Κλέλια Ρένεση: Τα είπε όλα για την «πολιτεία στα λασπόνερα», με μία της ανάρτηση
- 8 ΣΕΠ 2023
Στα social media, που πολλές φορές έχουν αποτελέσει το δικό της καταφύγιο ελεύθερης έκφρασης, κατέφυγε ξανά η Κλέλια Ρένεση την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023 για να σχολιάσει τις εικόνες που όλοι βλέπουμε να μονοπωλούν την επικαιρότητα. Η μία τραγωδία μοιάζει να διαδέχεται την άλλη, με τελευταία να είναι η πλημμύρα των χωριών στον θεσσαλικό κάμπο εξαιτίας της κακοκαιρίας Daniel.
Η ταχύτητα διαδοχής είναι τέτοια που καμιά φορά αναρωτιέται κανείς πόσες ακόμα θλιβερές ειδήσεις μπορούμε να αντέξουμε, πόση ψυχική ανθεκτικότητα θα επιδείξουμε. Ή μήπως δεν είναι ανθεκτικότητα κι είναι απλά μούδιασμα αυτό που μας κάνει να μην αντιδρούμε ιδιαίτερα παρά με αναστεναγμούς μπροστά σε ένα ακόμα έκτακτο δελτίο ειδήσεων; Η Κλέλια Ρένεση μίλησε γι’ αυτή ακριβώς την έλλειψη αντίδρασης με ένα μακροσκελές post στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Η Κλέλια Ρένεση μοιράστηκε μία εικόνα από τα βυθισμένα σπίτια στα χωριά του πλημμυρισμένου θεσσαλικού κάμπου και τις σκέψεις της σε μία σειρά φωτογραφιών, τις οποίες συνόδευσε με τη (μόνο κυριολεκτική δεν τη λες) λεζάντα: «Όλα καλά». Κι όμως τίποτα δεν πάει καλά. Εμείς δεν είμαστε καλά. Η καθημερινότητα δεν είναι καλή. Το «πρωτοφανές» μοιάζει να έχει γίνει πια η καθημερινότητά μας.
Η Κλέλια Ρένεση με τον γνωστό καταγγελτικό λόγo που χαρακτηρίζει τις δημόσιες τοποθετήσεις της στα social media δεν μίλησε μόνο για τις πλημμύρες, ούτε μόνο για τη δολοφονία του 36χρονου Αντώνη που έσπρωξαν τα μέλη του πληρώματος του πλοίου Blue Horizon από τον καταπέλτη στη θάλασσα και τον άφησαν να πνιγεί αποπλέοντας από το λιμάνι του Πειραιά. Μίλησε για τις υπόλοιπες καταστάσεις που έχουμε ζήσει πιο πρόσφατα και πιο παλιά, αλλά και για καταστάσεις που επηρεάζουν σήμερα την καθημερινότητά μας, διαπιστώνοντας ένα κοινό στον τρόπο που η κοινωνία τις αντιμετωπίζει την έλλειψη αντίδρασης απέναντί τους.
«Δεν αντιδρούμε όταν η λιτότητα χτυπάει τους διπλανούς μας και δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους. Δεν αντιδρούμε όταν αποχαρακτηρίζουν τη μια natura μετά την άλλη. Δεν αντιδρούμε όταν αφήνουν αναίσχυντα να καίγεται όλη η δασική περιουσία της χώρας μας. Δεν αντιδρούμε όταν καίγονται εκατοντάδες σπίτια και περιουσίες συμπολιτών μας. Δεν αντιδρούμε όταν μια βροχή μπορεί να πνίξει μια ολόκληρη πόλη, μας έκαναν να το έχουμε συνηθίσει. Δεν αντιδρούμε όταν δυο τρένα συγκρούονται μεταξύ τους λόγω εγκληματικής αμέλειας και χάνονται δεκάδες ζωές νέων ανθρώπων», έγραψε η Κλέλια Ρένεση και συνέχισε την καταμέτρηση των πραγμάτων απέναντι στα οποία η κοινωνία δεν αντιδρά, αν και στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών την οποία αναφέρει τελευταία, μάλλον υπήρξε αντίδραση μαζική αλλά όχι διαρκής.
«Δεν αντιδρούμε όταν με τα golden visa και airbnb η στέγαση στα αστικά κέντρα είναι αδιανόητα δύσκολη πλέον, και στα νησιά οι δάσκαλοι κοιμούνται σε σκηνές γιατί δεν βρίσκουν σπίτι. Δεν αντιδρούμε που το ένα νοσοκομείο μετά το άλλο κλείνουν, και όσα δεν κλείνουν υπολειτουργούν, εξευτελίζοντας όλη την έννοια την δημόσιας ιατρικής περίθαλψης, με ράντζα, να στάζουν ταβάνια, κατσαρίδες, γερόντια στα υπόγεια ξεχασμένα με τους καθετήρες τους. Δεν αντιδρούμε όταν τα σχολεία μας είναι υποστελεχωμένα από καθηγητές και περνάνε πλέον ολόκληρες χρονιές που τα παιδιά δεν έχουν καθηγητές χημείας η φυσικής, που τα κτήρια είναι κρύα και θυμίζουν φριχτές και απάνθρωπες φυλακές, που τουρτουρίζουν τα παιδιά απ’ το κρύο και απ’ την έλλειψη θαλπωρής.
Δεν αντιδρούμε όταν πετάνε έναν άνθρωπο απ’ το λεωφορείο γιατί δεν είχε εισιτήριο και σκοτώνεται. Δεν αντιδρούμε όταν οι φύλακες μας έχουν γεμίσει με ανθρώπους που χρωστάνε στις τράπεζες, ενώ παιδοβιαστές είναι ελεύθεροι έξω. Δεν αντιδρούμε όταν το κράτος αφήνει τους πετρελαιοκράτορες να έχουν “ανέλπιστα υπερκέρδη” και εμείς να πληρώνουμε την βενζίνη σχεδόν 3€ το λίτρο (λίγο έλλειψε να φτάσει εκεί)», ανέφερε στη συνέχεια η Κλέλια Ρένεση.
Για την ηθοποιό η ζωή δεν είναι μόνο σκόρπια περιστατικά εδώ και κει, μία τραγική είδηση εδώ κι ένα ατύχημα παραπέρα. Είναι μία συνέχεια και συνίσταται από τα μικρά καθημερινά μέχρι τα πιο μεγάλα συλλογικά γεγονότα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
«Δεν αντιδρούμε όταν οι ιδιωτικοποιήσεις των παροχών ρεύματος μας έφεραν στη θέση να δουλεύουμε για να πληρώνουμε τους παρόχους και να μην περισσεύει ψίχουλο. Δεν αντιδρούμε όταν οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι μας ευτελίζουν εμπαίζοντας με τη νοημοσύνη μας με όλους τους τρόπους. Οι υπάλληλοι μάς κουνάνε το δάχτυλο ότι δεν είμαστε καλά παιδιά! Δεν αντιδρούμε όταν αντί για πυροσβέστες, δασολόγους, δάσκαλους και γιατρούς, το κράτος προσλαμβάνει παππάδες και αστυνομικούς.
Δεν αντιδρούμε όταν οι ταλαίπωροι καίγονται ζωντανοί από σόμπες για να βγάλουν τη νύχτα. Δεν αντιδρούμε που στέλνουμε όπλα σε έναν ξένο πόλεμο ξένων συμφερόντων. Δεν αντιδρούμε που η κατάντια της κοινωνίας μας είναι πλέον τέτοια που αν πας να μπεις στο πλοίο τελευταία στιγμή, προτιμούν να σε σκοτώσουν απ’ το να σε διαχειριστούν..(έχουμε και δουλειές ρε αδερφέ)», ανέφερε η ηθοποιός.
Στον αντίποδα, όπως διακρίνει η Κλέλια Ρένεση υπάρχουν κάποια πράγματα, τόσο μικρής σημασίας, που προκαλούν τη δυσανάλογη αντίδραση των ανθρώπων. Ίσως επειδή είναι αυτά που πλήττουν τη βολή και το «εγώ» τους. «Αλλά μην τυχόν και μας κλείσουν τη θέση του πάρκινγκ, θα γίνει ο κακός χαμός. θα τους πάρει και θα τους σηκώσει τους παρτάκηδες. Άιντε γιατί τους τα ‘χω μαζεμένα. Κάνουν ό,τι γουστάρουν», έγραψε.
«Αυτοί είμαστε κύριοι. Μία Ελλάδα σε καταβύθιση. Μια βυθισμένη πολιτεία στα λασπόνερα», επεσήμανε το δικό της συμπέρασμα, κλείνοντας η Κλέλια Ρένεση.
Ανάμεσα στους ανθρώπους σε καταβύθιση βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που αντιδρούν απέναντι σε όλα αυτά. Υπάρχουν εκείνοι που προσπαθούν να ζουν με αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση. Υπάρχουν κι εκείνοι που κάθε φορά που τα πράγματα μοιάζουν να βουλιάζουν στη λάσπη, έρχονται για να δείξουν ότι δεν χάθηκαν όλα ακόμα. Ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που θα δουν ένα έγκλημα και θα μιλήσουν, που θα μπουν στη βάρκα τους και θα πάρουν τους ηλικιωμένους από τα σπίτια όπου είναι εγκλωβισμένοι, που θα φροντίσουν για εκείνους που δεν έχουν, που δεν μπορούν. Όπως το έγραφε κι ο Oscar Wilde, «Είμαστε όλοι στον βούρκο, όμως μερικοί κοιτάζουμε τα άστρα». Ευτυχώς.
