Αρκάς: Το λιτό σκίτσο του για τη δολοφονία στο Blue Horizon προκαλεί ανατριχίλα
- 7 ΣΕΠ 2023
Τα πλοία της γραμμής είναι συχνά συνυφασμένα στο μυαλό μας με τις πιο ξέγνοιαστες και γλυκά μελαγχολικές στιγμές μας, εκείνες που πάμε ή που γυρίζουμε από τις διακοπές μας, από την επίσκεψή μας σε έναν τόπο αγαπημένο να δούμε δικούς μας ανθρώπους, από τα όμορφα ταξίδια μας. Η κουπαστή μας περιμένει να κρατηθούμε και να κοιτάξουμε τους αφρούς που αφήνει πίσω του το καράβι που μας μεταφέρει από και προς λιμάνια ολόδικά μας. Αυτή θα ήταν μια ειδυλλιακή εικόνα για το μέσα μας αν δεν είχε προηγηθεί η δολοφονία του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη που εργαζόμενοι στο πλοίο Blue Horizon πέταξαν στη θάλασσα κι άφησαν να πνιγεί απλά και μόνο επειδή μπορούσαν. Ο Αρκάς ήρθε με ένα σκίτσο του να αποτυπώσει τη νέα εικόνα που γεννούν τα πλοία της γραμμής κι η κτηνωδία των ανθρώπων μέσα μας.
Καθόλου ειδυλλιακή δεν είναι. Είναι μία εικόνα που αναστατώνει, γιατί τη συνοδεύει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί, μετά βεβαιότητας αποκτηνωθήκαμε. Το Blue Horizon συνέχισε τον υδάτινο δρόμο του για 42 λεπτά, ενώ κανείς δεν είχε πετάξει έστω ένα σωσίβιο στον 36χρονο Αντώνη. Στον δολοφονημένο 36χρονο επιβάτη του πλοίου. Κανένας φεγγαρόδρομος πια, κανένας λευκός αφρός δεν έμενε πίσω στο πέρασμα του πλοίου. Μόνο το χρώμα του αίματος. Ακριβώς όπως το αποτύπωσε ο Αρκάς στο σκίτσο του.
«Καλημέρα» έγραψε κατ’ ευφημισμόν μάλλον στο σκίτσο του, που δημοσιεύτηκε στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, ο Αρκάς. Γιατί τον τελευταίο καιρό οι συλλογικά καλές ημέρες δείχνουν να λιγοστεύουν. Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα χάνουν τη ζωή τους σε σιδηροδρομικά δυστυχήματα, σε φωτιές, σε πλημμύρες, στον δρόμο που περπατούν επειδή στηρίζουν τη μία ή την άλλη ομάδα, στις θάλασσες επειδή κάποιος τους σπρώχνει δυο και τρεις φορές από τον καταπέλτη και για να θυμηθούμε και παλιότερα, επειδή τους πετάνε έξω από τα τρόλεϊ.
Και ταυτοχρόνως ακούν σχόλια που έχουν μάθει να περιμένουν, σχόλια χωρίς ενσυναίσθηση του βάρους των ειδήσεων που τους χτυπούν κάθε μέρα, σχόλια που έπειτα όσοι τα έκαναν τα παίρνουν πίσω και ζητούν συγγνώμη αν οι άλλοι τους παρεξήγησαν γιατί δεν εννοούσαν αυτό, γιατί άθελά τους, με λανθασμένη διατύπωση είπαν τέρατα. Δεν πειράζει, οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα συνηθίζουν όλο και περισσότερο να προσπερνούν. Να μην στέκονται στο ένα ή το άλλο τραγικό γεγονός. Να συνεχίζουν, γνωρίζοντας ότι θα ακολουθήσει και το επόμενο. Κι αυτή είναι η αληθινή ήττα που κινδυνεύουμε να μας συμβεί: Η βεβαιότητα μέσα μας ότι θα έρθει το επόμενο.
Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα μένουν με λιγοστές, ειδυλλιακές εικόνες στο μυαλό πια συνηθίζοντας την τραγικότητα των ειδήσεων. Περιμένουν το επόμενο φρικτό έγκλημα και την επόμενη μαζική απώλεια για να σκύψουν για λίγο το κεφάλι με θλίψη και να συνεχίσουν.
Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα μοιάζει πια να λένε «καλημέρα» και στην πραγματικότητα να εύχονται «καλή τύχη» ο ένας στον άλλο. Ίσως αυτό να έπρεπε να γράψει στο σκίτσο του ο Αρκάς.
O 36χρονος Αντώνης Καρυώτης δεν ζει πια ανάμεσά μας κι αυτή είναι η τελευταία τραγική είδηση που αντιμετωπίζουμε μέχρι να έρθει η επόμενη. Μπορεί στην αρχή να ήταν ο «36χρονος που πήδηξε να προλάβει το πλοίο και πνίγηκε», αλλά χάρη σε ένα video και στις μαρτυρίες των επιβατών, η κτηνώδης βία των υπαλλήλων του Blue Horizon έγινε αντιληπτή απ’ όλους μας και τους έφερε αντιμέτωπους με τις συνέπειες των πράξεών τους. Αντιμετωπίζουν ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για την ανθρωποκτονία που διαπράχθηκε.
Ο 36χρονος Αντώνης Καρυώτης δεν ζει πια ανάμεσά μας κι αυτό δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι ότι ίσως η θάλασσα που κοιτάζουμε δεν θα μοιάζει πια το ίδιο μπλε. Θα έχει λίγο από το κόκκινο που ζωγράφισε ο Αρκάς.
