Τι Γίνεται Στις Πρόβες; : Boo Is A State Of Mind: 31

24 ώρες δε φτάνουν. Είναι μαθηματικά! ΔενΒγαίνωΜάναΜου!

Παρ’ όλα αυτά, μην με παρεξηγείτε.

Εγώ δεν γκρινιάζω καθόλου!

Οι γύρω μου από την άλλη μεριά όμως…  έχουν αρχίσει να ψιλοστραβώνουν, που φυσικά όλο και κάτι θα ξεχάσω, όλο και κάτι δε θα προλάβω να το κάνω την ώρα που πρέπει και φυσικά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να καταλάβει.

Ωστόσο να ξέρετε πως έχω μειώσει τις ώρες ύπνου σε 5 και εύχομαι ότι αυτό κάπου μπορεί να βοηθήσει.

Τώρα. Γιατί δεν γκρινιάζω εγώ για όλο αυτό;

Γιατί περνάω τέλεια!

ΤΕ ΛΕΙ Α!

Όχι, όχι δεν μπορώ να σας το περιγράψω ακριβώς όπως μου συμβαίνει.

Είχα να νιώσω αυτόν τον ενθουσιασμό από τις απίθανες εποχές του Dancing With The Stars 4.

Είναι καταπληκτικό το συναίσθημα του να καταπιάνεσαι με κάτι για το οποίο έχεις πολύ λίγη εμπειρία αλλά απίστευτη διάθεση να μάθεις, που στην αρχή σου φαίνεται αδύνατο να το καταφέρεις και που μέρα με τη μέρα βλέπεις ότι μπορείς και κάτι περισσότερο.

Είναι ακόμη καλύτερο όταν όλο αυτό μπορείς να το μοιραστείς με ανθρώπους που έχουν απεριόριστο ταλέντο, που σε αφήνουν να εκτεθείς χωρίς να σε κρίνουν και που θα σε πάρουν κανονικά από το χέρι για να σε βοηθήσουν διακριτικά όταν δυσκολεύεσαι σε κάτι.

Τέτοια καταπληκτικά άτομα είναι το tribe μου αυτήν την στιγμή.

Η φυλή που έχουμε φτιάξει και ζει στο Θέατρο Χώρα.

Και θέλω τόσο πολύ να σας τους γνωρίσω. Να μάθετε για εκείνους όσα σιγά σιγά μαθαίνω κι εγώ.

Γι’ αυτό πήρα μερικές από τις εξαιρετικές φωτογραφίες που μας έβγαλε στις πρόβες η φωτογράφος @Aggeliki.Kokkove για να σας τις δείξω εδώ αποκλειστικά!

Αρχικά να σας πω ότι στα musical ξεκινάς πάντα από την μουσική διδασκαλία. Το πρώτο πρώτο πρώτο(!) πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να μάθεις τα τραγούδια και μετά πηγαίνεις στις χορογραφίες και μετά στην υποκριτική.

Το ζόρικο αυτό έργο της μουσικής διδασκαλίας έχει αναλάβει ο Ανδρέας Κουρέτας που όπως βλέπετε είναι πάάάάρα πολύ αυστηρός, καθόλου, και μας έχει όλους σούζα!

 

Θέλω να παρατηρήσετε λίγο πόσο πολύ μιλάει το ύφος μου εδώ που λέει ξεκάθαρα “Δεν έχω ιδέα γιατί πράγμα μας μιλάς δάσκαλε”

 

Και γι αυτό μετά κάνω τα δικά μου.

Όλοι οι υπόλοιποι κάνουν πρόβες για το “Hair” κι εγώ για την «Τραβιάτα»

 

 

Η διπλανή μου πάντα είναι η Κρυσταλλία που με βοηθάει –δενκαταλαβαίνετεπόσο- και ταυτόχρονα με τσιμπάει. Πολύ. Δεν ξέρω τι θα απογίνει αυτό το κορίτσι. Τσιμπάει σαν να είμαστε στο δημοτικό. Που μεταξύ μας,  αν κρίνω από την επόμενη φωτογραφία, μάλλον είμαστε, γιατί δεν είναι φάτσες ενηλίκων αυτές. Είναι περισσότερο πιτσιρικιών σε τάξη που μόλις σκάρωσαν σκαμπρόζικα μια φάρσα στον καθηγητή τους.

Και ο Αναστάσιος Ράμμος με τον Άρη Πλασκασοβίτη, στην ίδια τάξη με εμάς είναι. Όλο χαζά κι αυτοί.

 

Γελάμε πάρα πολύ.

 

 

Αλλά έχουμε και τις πιο τρυφερές στιγμές μας.

‘Ετσι είναι και το έργο δηλαδή.

Από την απόλυτη τρέλα σε πηγαίνει σε μια πολύ βαθιά συγκίνηση που χτυπάει κατευθείαν καρδιά.

 

 

(Η ΚωνΚων και ο Steve!)

Πάντα δίπλα ο ένας στον άλλον είναι και ο Αιμιλιανός με τον Ίαν. Οι δύο πρωταγωνιστές. Ο Burger και ο Claude.

 

 

Δεν πάει ο νους σας τι συμβαίνει όταν συντονίζονται οι φωνές αυτών των δύο.

Μαζεύω συνεχόμενα το σαγόνι μου από το πάτωμα.

Κι όταν η δυάδα τους συμπληρώνεται από την Κατερίνα Σούσουλα, τότε αυτή η τριάδα ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ!

ΆΛΛΟ ΛΕΒΕΛ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΛΑΙΜΕ!

 

Ναι, στις πρόβες η Κατερίνα με φωνάζει μακρόσυρτα «Boo!» κι εγώ απαντώ με μακρόσυρτο «Σου!»

Είμαστε οι BooΣου!

Και να σας συστήσω παρεμπιπτόντως παρακαλώ και την ξανθομαλλούσα υπερΣοπράνο μας Ντένια που είναι της λυρικής το κορίτσι μας και θα την ακούσετε πολύ πολύ καλά όταν θα έρθετε να μας δείτε.

Φυσικά δεν έχω προλάβει να σας μιλήσω για όλους. Αλλά θα συμβεί! Ειδικά μέσα από εδώ θα σας κρατάω για όλα ενήμερους.

Πρέπει να τρέξω για το υπόλοιπο της ημέρας.

Και φυσικά έχω ήδη καθυστερήσει.

Με συγχωρείτε προκαταβολικά για τις μικρές ασυνέπειες.

Θέλω να δώσω τα πάντα μου τούτη την στιγμή σε αυτήν την προετοιμασία.

Θέλω να δείτε το 1000% του εαυτού μου όταν θα είναι έτοιμο. Και σας ευχαριστώ επίσης προκαταβολικά που ξέρω πως με νιώθετε.

Γιατί το ξέρω!

Σας φιλώ ζεστά <3

boo!

Πι.Ες. Δημήτρη! Αγαπημένε μου σκηνοθέτη, σου χρωστάω ήδη πάρα πολλά που μου έχεις χαρίσει αυτήν την εμπειρία!