Oι σπαρακτικές φωτογραφίες με τη γυναίκα από τη φωτιά στην Εύβοια που κάνουν τον γύρο του κόσμου
- 9 ΑΥΓ 2021
Μία εικόνα σφράγισε την καταστροφή από τις φωτιές στην Εύβοια την Κυριακή 8 Αυγούστου. Μία ηλικιωμένη γυναίκα εγκαταλείπει το χωριό της, τις Γούβες Ευβοίας καθώς η φωτιά πλησιάζει το σπίτι της. Η εικόνα που αποτυπώθηκε στον φακό του φωτογράφου Κωνσταντίνου Τσακαλίδη κάνει τον γύρο του κόσμου. Κι αυτό το στιγμιότυπο που βλέπεις παραπάνω μοιάζει με τη σύγχρονη «Κραυγή» του Edward Munch.
Μια κραυγή, βουβή, που δεν βρέθηκες εκεί να την ακούσεις, που οι τεχνικοί των καναλιών και οι δημοσιογράφοι δεν πρόλαβαν να καταγράψουν σε μία κινούμενη εικόνα με ήχο. Κι όμως αυτή η γυναίκα με φόντο την καταστροφική φωτιά στην Εύβοια, αυτός ο πόνος και κυρίως αυτή η κραυγή είναι πιο εκκωφαντική μέσα μας από κάθε ουρλιαχτό που θα ακούσουμε στη ζωή μας.
Η φωτιά στη βόρεια Εύβοια έχει συνεχείς αναζωπυρώσεις κι έχει κάψει χιλιάδες στρέμματα δάσους και κατοικίες. Οι φωτιές μέχρι χθες κύκλωναν χωριά οι φλόγες τους έγλειφαν τα σπίτια και οι κάτοικοι πάλευαν να σώσουν ότι μπορούσαν μέχρι τελευταία στιγμή κάνοντας συνεχείς εκκλήσεις για μεγαλύτερη βοήθεια για την προστασία των χωριών τους. Οι καπνοί είχαν σκεπάσει όλη τη βόρεια Εύβοια και το σκηνικό το οποίο δημιουργούσαν μαζί με τη μαινόμενη φωτιά ήταν κάποιο που θύμιζε μετά- αποκαλυπτική ταινία.
Η ηλικιωμένη γυναίκα από τις Γούβες Ευβοίας, έγινε το πρόσωπο που εξέφρασε άθελά του την απόγνωση τόσων ανθρώπων που είδαν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, τα σπίτια τους τα μικρά, αυτά που οριοθετούνται από τοίχους και ντουβάρια, να καίγονται μαζί με το μεγάλο σπίτι τους, τη μητέρα φύση τους, που σε όλη τη ζωή τους τούς έδινε τους καρπούς της, τα καλά και τα άγρια στοιχεία της.
Όπως επεσήμαναν αρκετοί χρήστες του Twitter, ο αρχικός τίτλος του πίνακα που είχε δημιουργήσει ο Νορβηγός ζωγράφος Edward Munch το 1893, ήταν «Η κραυγή της φύσης». Καθώς περπατούσε ένα απόγευμα βλέποντας τα σύννεφα να γίνονται κατακόκκινα, ένιωσε ότι υπάρχει μια αιώνια κραυγή που κυλάει μέσω της φύσης. Η φύση της Εύβοιας κραυγάζει καθώς η φωτιά την κατατρώει. Το ίδιο κάνει κι όλος ο πλανήτης μας.
Η φωτογραφία με τη γυναίκα και τη φωτιά στην Εύβοια, θα πρέπει να μείνει στο μυαλό μας. Δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, όταν με το καλό οι φωτιές σβήσουν, όταν και οι κάμερες σβήσουν, όταν η οθόνη μας πάψει να έχει τα χρώματα της φωτιάς και της στάχτης. Να μην ξεχάσουμε όταν θα έρθει η επόμενη μέρα, όταν θα πρέπει να ξαναφτιάξουμε τον τόπο αυτής της γυναίκας από την αρχή. Όταν θα πρέπει να δεσμευτούμε απέναντι στον πλανήτη μας ότι πρώτα απ’ όλα εμείς θα αλλάξουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε την κλιματική κρίση. Πρέπει να αλλάξουμε στάση απέναντι στον πλανήτη μας κι ο ένας απέναντι στον άλλο. Ο ένας να είναι για τον άλλο, πια. Η γυναίκα αυτή μάς έδειξε τον πόνο. Οι κάτοικοι του χωριού της και των άλλων χωριών της Εύβοιας μάς έδειξαν τον δρόμο.