”Πρώτη φορά μαμά”: Η φωτογραφία της Χριστίνας Κοντοβά με τη μικρή Ada στην Ουγκάντα
- 10 ΜΑΙ 2021
Η σχεδιάστρια Χριστίνα Κοντοβά, βρίσκεται στην Ουγκάντα εδώ και αρκετούς μήνες για την ολοκλήρωση της διαδικασίας υιοθεσίας της μικρής Ada. Χθες η Χριστίνα Κοντοβά ανήρτησε μία πολύ τρυφερή φωτογραφία για τη γιορτή της μητέρας, την οποία γιορτάζει για πρώτη φορά.
Η Χριστίνα Κοντοβά έκανε μία από τις πιο τρυφερές αναρτήσεις που έχει κάνει από την διαδικασία του «fostering», που εξελίσσεται τον τελευταίο χρόνο, για τη μικρή Ada. Συγκεκριμένα η σχεδιάστρια έγραψε για την ημέρα της μητέρας «Πρώτη φορά «μαμά» #mothersday #adoptingada».
Η σχεδιάστρια το διάστημα που διαμένει στην Ουγκάντα της Αφρικής, φροντίζει να μοιράζεται στιγμιότυπα από το συναρπαστικό ταξίδι ζωής που ζει, αναμένοντας να υιοθετήσει το μικρό κοριτσάκι οριστικά.
«Τους τελευταίους μήνες ζω στην Ουγκάντα, εκτός από λίγες εβδομάδες που έχω επιστρέψει στην Ελλάδα κυρίως για επαγγελματικούς λόγους. Ζω στην Καμπάλα για το κοριτσάκι που κρατώ στην αγκαλιά μου, για την οποία αυτή τη στιγμή είμαι ανάδοχη μητέρα έως ότου την υιοθετήσω. Είναι ένα ταξίδι που έχει ξεκινήσει πριν περίπου ένα χρόνο και είναι το ταξίδι της ζωής μου….
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς γεννήθηκε η επιθυμία μου να υιοθετήσω και δεν έχει σημασία. Έγινε όμως σκοπός μέσα από τα ταξίδια μου στην Αφρική με την ActionAid (που δεν έχει καμία σχέση με υιοθεσίες αλλά έτσι ήρθα σε επαφή με την Αφρική και την αγάπησα) και μετά από μια σειρά γεγονότων τον Φεβρουάριο του 2020 βρέθηκα στα γραφεία της Διεθνούς Κοινωνικής Υπηρεσίας στην Αθήνα για να ξεκινήσω τον φάκελό μου και τη διαδικασία αξιολόγησής μου για υιοθεσία. Ο φάκελος έφτασε στην Ουγκάντα το περασμένο καλοκαίρι και μπήκα σε λίστα ως υποψήφια θετή μητέρα. Λίγο καιρό μετά μπήκε στην ζωή μου η Έιντα. Η διαδικασία της αναδοχής στην Ουγκάντα διαρκεί περίπου 12 μήνες κατά τους οποίους θα πρέπει να μένω κυρίως στη χώρα. Αφού συμπληρωθεί ο χρόνος αναδοχής θα προχωρήσω σε επίσημη υιοθεσία. Είναι δύσκολη διαδικασία και ταυτόχρονα μαγική. Χρειάστηκα αποθέματα δύναμης που δεν ήξερα ότι έχω, μου γεννήθηκαν πρωτόγνωρα συναισθήματα, έχω λυγίσει πολλές φορές αλλά έχω αυτή την αγκαλιά! Και τους δικούς μου ανθρώπους που είναι πάντα εκεί… στην άλλη άκρη της γραμμής… Μακριά αλλά πάντα κοντά! Και τους επόμενους μήνες θα ζω στην Ουγκάντα.»
