέρας μου επιχειρούσε να αυτοκτονήσει με χάπια. Απ’ έξω υπήρχαν αστυνομία και πυροσβεστική, κι εκείνος απειλούσε ότι θα με σκοτώσει. Θυμάμαι να παίζω με τα κουτάκια από τα χάπια. Ήμουν μεταξύ 5 και 10 ετών. Πηγαίναμε επισκεπτήριο στις φυλακές και η γιαγιά μου μου έλεγε ότι ο μπαμπάς μου δουλεύει σε ξενοδοχείο, δεν μου έλεγαν την αλήθεια. Όταν βγήκε για τελευταία φορά από τη φυλακή, είχε κάνει αποτοξίνωση, κάτι που του στοίχισε σε εγκεφαλικό και νοητικό επίπεδο. Ήταν πραγματικά άρρωστος», είπε χαρακτηριστικά.

Όπως σημείωσε ο Γιώργος Μαυρίδης μετά την τελευταία αποφυλάκιση του πατέρα του, έγινε ο κύριος αποδέκτης της ψυχικής του διαταραχής αφού ο πατέρας του απέκτησε εμμονή με τη σεξουαλικότητα του γιου του σε σημείο που τον κακοποιούσε ψυχολογικά.

«Όταν αποφυλακίστηκε για τελευταία φορά, η αρρώστια του επικεντρώθηκε πάνω μου. Είχε μια υστερική εμμονή ότι θα γίνω γκέι. Έλεγε ότι φταίνε όλοι οι γκέι, ότι μιλούσα σαν “γυναικούλα” και μου ζητούσε να αλλάξω τη φωνή μου. Για 2- 3 χρόνια με ξενυχτούσε λέγοντάς μου ότι θα γίνω γκέι, με καλούσε να βγω στο μπαλκόνι με φουστάνια και με σταματούσε την τελευταία στιγμή. Άλλαζα τη φωνή μου, κι όταν μιλούσα κανονικά, μου έλεγε “τι σου έχω πει;”», είπε ο παρουσιαστής.

Η συγχώρεση προς τον πατέρα του ήταν για τον Γιώργο Μαυρίδη μία πράξη λύτρωσης για τον εαυτό του. «Η συγχώρεση έγινε για να είμαι εγώ καλά. Αυτό με βοήθησε», είπε χαρακτηριστικά.

Όσο για τη στάση της μητέρας του, ο Γιώργος Μαυρίδης σημείωσε ότι παρόλο που ήθελε να χωρίσει ο τρόμος ήταν αυτό που τελικά επικρατούσε. «Η μητέρα μου δεν είπε ποτέ κακή κουβέντα. Νομίζω αυτό ήταν το μεγαλύτερο καλό που μου έκανε. Αντλήστε δύναμη από το κακό που υπάρχει γύρω σας και χρησιμοποιήστε το για να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι», είπε ο Γιώργος Μαυρίδης.

Πέννυ Μπαλτατζή: «Η μητέρα μου γινόταν επιθετική, τρώγαμε ξύλο»

Στα δύσκολα παιδικά της χρόνια είχε αναφερθεί σε αρκετές συνεντεύξεις της η Πέννυ Μπαλτατζή. Στην εκπομπή Mega Καλημέρα το 2024, είχε μιλήσει για την επιθετικότητα που είχε η μητέρα της στο πλαίσιο της ψυχικής της ασθένειας, που επηρέαζε και τα παιδιά της.

«Μεγαλώνοντας, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως συμβαίνει κάτι περίεργο στο σπίτι μου. Δηλαδή, η μαμά μου δεν είναι δυνατόν να περνάει τόσο δύσκολα, να κλαίει τόσο πολύ, να φωνάζει, να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, να δυσκολεύεται τόσο πολύ να μας μεγαλώσει. Γινόταν επιθετική, τρώγαμε ξύλο. Έχει κάνει ακραία πράγματα», είχε πει η Πέννυ Μπαλτατζή.

Σε παλιότερη συνέντευξή της είχε αναφέρει: «Από παιδί έχω περάσει δύσκολα. Η μητέρα μου ήταν ψυχικά ασθενής. Τη διαφορετικότητά της άρχισα να την καταλαβαίνω μετά τα 20. Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος με τον οποίο μεγαλώνεις είναι κλινική περίπτωση. Είχε αγχώδη διαταραχή, ψυχαναγκαστική υστερία και κατάθλιψη. Έφτασε στο σημείο της αποπροσωποποίησης. Ήταν δίπλα μας, μιλούσαμε και ένιωθε σαν να βρίσκεται αλλού. Δεν δέχτηκε να πάρει από νωρίς αγωγή γιατί θεωρούσε ότι αγωγή παίρνουν οι τρελοί».

Η μητέρα της Πέννυς Μπαλτατζή έφυγε τελικά από τη ζωή από ALS (Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση). «Όλο αυτό ήταν πολύ σκληρό, με έμαθε όμως να είμαι ευαισθητοποιημένη με διάφορα θέματα. Με τους ψυχικά ασθενείς, τους πρόσφυγες και γενικά τους ανθρώπους που βιώνουν δυσκολίες. Στη ζωή μου νιώθω ότι θέλω να πατάξω τα ταμπού. Θέλω να αγκαλιάζω και να στηρίζω αυτούς τους ανθρώπους» εξηγούσε.

H ίδια μιλούσε για τα βίαια περιστατικά που είχε βιώσει με τη μητέρα της και πιο πρόσφατα, στην εκπομπή Μπαμπά- Δες της ΕΡΤ.

Χρύσα Κατσαρίνη: «Αυτή η δύναμη πηγάζει, ίσως από το ότι με έδερνε ο πατέρας μου»

Για τη δύσκολη παιδική της ηλικία και τον πατέρα της που παρουσίαζε εθισμό στο αλκοόλ και ξεσπούσε βίαια απέναντί της είχε μιλήσει η Χρύσα Κατσαρίνη στην εκπομπή Στούντιο 4.

«Αυτή η δύναμη πηγάζει, ίσως από το ότι με έδερνε ο πατέρας μου. Τα βλέπω τα πρωτοσέλιδα γιατί ποτέ δεν πιάνουν το νόημα με το οποίο το λέω. Πάντως θεωρώ ότι όταν έχεις περάσει μία τόσο δύσκολη παιδική ηλικία, μετά σε τρομάζουν διαφορετικά πράγματα, δηλαδή το να βιοποριστώ δεν ήταν ένα μεγάλο μου άγχος γιατί ήξερα ότι θα βρω δουλειά ό,τι κι αν γίνει. Έχω δουλέψει όλη μου τη ζωή σε άσχετες δουλειές. Έχω μοιράσει φυλλάδια, έχω δουλέψει σε γυράδικο, σε καφετέρια, σε μαγαζί με ρούχα», είχε πει στη συνέντευξή της.

Η ίδια είχε αναφερθεί ξανά στον αλκοολικό πατέρα της με αφορμή, μία ερώτηση για τα «προβληματικά» αστεία που μπορεί να γίνουν στο πλαίσιο του stand up comedy, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα Αυγή.

«Όλοι έχουμε μεγαλώσει με κακέκτυπα, στερεότυπα και ρατσιστικές ιδεολογίες. Αυτά τα κατάλοιπα υπήρχαν και προφανώς υπάρχουν μέσα μας. Τα διαχειριζόμαστε, μεγαλώνουμε με αυτά, εξελισσόμαστε μέσα από αυτά και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Σαφώς θα υπάρξουν στιγμές που θα σκεφτώ ένα αστείο και θα πω όχι, αυτό δεν είναι να ειπωθεί και έτσι φεύγει. Όπως κάνεις μια σκέψη για την οποία ντρέπεσαι και δεν την εξωτερικεύεις. Σαφώς δεν μπορείς να αποκλείσεις το ενδεχόμενο να ενοχληθεί κάποιος. Μιλούσα για τον αλκοολικό μου πατέρα και ήρθε ένας τύπος και μου λέει, εγώ είμαι αλκοολικός και έχω κόρη και δεν μου αρέσει αυτό που λες. Τι να κάνουμε τώρα; Κάποιος θα ενοχληθεί. Eίμαι υπέρ της πολιτικής ορθότητας. Δεν θέλω οι άνθρωποι που έρχονται στην παράστασή μου να βάλλονται όπου και αν ανήκουν. Θέλω οι άνθρωποι στις παραστάσεις μου να είναι ήρεμοι και να νιώθουν ασφαλείς. Όμως θέλει μέτρο», έλεγε.

Ιβάν Σβιτάιλο: «Μπήκα κι εγώ στην αυτοκαταστροφή του πατέρα μου»

Σε συνέντευξή του στην εκπομπή Στούντιο 4 της ΕΡΤ ο Ιβάν Σβιτάιλο, είχε αναφερθεί στον πατέρα του που είχε εθισμό στο αλκοόλ και στο πώς η απώλειά του τελικά τον έσπρωξε κι εκείνον σε αυτό το μονοπάτι.

«Ο πατέρας μου ήταν βαριά αλκοολικός και είχε χάσει τη συνείδησή του. Πριν φύγει από τη ζωή μού είπε ότι “κάναμε πολλά λάθη”. Τον συγχωρώ», είχε πει ο Ιβάν Σβιτάιλο.

«Μπήκα κι εγώ σ’ αυτή την αυτοκαταστροφή. Ίσως να δημιουργήθηκε η ανάγκη να το σωματοποιήσω, να το καταλάβω. Μετά το ταξίδι μου στην Κριμαία, όπου τον είδα και κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος που θα μας αφήσει, έγινε αυτό. Προφανώς είχαν συσσωρευτεί πολλά πράγματα, τα οποία δεν είχα επεξεργαστεί για πολύ καιρό. Απομονώθηκα, δεν ήμουν λειτουργικός, σταμάτησα τα πάντα. Έφτασα να είμαι 140 κιλά, ακινητοποιήθηκα.

Η σύζυγός μου, ευτυχώς, με στήριξε σε όλο αυτό. Ήταν πριν παντρευτούμε. Θα μπορούσε να έχει φύγει. Ήταν μια περίοδος που δεν ένιωθα χαρά για τίποτα, μία μόνιμη κούραση, δεν υπήρχε κανένα όνειρο και κανένας στόχος», εξηγούσε για το πώς τον επηρέασε η απώλεια του πατέρα του.

Δανάη Παππά: «Ο πατέρας μου έκανε καταχρήσεις και ήταν εθισμένος»

Μία ακόμα πρόσφατη εξομολόγηση για τη δύσκολη παιδική ηλικία που είχε βιώσει, έκανε στη διαδικτυακή εκπομπή του Παντελή Τουτουντζή η Δανάη Παππά. Σε αντίθεση με τον Γιώργο Μαυρίδη που η μητέρα του δεν είχε απομακρυνθεί από τον πατέρα του παρά τα προβλήματα, οι γονείς της Δανάης Παππά χώρισαν κι εκείνη μεγάλωσε νιώθοντας αισθητά την απουσία του, αλλά ταυτόχρονα υπήρξε και προστατευμένη.

«Όταν ήμουν μικρή, με μεγάλωσε η γιαγιά μου, γιατί η μητέρα μου χρειαζόταν να κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσουμε και ο πατέρας μου έφυγε πολύ νωρίς από το σπίτι γιατί χώρισαν και μετά έφυγε και από την ζωή. Οπότε έμεινε μόνη της η μητέρα μου. Έμενα πολλές ώρες με την γιαγιά μου και ήταν μαγικό, γιατί ένιωθα γεμάτη», είχε πει η Δανάη Παππά.

«Ο μπαμπάς μου ήταν απών τα περισσότερα χρόνια, μέχρι που έφυγε από την ζωή. Δεν μπορούσαμε να έχουμε επαφή, ήταν πολύ δύσκολο γιατί συνέβαιναν πολλά πράγματα που δεν γινόταν. Ήταν η κατάστασή του δύσκολη με καταχρήσεις, ήταν εθισμένος. Στην αρχή η υπόλοιπη οικογένεια προσπάθησε να με προστατεύσει, γιατί ήμουν μικρή και δεν θα καταλάβαινα. Αργότερα, μετά από αρκετά χρόνια κατάλαβα ότι ήταν προτιμότερο να έχω την εικόνα ενός ανθρώπου σε καλή κατάσταση. Γι’ αυτό και στην εφηβεία που δεν ήξερα τι συνέβαινε, είχα νεύρα, ήμουν έξαλλη και δεν καταλάβαινα γιατί» περιέγραφε η ηθοποιός.

Αλέκος Συσσοβίτης: «Αυτά τα πράγματα δεν ξεχνιούνται ποτέ, είναι δύσκολο»

Ο Αλέκος Συσσοβίτης είχε μιλήσει στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν για την παιδική του ηλικία που έζησε κοντά στη μητέρα του η οποία έπασχε από διπολική διαταραχή.

«Αυτά τα πράγματα δεν ξεχνιούνται ποτέ. Όταν έχεις έναν άνθρωπο με ψυχικά προβλήματα στο σπίτι, για τους άλλους είναι αδιαπραγμάτευτο. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και μεγάλο μάθημα», είχε πει αρχικά ο ηθοποιός.

«Το αδιέξοδο είναι όταν καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι μία παθογένεια που όσο κι αν δουλέψει κανείς, αν δεν έχει τα εχέγγυα, μία παιδεία, να μπορεί να τα αντιμετωπίσει και να πάει παραπέρα, να μάθει πώς πραγματικά μπορεί να διαβάσει τον εαυτό του, να δει τα αρνητικά σημεία του, να τα αποδεχθεί και να συμβιβαστεί με αυτά. Ταλαιπωρεί και τον εαυτό του και τον περίγυρο», πρόσθετε ο Αλέκος Συσσοβίτης.

«Εγώ ήμουν καθημερινά κοντά της στους γιατρούς και από πολύ μικρή ηλικία… 5, 6, 7, 8, 10. Ήμουν το αποκούμπι της, ήταν φυσιολογικό να με έχει κοντά της. Ήθελε ένα στήριγμα. Ήταν τεράστια ευθύνη. Σαφέστατα η μάνα μου φρόντιζε εμένα αλλά ζητούσε ταυτόχρονα και μία συναισθηματική στήριξη», σημείωσε κλείνοντας το θέμα.

Ο ίδιος είχε αναφέρει στην εκπομπή Καλύτερα Αργά ότι φοβόταν μην αποκτήσει κι εκείνος τα ίδια ψυχικά προβλήματα.

«Παρατηρούσα και έψαχνα την ψυχή της μητέρας μου, καταλάβαινα ότι είμαι κομμάτι αυτού. Ανησυχούσα μήπως αποκτήσω κι εγώ τα ίδια ψυχικά προβλήματα. Κάποια στιγμή θυμάμαι ότι με έπιασε μια κρίση πανικού. Πράγματι ανησύχησα μήπως έχω κι εγώ μια τέτοια εξέλιξη γιατί είναι και γονιδιακό. Επίσης, επειδή η μητέρα μου πέθανε από Alzheimer, έχω το νου μου και σε αυτό», είχε πει.