Γεννώντας σε ένα καταφύγιο στην Ουκρανία. Η Viktoria περιγράφει πώς έγινε μαμά εν μέσω πολέμου
- 3 ΜΑΡ 2022
Η 32 ετών Viktoria έγινε μαμά την περασμένη Παρασκευή. Έγινε μαμά στο υπόγειο καταφύγιο ενός νοσοκομείου. Γέννησε τη δεύτερη μέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το όνομά της είναι ένα όνομα που προδίδει νίκη. Κι η έλευση της ζωής, ακόμα κι αν συμβαίνει σε υπόγεια καταφύγια, είναι από μόνη της μία νίκη απέναντι στον παραλογισμό του πολέμου.
Η Viktoria γέννησε σε ένα καταφύγιο στο Κίεβο, στην χτυπημένη από τον πόλεμο Ουκρανία. Μοιράστηκε την εμπειρία της με τη βρετανική εφημερίδα Guardian και κάθε της λέξη, μοιάζει με μία ακόμα εικόνα που εμείς τόσα χιλιόμετρα και τόσα πολλά χρόνια μακριά από τον πόλεμο δεν θα διανοούμασταν ότι μπορεί να ανήκει στο έτος 2022.
«Ήταν τη δεύτερη μέρα του πολέμου. Ήμουν πολύ αγχωμένη – ακούγαμε εκρήξεις. Προσευχόμουν να γνωρίσω τον γιο μου. Ξεκίνησαν να καθαρίζω τα πάντα στο σπίτι, προετοιμαζόμουν για το μωρό κι ακόμα κι όταν άρχισα να νιώθω τον πόνο, δεν πίστευτα ότι θα γεννούσα κατά τη διάρκεια του πολέμου», γράφει η Viktoria.
«Εγώ κι ο σύζυγός μου, φοβόμασταν να οδηγήσουμε ως το νοσοκομείο λόγω των εκρήξεων. Πρώτα έπρεπε να περιμένουμε 30 λεπτά σε μία ουρά για βενζίνη. Μετά οδηγούσαμε στο Κίεβο κι η πόλη ήταν άδεια. Ποτέ ως τώρα δεν είχα δει πιο άδεια πόλη. Ακούσαμε τον ήχο από τις σειρήνες. Ήταν τρομακτικό, σαν μία ταινία, αλλά προσπαθούσα να μείνω θετική», συνέχισε την αφήγησή της η Viktoria. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αδειάσει την πρωτεύουσα της χώρας.
Πόση υπεράνθρωπη προσπάθεια να χρειάζεται άραγε για να μείνει κανείς θετικός στον δρόμο προς το μαιευτήριο ακούγοντας γύρω του εκρήξεις; Όση κι αν χρειάζεται η Viktoria την είχε ακόμα κι όταν έφτασε στο νοσοκομείο που είχε σβηστά φώτα λόγω του φόβου ενός ενδεχόμενου βομβαρδισμού. Την διατήρησε στο πολύχρωμο δωμάτιο στο οποίο μεταφέρθηκε και προσπάθησε να τη διατηρήσει ακόμα κι όταν τίποτα γύρω της δεν θύμιζε την ηρεμία των μαθημάτων ανώδυνου τοκετού, της prenatal yoga που παρακολουθούσε. Η Viktoria είχε προσπαθήσει πολύ να είναι έτοιμη γι’ αυτή τη στιγμή. Αλλά μετά ήχησαν οι σειρήνες που σήμαναν άλλη μία μέρα βομβαρδισμών στην Ουκρανία.
«Ο γιατρός είπε ότι έπρεπε να πάμε στο καταφύγιο. Επικρατούσε πανικός και οι άνθρωποι βιάζονταν να βρεθούν εκεί. Δεν μπορούσα καν να βάλω το παντελόνι μου γιατί πονούσα. Όταν μπήκαμε στο καταφύγιο πάθαμε σοκ. Ήταν χτισμένο την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και δεν είχε συντηρηθεί έκτοτε. Ήταν σε κατάσταση σήψης, παγωμένο και πολύ υγρό», σημείωσε η Viktoria που της έμελλε να γεννήσει σε συνθήκες πολέμου στην Ουκρανία.
Μία κουρτίνα μπάνιου χώριζε την «γυναικολογική κλινική» από την κυρίως αίθουσα όπου βρίσκονταν περίπου 50 άνθρωποι. Τεχνολογία δεν υπήρχε στο ξεχασμένο από την εποχή που η Ουκρανία ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης καταφύγιο, μόνο μία γυναικολογική καρέκλα. Κι έπειτα έσπασαν τα νερά της Viktoria και το ενδεχόμενο να χρειαστεί να γεννήσει εκεί μέσα έγινε η μόνη βιώσιμη πραγματικότητα.
«Ο γιατρός μου με κοίταξε και μου είπε “OK, θα το κάνουμε εδώ, είναι πολύ επικίνδυνο να περιμένουμε”. Εκείνη τη στιγμή δεν φοβήθηκα. Εμπιστεύτηκα τον γιατρό μου και το μόνο πράγμα στο μυαλό μου ήταν το να κρατήσω τον γιο μου και να τελειώσει ο πόνος», εξηγεί η Viktoria.
Η 32 ετών νέα μαμά είδε τον γιο της, τον Fedor κι ακόμα κι εκεί, σε ένα υγρό και παγωμένο καταφύγιο ένιωσε τη χαρά να την πλημμυρίζει. «Ήμουν τόσο χαρούμενη όταν είδα τον γιο μου, τον Fedor. Με τα μαύρα του μαλλιά έμοιαζε με μικρογραφία του συζύγου μου, που έκοψε τον ομφάλιο λώρο. Όταν τον κράτησα ήταν πολύ ζεστός. Απλά ένιωσα, αγάπη και αγνή ευτυχία κι όλα αυτά τα μυστικιστικά συναισθήματα», περιέγραψε στην βρετανική Guardian.
«Είσαι τυχερός, είσαι μοναδικός, γεννήθηκες στην Ουκρανία, είσαι ένας νέος Ουκρανός» ήταν τα πρώτα λόγια που η Viktoria απηύθυνε στον γιο της. Κι έκτοτε κάθε πρωί κοιτάζει εκείνον που μοιάζει με άγγελος στην κούνια του και κοιτάζει τα κτίρια γύρω της για να διαπιστώσει αν στέκονται ακόμα στη θέση τους. Η γέννηση του Fedor δεν άλλαξε το γεγονός ότι η χώρα του, αυτή η χώρα που ο ίδιος ακόμα δεν μπορεί να γνωρίσει, βρίσκεται σε πόλεμο.
«Ελπίζω ο γιος μου να βιώσει αυτόν τον πόλεμο μόνο μέσα από ιστορίες. Να μη νιώσει ποτέ μα ποτέ πώς είναι στην πραγματική ζωή. Δεν θέλω να ξέρει τον πραγματικό πόλεμο. Παρά τον πόλεμο, ο Fedor έφερε τόση αγάπη, ευτυχία και καλοσύνη στο σπίτι μας. Τον φροντίζουμε και μας κάνει χαρούμενους. Ελπίζω και προσεύχομαι για την ειρήνη. Είναι ένας νέος Ουκρανός θα έπρεπε να μεγαλώσει σε μία νέα Ουκρανία», καταλήγει στην αφήγησή της η Viktoria.
Οι γυναίκες που γίνονται κάθε μέρα μητέρες εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία
Παρόμοιες εμπειρίες ζουν οι γυναίκες που γίνονται μητέρες στην Ουκρανία κάθε μέρα που ο πόλεμος και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται. Οι εμπειρίες των τοκετών τους, των πρώτων στιγμών με τα μωρά τους μέσα σε καταφύγια που έχουν διαμορφωθεί σε έκτακτες μαιευτικές κλινικές, καταγράφονται από τον φωτογραφικό φακό από το Κίεβο ως τη Μαριούπολη.
*Με πληροφορίες απο τη μαρτυρία της Viktoria στην βρετανική εφημερίδα Guardian.
