Αγρότες: 2 αγρότισσες εξηγούν γιατί βγήκαν τα τρακτέρ στο δρόμο

Οι αγρότες είναι σε τροχιά σύγκρουσης με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μπορείς να βρεις πιο εύκολα μια αναγνωρίσιμη/επώνυμη/ διάσημη γυναίκα να σου δώσει συνέντευξη παρά μια αγρότισσα. Η πρώτη κατηγορία σε ψάχνει για να διαφημίσει/ προωθήσει τη δουλειά της. Η δεύτερη κάνει τη δουλειά της κι οι δημοσιογράφοι τη θυμούνται α) όταν γίνεται κάποια φυσική καταστροφή και β) όταν βγαίνουν τα τρακτέρ στο δρόμο. Βρήκαμε 2 αγρότισσες από τον Παλαμά Καρδίτσας κι από το Φύλλο Καρδίτσας και τις ρωτήσαμε τι συμβαίνει με την αγροτιά; Η απάντηση είναι κάτι που ενώνει όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως φύλου και επαγγελματικής ιδιότητας. Η ακρίβεια συμβαίνει. Το κόστος παραγωγής είναι εξοντωτικό.

Τι συμβαίνει με τους αγρότες;

Δεν είναι οι Έλληνες αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσουργοί κι αλιείς μόνο στους δρόμους και στήνουν μπλόκα από τον Έβρο μέχρι την Πελοπόννησο, οι κυβερνήσεις νιώθουν την πίεση των συνεχιζόμενων αγροτικών κινητοποιήσεων σε όλη την Ευρώπη. Το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι πρώτο θέμα στην Ιταλία, Ισπανία, Τσεχία. Είχαν προηγηθεί οι αγρότες σε Γαλλία, Γερμανία και Βέλγιο. Μέχρι σήμερα, μόνο στην Αυστρία, Δανία, Φινλανδία και Σουηδία δεν έχουν κινητοποιηθεί οι αγρότες. Τι κατάφεραν; Η Κομισιόν υποχωρεί στους «πράσινους στόχους» (δηλαδή την πρόταση για 30% μείωση του μεθανίου, αζώτου ή άλλων αερίων, που συνδέονται με τη γεωργική παραγωγή).

αγρότες

Το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο και το πληρώνουν τελικά οι καταναλωτές

Μιλήσαμε με την Άννα Κουσιάντζα από τον Παλαμά Καρδίτσας που δουλεύει στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Αγελαδοτρόφων και Προβατοτρόφων Δυτικής Θεσσαλίας. «Από μικρό παιδί είμαι μέσα στα χωράφια. Γεννήθηκα στα χωράφια. Ωράριο; Τι λες κορίτσι μου. Αν είσαι αγρότης, πρέπει να είσαι εκεί. Να πας στο χωράφι να σπείρεις κι αν σε πιάσει βροχή να τελειώσεις τη σπορά. 365 μέρες το χρόνο είμαστε στα χωράφια μας. Δεν υπάρχουν αργίες και γιορτές για εμάς. Τι ζητάμε; Να μειωθεί το ΦΠΑ στο λίπασμα και τις ζωοτροφές.

Εμείς τη δουλειά τη μάθαμε από τους παππούδες μας. Αυτοί μας δίδαξαν τι σημαίνει οικιακή οικονομία. Σου έδινε το οικόσιτο ζώο σου γάλα, τυρί και κρέας. Συρρικνώθηκε η οικιακή οικονομία κι αυξήθηκαν όλα τα άλλα. Αγοράζει ο μεσάζοντας τη τομάτα από έμενα 1€ και την πουλάει 2€ ή όσο θέλει. Βγάζει προμήθεια από παντού, ενώ το δικό μου 1€ δεν φτάνει ούτε για τη μεταφορά.

Ένας ανιψιός μου ζει στο Ντουμπάι και βλέπει στα ράφια των σούπερ μάρκετ ότι τα εισαγόμενα προϊόντα είναι πιο ακριβά από τα εγχώρια. Τι σημαίνει αυτό; Τα υποστηρίζουν τα τοπικά προϊόντα και τη γεωργική οικογένεια. Η κυβέρνηση δεν υποστηρίζει τον αγρότη στην Ελλάδα εδώ και 35 χρόνια. Τι γιατί; Ή δεν ξέρουν πώς ή δεν θέλουν να. Δεν καταλαβαίνουν ότι είμαστε αλυσίδα της παραγωγής;

Ναι, φυσικά χάλασε το βιος με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία. Λίγα, ελάχιστα έχουμε πάρει από τις αποζημιώσεις. Καλά, τα αιτήματά μας όλοι δήθεν τα ακούνε, αλλά η λύση μια ζωή είναι να βγούμε στους δρόμους. Αν δεν βγούμε, δεν θα γίνει τίποτα. Εμείς το ξέραμε ότι ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσει και να βγουν τα τρακτέρ μας στους δρόμους.

Μας φόρεσαν το νέο ΚΑΠ (σσ: η ΚΑΠ παραμένει η μοναδική ευρωπαϊκή πολιτική που διαμορφώνεται και ασκείται από κοινού στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει στόχο να ενισχύσει το εισόδημα και την οικονομική βιωσιμότητα των αγροτών). Παλιά παίρναμε την επιδότηση με τα κιλά παραγωγής, τώρα με το στρέμμα. Στην πράξη σε βάζει να παράγεις πιο πολλά κιλά με υψηλό κοστολόγιο. Δεν μπορείς να το κάνεις.

Τι εννοείς δεν έχουμε αγροτικά χέρια; Πάρα πολλά νέα παιδιά με σπουδές γυρίζουν στον τόπο τους και παίρνουν το τρακτέρ, την πομόνα και το αλέτρι του πατέρα τους. Τι να κάτσουν να κάνουν με 800€ μισθό στην Αθήνα; Πώς να ανταπεξέλθουν στα έξοδα τους. Κι εμείς όμως νιώθουμε την οικονομική κρίση.

«Παλιά ζούσε μια οικογένεια με 50 στρέμματα. Θα σπούδαζε και θα πάντρευε παιδί. Τώρα; Πρέπει να πληρώσω τον λογιστή μου κάθε τρίμηνο. Τον γεωπόνο, την εφορία και τα κόστη μου από το χωράφι μέχρι το ράφι».

Δεν τα βγάζει πέρα ο αγρότης όπως πριν μια 15ετια. Θέλεις 300 στρέμματα να έχεις. Οι αποζημιώσεις που πήραμε δεν φτάνουν ούτε για να καλύψεις τα έξοδα. Πώς θα πληρώσω εγώ τον βενζινά για να δουλέψει το τρακτέρ; Το ρεύμα το αγροτικό στο Δήμο; Η τιμή στο λίπασμα είναι το λιγότερο.

Οι κτηνοτρόφοι στη Θεσσαλία είναι σε αδιέξοδο. Με τις πλημμύρες χάθηκαν οι ζωοτροφές. Μουσκεψαν. Για για να ταΐσουν τα ζώα με τα τριφύλλια πρέπει να τα πληρώσουν διπλάσια τιμή. Ο αγρότης είναι από 10 χρονών στο χωράφι και σκέφτονται να ανεβάσουν και το όριο σύνταξης».

Μέτρα ψίχουλα από την κυβέρνηση

Η κυρία Βάσω Φαρασάλη είναι από το Φύλλο Καρδίτσας, είναι μια 46χρονη μελισσουργός. Δουλεύει ως μελισσοκόμος εδώ και 20 χρόνια μαζί με το συζυγό της. Τι ζητά από την κυβέρνηση; «Να πέσει το κόστος. Δεν μας συμφέρει να συνεχίσουμε το επάγγελμα. Είμαστε ο πιο αδικημένος κλάδος. Οι χωραφάδες παίρνουν και μια κάποια επιδότηση. Εμείς βλέπουμε την τιμή του πετρελαίου να ανεβαίνει, τη ζάχαρη να γίνεται πιο ακριβή και το μέλι το παίρνει από εμάς ο έμπορος με το ζόρι 5€. Πώς θα επιβιώσουμε;».

Και οι 2 γυναίκες επιμένουν για πλαφόν στην τιμή του αγροτικού ρεύματος. Δεν τους ικανοποιεί καμία θυσία του νυν υπουργόυ Αγροτικής Ανάπτυξης, Λευτέρη Αυγενάκη. Ζητούν τη βιωσιμότητά τους.

Απαιτούν την πάταξη της αισχροκέρδειας (και στην τιμή του ρεύματος και στις τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ). Θέλουν αφορολόγητο πετρέλαιο. Δεν μπορεί να επιτευχθεί η οικολογική μετάβαση με το πάτημα ενός διακόπτη. Θέλουν να δουν έργα υποδομής για την αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση.