Τα κινηματογραφικά (και μη) αγόρια, που θα θέλαμε να είναι δικά μας

Όταν, λοιπόν, ζήτησα από τα κορίτσια να μου πουν ποιος είναι ο αγαπημένος τους κινηματογραφικός ή τηλεοπτικός ήρωας, αυτός που θα ήθελαν να γίνει το αγόρι τους και να τον κοιτάνε βγάζοντας καρδούλες από τα μάτια, οι απαντήσεις που πήρα ήταν πολυποίκιλες.

Γιατί πραγματικά, πώς να καταλήξεις σε ΕΝΑΝ, όταν οι αντίστοιχοι ”the one” που κυκλοφορούν εκεί έξω και μας έχουν σπαράξει την καρδιά με εξομολογήσεις και φιλιά κάτω από τη βροχή είναι καμιά δεκαριά; Στην προσπάθειά μου να καταλήξω σε αυτόν που θα ήθελα να είναι όντως το αγόρι μου ανακάλυψα ένα pattern, για το οποίο κατηγορώ την ”Πεντάμορφη και το Τέρας”. Γιατί; Γιατί προφανώς όσοι μπήκαν στη λίστα μου πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για το ”ηλίθιο αγόρι που θα σου βγάλει την ψυχή, αλλά στο τέλος θα αλλάξει και θα είναι ο φανταστικότερος γκόμενος όλων”.

Η πρωτιά στη δική μου λίστα δίνεται χωρίς δεύτερη σκέψη στον Σωτήρη· στον ”Σωτήρη, γύρνα πίσω θα φαρμακωθώ”, στον Σωτήρη που ήταν όντως βλαμμένο αλλά όταν βγήκε στο δρόμο να φωνάξει την Βίκυ- Στέλλα λύγισαν και τα ρομπότ υπό τους ήχους της Μαρινέλλας και του επικού άσματος ”Καμιά Φορά”.

*κάνει ματάκια στην οθόνη*

Ε, ναι, λοιπόν. Για εμένα το απόλυτο crush θα είναι ο Σωτήρης, και το top 3 συμπληρώνουν οι Jess από το ”Gilmore Girls” (είπαμε το pattern είναι εδώ, ενωμένο δυνατό) και Johnny Castle (Η ΠΛΑΤΗ, επίσης του πάει ο μαύρος κορσές όπως σε κανέναν άλλον) από το ”Dirty Dancing”.

(I mean, HELLO)

Τι είπαν τα κορίτσια; Έχουμε και λέμε.

Μάριον

Ο Shane West στο “A walk to remember” ήταν ανέκαθεν ένας από τους υπέροχους πρωταγωνιστές που είχα ερωτευτεί θανάσιμα. Το κλισέ του κακού παιδιού που για χάρη σου γίνεται όχι απλά καλό, αλλά ιδανικό, δεν με έκανε ποτέ να βαριέμαι (και μήπως κάπως έτσι εξηγούνται και όλες οι πραγματικές επιλογές μου με τους άντρες, δενξερωδενξερω). Μια εξίσου φανταστική περίπτωση ήταν ο Gerard Butler στο ”P.S I love you”- αλλά χωρίς τον θάνατο.

Θα λατρεύω πάντα τον Don Draper των ”Mad Men” γιατί ήταν αρκετά κατεστραμένος για να τον αγαπήσω, ενώ θα μπω ανερυθρίαστα και στο #teamEidan της Carrie Bradshaw. Βέβαια, στο ”Sex and the City”, ο καλυτερότερος όλων ήταν ο Smith της Samantha. Oπότε ναι, θα καταλήξω στον Smith μετά από αυτή τη συλλογιστική πορεία, ευχαριστώ.

Ναταλί

Γενικώς βαριέμαι τα “κακά παιδιά” ως αντικείμενα του πόθου, καθώς συνήθως είναι πιο προβλέψιμα κι από το αποτέλεσμα τυχόν ποδοσφαιρικού αγώνα Ρεάλ – Αναγέννησης Καρδίτσας. Επίσης, ποτέ δεν είχα ονειρευτεί έναν σύντροφο να μοιάζει με τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό χαρακτήρα – πράγμα περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς πόσα χρόνια από τη ζωή μου έχω περάσει μπροστά από μια οθόνη.

Κόντρα στις δυο αυτές αρχές ζωής, τα δυο αγαπημένα μου “αγόρια” από τον συγκεκριμένο χώρο είναι ο Spike της ”Buffy” και ο Rhet Butler από την ταινία ”Όσα Παίρνει ο Άνεμος”. Ο Spike δεν είναι το “αρχετυπικό κωλόπαιδο”, είναι πάνω από όλα ένας έντονος χαρακτήρας, με τον οποίο δεν βαριέσαι ποτέ και με τον οποίο, επίσης γελάς διαρκώς. Είναι βαθιά αστείος, αυτοαναφορικός και ειρωνικός και αυτό τον κάνει πολύ πιο ενδιαφέροντα από άλλους τηλεοπτικούς κακούς με sex appeal (λέγε με Angel/ Angelus).

Ο Rhet δεν ήταν ακριβώς “κακό παιδί”, αλλά είχε κοινά σημεία με αυτή την κατηγορία αντρών. Επίσης χωρίς ποτέ να γίνεται βαρετός, τις κρίσιμες στιγμές στεκόταν δίπλα στη Scarlet, ενώ η ίδια δεν το άξιζε, εξαντλώντας όλη του την υπομονή μέχρι να πάψει να ενδιαφέρεται για εκείνη.

Ειδική μνεία θα πραγματοποιήσω στον Nino της ”Amelie”. Ο Nino είναι το αγόρι που την κρίσιμη στιγμή, εκεί που εσύ νομίζεις ότι αγνοεί την ύπαρξή σου και βουρκωμένη ετοιμάζεσαι να φτιάξεις δαμασκηνόπιτα στην κουζίνα σου, θα σου χτυπήσει την πόρτα με το μπέικινγκ πάουντερ (που θα έχεις ξεχάσει να ψωνίσεις), και θα μπει στη ζωή σου (επιτέλους), τόσο απλά και όμορφα.

Ναστάζια

Με τον Milo Ventimiglia ως Jess στο “Gilmore Girls” ή με τον Shane West (θα συμφωνήσω) στο “A Walk to Remember” θα τα είχαμε στο Λύκειο. Μετά θα τα έφτιαχνα με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη ως Χάρη στις “Βαρβαρότητες”, θα χωρίζαμε, αλλά θα μέναμε φίλοι. Ο Adam Brody ως Seth στο “OC” είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας από όλες τις teen σειρές και θα τα χαμε σε όλο το πανεπιστήμιο. Θα τον χώριζα για τον Louis Garel στο “Dreamers” ή για τον Jack Dawson στον “Τιτανικό”, αλλά θα ξενέρωνα γρήγορα μόλις τα φτιάχναμε και τους γνώριζα καλύτερα. Θα κατέληγα με τον Cary Elwes στο “Robin Hood: Men in Tights”, που θα τους νικάει όλους για πάντα.

Χριστίνα

Θα ήθελα πολύ να γράψω για τον Chuck Bass, το κακό παιδί του ”Gossip Girl”, αλλά η Νάνσυ μου το έκοψε, οπότε επανήλθα με κάτι γλυκανάλατο που είναι και του γούστου μου στις ταινίες. Κάθε φορά που βλέπω το ”Notting Hill”, μπαίνω νοητά στη θέση της Julia Roberts και χάνομαι στο βιβλιοπωλείο του τρυφερού και τόσο γλυκούλη Hugh Grant. Αυτή η προστατευτικότητα, η αφέλεια, η αδυναμία αλλά και η αφοσίωση με τον τρόπο που εκφράζονται από τον Βρετανό βιβλιοπώλη είναι το καλύτερό μου. Πώς θα γίνει να δώσω κι εγώ μία συνέντευξη τύπου και να έρθει ο Hugh να μου αλλάξει τη ζωή;

Εναλλακτικά διαλέγω πάλι τον Hugh Grant ως Βρετανό πρωθυπουργό στο ”Love Actually”. Πολύ θα ήθελα να χορεύει κάποιος στις σκάλες έτσι επειδή έχω δώσει νόημα στη ζωή τους. Αλλά και ο Chuck, Νάθυ…