Ο Αύγουστος Κορτώ έκανε το καλύτερο σχόλιο για τη Λένα Κιτσοπούλου και τον σάλο με τους Σφήκες
- 17 ΙΟΥΛ 2023
Η παράσταση που παρουσίασε η Λένα Κιτσοπούλου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου συζητήθηκε όσο καμία άλλη του φετινού καλοκαιριού. Η ελεύθερη απόδοσή της στην κωμωδία του Αριστοφάνη και ο δικός της «αιρετικός» λόγος που πάντα δίνει το παρών στα θεάματα που δημιουργεί συνάντησε αντιδράσεις στο κοινό που βρέθηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και οι αποχωρήσεις απο την παράσταση έδωσαν τη σκυτάλη σε μία πρωτόγνωρη για τα δεδομένα των ελληνικών social media, συζήτηση – πόλεμο, που άνοιξε για το θέατρο. Οι ακρότητες δεν έλειψαν από αυτή τη συζήτηση και το περίεργο του πράγματος ήταν ότι στην δική της προσέγγιση για τους Σφήκες, η Λένα Κιτσοπούλου ήθελε να αναδείξει τα μιντιακά και σοσιαλμιντιακά λαϊκά δικαστήρια. Στήθηκε ένα και για την ίδια. Μετά την Έλενα Ακρίτα και την δική της τοποθέτηση, ο Αύγουστος Κορτώ επεσήμανε κάτι ολόσωστο σε δική του ανάρτηση στο Facebook.
Ο Αύγουστος Κορτώ, διευκρίνισε ότι δεν είδε τους Σφήκες της Λένας Κιτσοπούλου κι εξήγησε τον λόγο. Εξομολογήθηκε μέσω Facebook ότι η σχέση του με το θέατρο «είναι τραυματική». Όπως είπε έχει φύγει τρέχοντας από πολλές παραστάσεις κι όχι επειδή διαφωνούσε με την προσέγγιση του σκηνοθέτη αλλά για λόγους ψυχικής υγείας. Επομένως δεν έχει ιδέα τι ακριβώς παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο, ωστόσο δεν στάθηκε εκεί. Στάθηκε στο γεγονός ότι η συζήτηση αυτή, αυτός ο «πόλεμος σχολίων» με θέμα την τέχνη, είναι αν μη τι άλλο μία αναζωογόνηση σε ένα τοπίο όπου στα social media οι χρήστες φαγώνονται κυρίως για την πολιτική και για τα κόμματα.
«H σχέση μου με το θέατρο είναι τραυματική, εξαιτίας ενός κράματος αγχώδους διαταραχής και αγοραφοβίας. Τι θέλω να πω: μόλις αρχίζει η παράσταση, με πιάνει τρόμος ότι ένα ολίσθημα σε μια ερμηνεία, ή, απεναντίας, μια εκπληκτική ερμηνεία, θα μου φέρει ασυγκράτητη αμηχανία και ταραχή, κι ότι το μίγμα αυτών των δύο θα πυροδοτήσει κρίση πανικού, και θα κάνω σκηνικό μες στην αίθουσα και θα γίνω ρεζίλι. Έχω φύγει τρέχοντας από ένα σωρό παραστάσεις, πολλές εξαιρετικές – ακόμα κι από την Ιζαμπέλ Υπέρ στην Ψύχωση της Σάρα Κέιν», σημείωσε αρχικά ο Αύγουστος Κορτώ που ακόμα και την παράσταση Κατερίνα που στηρίχθηκε στο ομότιτλο βιβλίο του, όπως είπε στη συνέχεια: «την έχω δει μόνο σοβαρά χαπακωμένος».
«Μακάρι να είχα έστω και μια αμυδρή ιδέα περί των Σφηκών στην Επίδαυρο, αλλά εννοείται πως αν με βάλεις σ’ έναν τέτοιο αχανή χώρο, με τόσο πολυπληθές κοινό, στο εικοσάλεπτο θα πρέπει να με πάρει το ΕΚΑΒ», παραδέχτηκε ο συγγραφέας.
«Μολαταύτα, είτε επρόκειτο για διαμάντι, είτε για ανοσιούργημα, βρίσκω τρομερά ενδιαφέρουσα την παθιασμένη κουβέντα που έχει ανοίξει με αφορμή την παράσταση», πέρασε στο προκέιμενο ο Αύγουστος Κορτώ.
«Κατανοώ, στον βαθμό που μου επιτρέπει η άγνοιά μου, και τις δύο προσεγγίσεις: αυτούς που θέλουν προσήλωση στο πρωτότυπο κείμενο, κι αυτούς που γουστάρουν το πείραγμα, το πείραμα, τη σκανταλιά – ακόμα κι αν είναι κατά τόπους χονδροειδής. Έτσι κι αλλιώς, το γούστο, η αισθητική μας πυξίδα, είναι ανεξιχνίαστη σαν την ερωτική επιθυμία, ή τη μεταφυσική αγωνία: η διάκριση σε “καλό” και “κακό” έργο τέχνης είναι ανθρώπινη, αλλά μάταιη. Η καψούρα του ενός είναι η σαβούρα του άλλου», συνέχισε σημειώνοντας τα αυτονόητα ο συγγραφέας.
«Ωστόσο, έπειτα απ’ το σκυλοφάγωμα περί κομμάτων και πολιτικής, βρίσκω τους καυγάδες για μια παράσταση αναζωογονητικούς, κι ελπιδοφόρους. Δείχνουν, αν μη τι άλλο, πως πιστεύουμε στην τέχνη, πως ελπίζουμε να μεταμορφώσει, έστω και για λίγο, τη ζωή μας, και να εμποδίσει – κατά τη νιτσεϊκή ρήση – την εξολόθρευσή μας απ’ την αλήθεια», πρόσθεσε και κατέληξε στο πιο σημαντικό συμπέρασμα μετά την τριήμερη παραμονή του hashtag #Κιτσοπούλου στα trends του ελληνικού Twitter.
«Χαλάλι, λοιπόν, ένα σκάνδαλο, αν μας φέρνει πιο κοντά στο όνειρο – στον πόθο για ομορφιά και λύτρωση», σημείωσε. Ο Αύγουστος Κορτώ για μία ακόμα φορά παρατήρησε τα σκοτάδια σχολίων που ζητούν «εξοστρακισμό» οποιουδήποτε θέλει να επαναπροσεγγίσει τα αρχαία κείμενα με σύγχρονη ματιά από την Επίδαυρο κι εκείνων που χαρακτηρίζουν όποιον διαφώνησε με την προσέγγιση της Λένας Κιτσοπούλου στους Σφήκες ως φανατικό τηλεθεατή reality και μόνο και βγήκε στην επιφάνεια κρατώντας ένα φως. Την αισιόδοξη πλευρά μίας τέτοιας διαφωνίας. Την ανάγκη για κάθαρση που όλοι αναζητούμε στην Τέχνη. Τα υπόλοιπα είναι μόνο θέμα γούστου.
