ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

«Είμαι βιαστής αλλά θέλω να με συγχωρήσετε»: Βιασμός είναι και η ομολογία του συζύγου της Gisèle Pélicot

AP Photo/Lewis Joly, File

H Gisèle Pélicot δεν ντρέπεται. Δεν έχει λόγο να ντρέπεται. Και θέλει να επιστρέψει την ντροπή εκεί που ανήκει. Στους άνδρες που την βίασαν ενώ ήταν ναρκωμένη. Στον Dominique Pélicot, τον 71χρονο σύζυγό της, που ομολόγησε την ενοχή του, αλλά ζήτησε και συγχώρεση. Και συμπλήρωσε ότι θα ήθελε να έχει το κουράγιο να αυτοκτονήσει. Είχε σίγουρα το θράσος να καλεί στο σπίτι του βιαστές επί σχεδόν 10 χρόνια. Ο Dominique Pélicot χρησιμοποίησε ένα μπαστούνι καθώς έμπαινε αργά στην αίθουσα του δικαστηρίου. Δεν μείωσε το αίσθημά της αποστροφής η εικόνα αυτή.

Η Gisèle Pélicot ήταν συνταξιούχος και ζούσε μια ήσυχη ζωή

Είχε 3 παιδιά και έναν υπέροχο σύζυγο και απολάμβανε τα εγγόνια της τα σαββατοκύριακα, ενώ ο σύζυγός της έβγαινε για ποδήλατο με φίλους γύρω από το Mazan, το χωριό στη νότια Γαλλία όπου είχαν μετακομίσει πριν από 8 χρόνια, όταν αποφάσισαν να φύγουν από το Παρίσι. Δεν είχε ακούσει ποτέ να βγαίνει από το στόμα του ούτε μια άσχημη λέξη για τις γυναίκες. Πίστευε ότι ήταν ευτυχισμένη. Πίστευε ότι είχε μια ιδανική οικογένεια. 

Το τηλεφώνημα που άλλαξε τη ζωή της Gisèle Pélicot 

Έπειτα, ένα πρωί της τηλεφώνησε η αστυνομία. «Πρέπει να έρθεις να δεις ένα βίντεο», της είπε ένας αστυνομικός. Βίντεο είχαν βρεθεί σε χιλιάδες αρχεία στον υπολογιστή του συζύγου της. Η Gisèle Pélicot ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της σε κωματώδη κατάσταση, ενώ βιαζόταν από δεκάδες άντρες με τους οποίους ο σύζυγός της είχε επικοινωνήσει μέσω διαδικτύου. Δεν θυμόταν τίποτα. Τα τελευταία 50 χρόνια της ζωής της άρχισαν να καταρρέουν. Η υπόθεση ήρθε στο φως το 2020.

H Gisèle Pélicot αρνήθηκε να παραμείνει ανώνυμη

H κόρη της, Caroline Darian, αποφάσισε ότι η υπόθεση δεν έπρεπε να θαφτεί. Έγραψε ένα βιβλίο και έδωσε συνεντεύξεις για τη «χημική υποταγή». Έχοντας υποψίες ότι είχε βιαστεί από τον πατέρα της, η Caroline Darian δημιούργησε την καμπάνια M’endors pas (Don’t Put Me To Sleep). Έπεισε τη μητέρα της να μετατρέψει τη δίκη σε σύμβολο της καταπολέμησης αυτού του είδους βιασμού. Ένας βιασμός που συχνά παραμένει κρυφός όταν συμβαίνει σε οικιακό περιβάλλον, με το ιατρικό ντουλάπι του σπιτιού να παρέχει το τέλειο οπλοστάσιο για επίδοξους βιαστές. Δεν ήθελε η δίκη της υπόθεσης της μητέρας της να γίνει με αυστηρά μέτρα προστασίας της ιδιωτικής ζωής του θύματος. Θέλει το δικό της οικογενειακό τραύμα να αφυπνίσει τις γυναίκες της διπλανής πόρτας.

 Η Gisèle Pélicot απορρίπτει τη ντροπή, γιατί εκείνοι που τη βίασαν πρέπει να σηκώσουν αυτό το βάρος

Ο σύζυγός της, Dominique Pelicot, ομολόγησε ότι έβαζε τα υπνωτικά χάπια στο φαγητό και το ποτό της Gisèle Pélicot για σχεδόν μια δεκαετία και έφερε δεκάδες άντρες που γνώρισε μέσω διαδικτύου στην κρεβατοκάμαρά τους για να βιάσουν μαζί του τη μητέρα των παιδιών του.

Όλα τα στοιχεία, οι ομολογίες, τα βίντεο και οι φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι η συγκατάθεση δεν μπορεί να δοθεί από ένα άτομο που κοιμάται ή είναι ναρκωμένο. Οι βιαστές της Gisèle Pélicot βίαζαν μια γυναίκα σχεδόν σε κώμα. Λες και βίαζαν ένα πτώμα. Δεν έχει καμία συνειδητή ανάμνηση. Κουβαλά όμως το τραύμα. Mε το κεφάλι ψηλά.

«Είμαι βιαστής, όπως και οι άλλοι σε αυτό το δωμάτιο»

Ο Dominique Pelicot, ο 71χρονος συνταξιούχος ηλεκτρολόγος, παραδέχτηκε ότι ενορχήστρωσε τους πολλαπλούς βιασμούς της Gisèle Pelicot και κατονόμασε ως βιαστές και τους 50 άλλους κατηγορούμενους στη μαζική δίκη – άνδρες που φέρεται να στρατολόγησε για να βιάσουν τη σύζυγό του, Gisèle Pélicot.

«Είμαι ένοχος για αυτό που έκανα – λέω στη γυναίκα μου, στα παιδιά μου, στα εγγόνια μου… Μετανιώνω για ό,τι έκανα και ζητώ συγχώρεση, ακόμα κι αν είναι ασυγχώρητη. Όταν έβλεπα τα βίντεο που την τραβούσα, ένα μέρος μου ένιωθε ικανοποίηση και ένα άλλο τη διαβεβαίωση ότι μπορώ να βρω περισσότερους συνεργούς.».

Και πρόσθεσε: «Δεν της άξιζε αυτό. Η σύζυγος μου δεν άξιζε αυτό που της έκανα. Το παραδέχομαι. Ζητώ τη συγχώρεσή της και αυτή των παιδιών και των εγγονιών μου. Είχα την ιδανική οικογένεια. Εγώ δεν ήμουν ο ιδανικός. Είχα έναν εθισμό, είχα ανάγκες. Και ντρέπομαι. Ήμουν ευτυχισμένος μαζί της. Την αγαπούσα απεριόριστα για 40 χρόνια. Ακόμα την αγαπώ. Δεν την αγαπούσα για 10. Κατά τους βιασμούς της, την άκουγα να λέει “όχι”, αλλά συνέχιζα.».

Ο Dominique Pelicot συνελήφθη σε ένα σούπερ μάρκετ έξω από το Παρίσι το 2010, χρησιμοποιώντας μια κάμερα σε στυλό για να βιντεοσκοπεί κάτω από τις γυναικείες φούστες. Αφέθηκε ελεύθερος με πρόστιμο 100 ευρώ και η γυναίκα του δεν ενημερώθηκε ποτέ για το παράπτωμα. 

50 βιαστές της διπλανής πόρτας που ήξεραν τα πάντα

Οι περισσότεροι από τους άνδρες είναι γνωστά πρόσωπα στο Mazan. Είναι ηλικίας από 26 έως 74 ετών, είναι οδηγοί φορτηγών, πυροσβέστες, ένας νοσοκόμος, ένας στρατιώτης, ένας δεσμοφύλακας και ένας δημοσιογράφος. Οι μισοί από τους άνδρες έχουν οικογένειες. Ο ένας είναι μελλοντικός πατέρας. Παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο καλυμμένοι με κουκούλες, καπέλα και μάσκες Covid.Οι δικηγόροι υπεράσπισης έχουν παραπονεθεί στο δικαστήριο ότι τα ονόματά τους, που συνήθως δεν δημοσιοποιούνται πριν από την καταδίκη, έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο και οι οικογένειές τους παρενοχλήθηκαν.

Η εφημερίδα Le Figaro ανέφερε ότι 35 άνδρες είπαν ότι δεν θεωρούν τις πράξεις τους βιασμό και μόνο 14, όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τις αποδείξεις, είπαν ότι μετάνιωσαν για αυτό που έκαναν.

Εννοείται ότι ο δικηγόρος τού ζήτησε να αφηγηθεί τα παιδικά του χρόνια

Ο Dominique Pélicot περιέγραψε μια παιδική ηλικία κατά την οποία υπέστη σεξουαλική κακοποίηση, λέγοντας ότι βιάστηκε σε ηλικία 9 ετών από μία νοσοκόμα όταν ήταν στο νοσοκομείο για τραυματισμό στο κεφάλι. Περιέγραψε έναν βίαιο πατέρα που κακοποιούσε σεξουαλικά παιδιά. Είπε ότι σε ηλικία 14 ετών αναγκάστηκε να γίνει μάρτυρας και να λάβει μέρος σε έναν ομαδικό βιασμό μιας γυναίκας ΑμεΑ

Οι φεμινίστριες, οι δημοσιογράφοι και καθένας με κοινή λογική δεν δίνουν δεκάρα για τα παιδικά χρόνια του βιαστή (και πρώην πλέον σύζυγού της). Αναρωτιούνται πόσοι άντρες γνώριζαν τι συνέβαινε στο Mazan και δεν κάλεσαν την αστυνομία, ούτε καν ανώνυμα.

Η Gisèle Pélicot είπε στο δικαστήριο: «Δεν ξέρω αν θα ξαναφτιάξω ποτέ τον εαυτό μου».