CELEBRITIES

Στέφανος Μουαγκιέ: Η ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε και το “ατού” της διαφορετικότητας

NDP Photo Agency

Από το «Γ4» του Λάκη Λαζόπουλου, στα «Κλεμμένα Όνειρα», την «Πολυκατοικία», τους «Άσφαιρους» και τώρα το «Πέτα τη φριτέζα», ο Στέφανος Μουαγκιέ έχει διανύσει αρκετά τηλεοπτικά χιλιόμετρα. Ο ηθοποιός που κατάγεται από την Ουγκάντα αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Πρωινό» και μίλησε με τη Φαίη Σκορδά για τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα, την οικογένειά του, την ενασχόληση του με την υποκριτική αλλά και τη δύσκολη στιγμή της ρατσιστικής επίθεσης που είχε δεχθεί στο Γκάζι το 2012.

«Γεννήθηκα στον Χολαργό και μεγάλωσα στον Βύρωνα. Είχα ωραία παιδικά χρόνια, στη γειτονιά μου δεν υπήρχε αυτή η σύγκριση και η διαφορετικότητα ότι κάποιον τον βάζουμε στην άκρη γιατί είναι ξένης καταγωγής. Η μαμά μου ήρθε στην Ελλάδα 12 χρονών λόγω πολέμου το 1974 και ο πατέρας μου λίγα χρόνια αργότερα, γνωρίστηκαν εδώ σε φοιτητικό πάρτι (εκείνη σπούδαζε νοσηλεύτρια κι εκείνος μικροβιολόγος) παρόλο που ήταν από την ίδια χώρα. Από πολύ μικρή ηλικία η μαμά μου με έχει κάνει να καταλάβω ότι η διαφορετικότητά μου είναι το ατού μου. Στο δικό μου το μυαλό η πολυπολιτισμικότητα πάντα όμορφο αποτέλεσμα βγάζει. Άσχετο που σε συνθήκες δύσκολες που βιώνουμε ο κόσμος μπορεί να εναποθέτει τα προβλήματά του σε ένα εξιλαστήριο θύμα ή μία συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα. Ιστορικά η πολυπολιτισμικότητά μόνο καλό κάνει» είπε ο Στέφανος Μουαγκιέ, που πιο κάτω τον βλέπεις σε bonus φωτογραφία στην αγκαλιά της μητέρας του τότε στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

 

Ωστόσο παρότι τα παιδικά του χρόνια ήταν χρόνια αποδοχής που του άφησαν γλυκιά γεύση, ο ίδιος ήρθε δεν δίστασε να αποκαλύψει την κατ ιδίαν συνάντηση που είχε κάποτε με το αφιλόξενο πρόσωπο κάποιων κατοίκων της Ελλάδας.

 

«Το 2012 στο Γκάζι παραλίγο να ήμουν κι εγώ ένα θύμα συγκεκριμένου κόμματος. Απλά, είχε πολύ κόσμο κι έτσι τη γλίτωσα, ζω. Μου επιτέθηκαν. Θυμάμαι τους φίλους μου και την τότε σχέση μου που αγχωνόντουσαν να προσπαθούν να με πείσουν ότι δεν πρέπει να βγαίνω εγώ σε αυτή την περιοχή. Εμένα όμως δεν μου αρέσει να αισθάνομαι κλειδωμένος στη χώρα μου. Άρα, με το που έγινε αυτό, πεισματικά έβγαινα μόνο σε αυτή την περιοχή. Ήμουν μόνος μου γιατί είχα πάει να κλείσω μια επαγγελματική συμφωνία. Προσπάθησα να ρίξω τον αντρικό μου εγωισμό και να μην πάω στη χαζή βία, να μη μου βγει η αντίδραση “όσες φάω κι όσες ρίξω” γιατί σκέφτηκα τι κακό θα μπορούσα να προκαλέσω με την πράξη μου αυτή. Ήμουν θεατής, ακροατής στα πολύ άσχημα πράγματα που άκουγα», εξήγησε ο Στέφανος Μουαγκιέ.

Ο ίδιος ωστόσο δεν θέλησε να μείνει στην αρνητική αυτή εμπειρία και έκλεισε λέγοντας: «Η ζωή δεν είναι μόνο αυτό. Ζω σε μια χώρα όπου θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές να μπει ο Στεφανάκος να παίξει με τα παιδιά τους, να φάει με τα παιδιά τους, και φυσικά το ίδιο ίσχυε και στο δικό μας σπίτι». Κι έτσι θα έπρεπε να ισχύει για όλα, κι αυτό είναι αντικειμενική αλήθεια.

Κεντρική φωτογραφία: NDP Photo Agency

Exit mobile version