CELEBRITIES

Ο Ροδόλφο Βαλεντίνο ήταν και θα είναι ο πιο ρομαντικός πρωταγωνιστής όλων των εποχών

AP Photos

Αν ο κόσμος του ρομαντισμού είχε για χρόνια να προσβλέπει στον ειδήμονα του έρωτα και ήρωα του Μολιέρου Δον Ζουάν, οι γυναίκες των αρχών του 20ου αιώνα βρήκαν τον απόλυτο άνδρα στο πρόσωπο ενός πραγματικού προσώπου. Ο Ροδόλφο Βαλεντίνο, ο πανέμορφος άνδρας από την Ιταλία, που σαγήνευε τα πλήθη και προκαλούσε το μίσος και την αντίδραση των ανδρών έζησε μόλις 31 χρόνια σε αυτόν το μάταιο κόσμο. Ήταν όμως αρκετά για να γράψει το όνομά του στην ιστορία με χρυσά γράμματα και να γίνει συνώνυμο του έρωτα, του ρομαντισμού και του τέλειου άνδρα στα μάτια μιας γυναίκας. 

Γεννήθηκε στην Καστελανέτα της Ιταλίας και από πολύ μικρός είχε το χάρισμα να μαγνητίζει τα βλέμματα, ενώ και το ταμπεραμέντο του εκθειάζονταν συχνά από τη μητέρα του. Αντίθετα, ο πατέρας του ένιωθε πως δεν ήθελε ο γιος του να είναι τόσο… τσαχπίνης. Τα χρόνια πέρασαν και η αδυναμία του να βγάζει τα προς το ζην τον οδήγησαν στη Νέα Γη και τη Νέα Υόρκη. Εκεί, έπειτα από πολλές δουλειές του ποδαριού έγινε αντιληπτός από το χώρο του θεάματος και σύντομα βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε ρομαντικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου.

AP Photos

  AP Photos

Ο Βαλεντίνο ήταν ρομαντικός από τη φύση του και δεν αγαπούσε καθόλου τους ρόλους του ματσό, μέλους συμμορίας που του ανέθεταν. Η πρώτη του τεράστια επιτυχία ήρθε με το «Οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης» το 1921, που έγινε μια από τις πρώτες στην ιστορία του κινηματογράφου που ξεπέρασαν σε εισπράξεις το 1 εκατομμύριο δολάρια. Στην σύντομη ζωή του, γνώρισε πολλές γυναίκες, παντρεύτηκε και φρόντισε να ζήσει μέσα στη χλιδή και τις ανέσεις – και φυσικά τα συνακόλουθα έξοδα και τα χρέη. Ωστόσο, η εικόνα του και αυτό μάλλον το γνώριζε καλά, ήταν και το εισιτήριο για την επιτυχία και τα χρήματα.

Η απειλή κατά της αρρενωπότητας

Αποτέλεσε το απόλυτο είδωλο των γυναικών την δεκαετία του ’20, ενώ για τους άνδρες έμοιαζε με την απειλή που θα κατέστρεφε τον ανδρισμό τους. Βλέπεις, ο Ροδόλφο πρόσεχε τον εαυτό του, περιποιούνταν το πρόσωπό του και δεν αγαπούσε την τραχιά εικόνα που ήθελαν να παρουσιάζουν οι άνδρες της εποχής. Τον Ιούλιο του 1926, η εφημερίδα Chigago Tribune φιλοξενούσε άρθρο που περιέγραφε πως αυτόματος πωλητής στα αποδυτήρια πανάκριβου ξενοχοδείου, συμπεριέλαβε και πούδρα στα προϊόντα του. Το γεγονός εξελήφθη ως ευθεία προσβολή της αρρενωπότητας των Αμερικανών και ο αρθρογράφος κατηγορούσε γι΄αυτή την κατάντια τον Ροδόλφο Βαλεντίνο και τις ταινίες του.

Ο Ιταλός ηθοποιός έγινε έξαλλος και προσκάλεσε τον αρθρογράφο της εφημερίδας σε αγώνα μποξ. Παρότι ο ανώνυμος αρθρογράφος δεν βγήκε ποτέ στο φως, την θέση του προθυμοποιήθηκε να πάρει ένας συνάδελφός του, ο Frank O’Neill, ο οποίος και έγραφε για το άθλημα της πυγμαχίας. Ο αγώνας έλαβε χώρα στην ταράτσα του New York Ambassador’s Hotel και ο Βαλεντίνο θριάμβευσε, σαν την αγάπη που όλα τα νικά.

AP Photos

AP Photos

Τον Αύγουστο του 1926 ο Βαλεντίνο κατέρρευσε στην Park Avenue του Μαχάταν και μετήχθη στο νοσοκομείο, όπου διεγνώσθη με σκωληκοειδίτιδα. Η ασθένεια εξελίχθηκε σε περιτονίτιδα και ταλαιπώρησε πολύ τον ηθοποιό. Εξασθενημένος όπως ήταν ο οργανισμός του παρουσίασε επιπλοκές, πλευρίτιδα στον αριστερό πνεύμονα με αποτέλεσμα να καταλήξει στις 24 Αυγούστου 1926. Ήταν μόλις 31 ετών.

AP Photos

AP Photos

Η σορός του ηθοποιού στο προσκύνημα που προηγήθηκε της κηδείας του. Στην φωτό η Eva Miller, μια από τις πρώτες θαυμάστριές του προσεύχεται πλάι στο νεκρό Ροδόλφο Βαλεντίνο

Η κηδεία του ήταν από τις πρώτες δημόσιες εκδηλώσεις θαυμασμού φανατικών θαυμαστριών για κάποιον αστέρα του κινηματογράφου. Υπολογίζεται πως συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι, ενώ με την ανακοίνωση του θανάτου του Βαλεντίνο αναφέρθηκαν σειρά αυτοκτονιών θαυμαστριών του. Η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου και σύντομα οι θαυμαστές του πετούσαν πέτρες και έσπαγαν βιτρίνες στην προσπάθειά τους να πλησιάσουν στο σημείο της τελετής.

Λέγεται πως η εταιρία που ανέλαβε την κηδεία, προσέλαβε ηθοποιούς να παραστήσουν την αντιπροσωπεία του Δικτάτορα Μουσολίνι. Οι τέσσερις άνδρες υποτίθεται πως εστάλησαν από τον ίδιο τον ηγέτη της Ιταλίας σε ένδειξη τιμής στο πρόσωπο του ηθοποιού που παρά την επί σειρά ετών διαμονή του στην Αμερική διατήρησε την ιταλική υπηκοότητα μέχρι τον θάνατό του. 

 

Κεντρική φωτογραφία: AP Photos