ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα για την ενδοοικογενειακή βία. Τι προβλέπεται;

Pexels

Ένα ειδικό κεφάλαιο για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, θα συμπεριληφθεί στο σχέδιο των τροποποιήσεων στον Ποινικό Κώδικα, σύμφωνα με όσα προανήγγειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, πριν από λίγες ημέρες μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλης.

Πριν τη δική του ομιλία είχε προηγηθεί η τοποθέτηση της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, που κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη θεσμοθέτηση της γυναικοκτονίας ως ειδικού αδικήματος που θα επισύρει βαριά ποινή, αλλά και πρωτοβουλίες να συσταθούν ομάδες για την προστασία των θυμάτων που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία, ακόμα και στο πλαίσιο της δικαστικής αστυνομίας.

Απ’ όσα είπε στη συνέχεια ο Γιώργος Φλωρίδης, το να γίνει η γυναικοκτονία ειδικό αδίκημα δεν ξέρω αν πρέπει να το περιμένουμε. Αυτό που θα υπάρξει, σύμφωνα με όσα είπε ο υπουργός, είναι το «ακαταδίωκτο» για όσους καταγγέλουν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

«Το σχέδιο νόμου για τις τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και την Ποινική Δικονομία, θα περιλαμβάνει ειδικό κεφάλαιο για την ενδοοικογενειακή βία. Σε λίγες ημέρες θα δοθούν σε διαβούλευση. Θα έχουμε μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε όλα αυτά τα ζητήματα εκεί. Υπάρχουν διατάξεις που δημιουργούν πλέγμα προστασίας των γυναικών, αυξάνουν τον αριθμό των επαγγελματιών που όταν βλέπουν περιστατικά, θα έχουν την υποχρέωση να τα αναφέρουν», είχε πει ο Γιώργος Φλωρίδης.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης ενημέρωσε την ολομέλεια ότι «θα υπάρξει δίχτυ προστασίας για όσους καταγγέλλουν με τρόπο ώστε να έχουν το απόλυτο ακαταδίωκτο και έτσι δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί, προπονητές που θα έχουν μπροστά τους ένα τέτοιο περιστατικό, θα οφείλουν να το καταγγείλουν και όταν το καταγγείλουν θα έχουν απόλυτη προστασία», όπως ανέφερε το ΑΠΕ/ ΜΠΕ.

Τη λέξη γυναικοκτονία δεν την εφηύραμε τελευταία για να διαχωρίσουμε ξαφνικά τα φύλα στον θάνατο. Είναι μια λέξη που πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην Αγγλία το 1801 για να περιγράψει τον φόνο μίας γυναίκας. Το 1848 μπήκε στο νομικό λεξικό Wharton. Το 1976 η Diana Russell δημοσίευσε τον όρο στο Crimes Against Women Tribunal. Ο όρος είναι παλιός, όπως ίσως θα χαρακτήριζα και τα μυαλά τα οποία αρνιούνται να τον δεχτούν ως υπαρκτό και, κυρίως, ως όρο χρήσιμο. Ένα χρήσιμο εργαλείο για την ανάδειξη αυτού του φαινομένου και -επιτέλους- την αντιμετώπισή του.

«Νομίζω ότι θα έπρεπε να υπάρχει κάτι τέτοιο κι αυτό όχι γιατί η ζωή μιας γυναίκας αξίζει περισσότερο από τη ζωή κάποιου άλλου πλάσματος, από τη ζωή ενός άνδρα, όπως ακούγεται συχνά στον αντίλογο, αλλά ακριβώς γιατί έτσι θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό ως εργαλείο απέναντι σε αυτό που συμβαίνει», είχε πει η δικηγόρος Ανθή Αργυρίου στο LadyLike για την χρησιμότητα της θέσπισης της γυναικοκτονίας ως ξεχωριστού αδικήματος.

«Θα αντιμετωπίσει πιο δραστικά το φαινόμενο. Χρειάζεται μια ηχηρή απάντηση. Μακάρι να μην υπήρχε ανάγκη και ούτε καν συζήτηση γύρω από το θέμα της θέσπισης της γυναικοκτονίας, αλλά η διάκριση με βάση το φύλο είναι εδώ, και ακόμα και οι ακραίες μορφές της είναι εδώ», εξήγουσε επιπλέον.