Οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα γίνονται θέμα στη The Guardian. Δεν είμαστε μόνες (ευτυχώς)
- 15 ΝΟΕ 2021
Με τίτλο «Μία γυναίκα δολοφονείται κάθε μήνα στην Ελλάδα: Είναι αυτή η στιγμή για την αναγνώριση της γυναικοκτονίας στην Ελλάδα», κυκλοφόρησε άρθρο της βρετανικής εφημερίδας The Guardian. Ένα θέμα που μέχρι πρότινος αφορούσε τη διεθνή δημοσιογραφία, όταν συνδεόταν με χώρες της λατινικής Αμερικής, πλέον αφορά εμάς, την μικρή μας χώρα, τη μικρή αυτή βούλα στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα, η γυναικοκτονία είναι όρος υπαρκτός και την αφορά. Και δεν το βλέπουμε μόνο εμείς πια.
Το άρθρο της The Guardian αναφέρεται στις γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Το υπογράφουν οι Ruth Michaelson και Μαρία Σιδηροπούλου. Ξεκινά με την περίπτωση της γυναικοκτονίας της Ανίσα στη Δάφνη, αυτή για την οποία η αστυνομία ειδοποιήθηκε και δεν παρενέβη. «Τη σκότωσε τελικά», είχε σχολιάσει τότε η γειτόνισσα που είχε καταγγείλει ενδοοικογενειακή βία στην αστυνομία.
«Αυτή ήταν η 6η γυναικοκτονία στην Ελλάδα για το 2021. Έκτοτε, τουλάχιστον 6 ακόμα γυναίκες σε όλη τη χώρα έχουν σκοτωθεί από τους συντρόφους ή τους πρώην συντρόφους τους», αναφέρει η The Guardian. «Οι φεμινιστικοί σύλλογοι εκτιμούν ότι τουλάχιστον μία γυναίκα στην Ελλάδα σκοτώνεται κάθε μήνα από το χέρι ενός άνδρα που είναι συχνά νυν ή πρώην σύντροφός τους», σημειώνει το άρθρο.
Οι προσπάθειες για καταγγελία που πέφτουν στο κενό και η ανάγκη νομικών αλλαγών για τις γυναικοκτονίες
«Δύο από αυτές είχαν προσπαθήσει να καταγγείλουν τη βία που δέχονταν πριν δολοφονηθούν, αλλά κανένας από τους άνδρες δεν κατηγορήθηκε ή καταδικάστηκε. Μία τρίτη γυναίκα βρισκόταν στη διαδικασία της έκδοσης ασφαλιστικών μέτρων όταν μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από τον πρώην σύζυγό της», προσθέτει η The Guardian στο άρθρο για τις γυναικοκτονίες.
Η ζοφερή πραγματικότητα στην οποία ζούμε περιγράφεται στο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας. Οι γυναικοκτονίες που έχουν σημειωθεί φέτος, έχουν ρίξει φως στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, στα ζητήματα της ατιμωρησίας που διαπιστώνουμε δυστυχώς όταν είναι αργά, στα νομικά κενά.
Όπως ανέφεραν δικηγόροι και ακτιβιστές στην The Guardian «υπάρχουν διατάξεις στον ποινικό κώδικα που υποβοηθούν μία κουλτούρα ατιμωρησίας για τη βία κατά των γυναικών. Επιτρέπουν μικρότερες ποινές για εκείνους που κατηγορούνται για ανθρωποκτονία αν τους έχουν “προκαλέσει” ή αν έχουν διαπράξει το έγκλημά τους σε κατάσταση οργής».
«Η προσθήκη της γυναικοκτονίας ως κίνητρο στον ποινικό κώδικα θα ήταν ένα αντίβαρο», αναφέρει το ίδιο άρθρο. Στο LadyLike σου έχουμε ήδη μιλήσει για την αξία που θα είχε η θέσπιση της γυναικοκτονίας ως ξεχωριστό αδίκημα, επιβαρυντικό της ανθρωποκτονίας. Η The Guardian τονίζει την επιτακτικότητα μίας τέτοιας αλλαγής.
Στην Κύπρο η πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, εισηγήθηκε και πέτυχε την τροποποίηση του νόμου σύμφωνα με την οποία εισάγεται ο όρος «γυναικοκτονία» στον ποινικό κώδικα. Πλέον η Κυπριακή Βουλή εξετάζει την αλλαγή και των ποινών για το αδίκημα της γυναικοκτονίας, ώστε να επισύρει ποινή φυλάκισης διά βίου. Βήματα σημαντικά γίνονται στην Κύπρο. Εδώ;
Οι κακοποιητές που «πέφτουν στα μαλακά»
«Όλοι λένε πόσο σημαντικό είναι να σταματήσουμε τη βία, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνο λέγοντας ότι είναι κακό. Χρειαζόμαστε νόμους και να είναι αυστηροί», επισημαίνει η ιατροδικαστής Άννα Ράζου στην εφημερίδα. Κι εκείνη τόνισε ότι οι γυναίκες σπάνια ολοκληρώνουν τις καταγγελίες τους εναντίον κακοποιητικών συντρόφων, ζώντας σε μία κουλτούρα που λέει στις γυναίκες ότι η ανδρική βία είναι δικαιολογημένη. Στο άρθρο της The Guardian για τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα, γίνεται και αναφορά στο νόμο για τη συνεπιμέλεια που όπως αναφέρει «μπορεί να αναγκάσει γυναίκες να μοιράζονται την επιμέλεια των παιδιών τους με τους κακοποιητές τους».
3566 άνδρες κατά μέσο όρο, έχουν αντιμετωπίσει δίωξη για ενδοοικογενειακή βία από το 2016. Από αυτούς το 23% καταδικάστηκε και η μεγάλη πλειοψηφία δέχτηκε ποινές με αναστολή. Το 2019 μόλις 6% των καταδικασθέντων βρέθηκε στη φυλακή, όπως αναφέρει η εφημερίδα προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί οι γυναίκες νιώθουν αποθαρρυμένες στο να καταγγείλουν ενδοοικογενειακή βία.
Η περίπτωση του Σταύρου Μπαλάσκα
Έπειτα είναι και οι δηλώσεις όπως αυτές του Σταύρου Μπαλάσκα που επίσης αναφέρονται στο άρθρο. Δηλώσεις, οδηγίες προς επίδοξους γυναικοκτόνους που δόθηκαν με αφορμή τη γυναικοκτονία της Κάρολάιν στα Γλυκά Νερά από τον σύζυγό της. «Αν είχε πάρει την αστυνομία θα την είχε γλιτώσει με 4 χρόνια φυλακή» είχε πει τότε ο Σταύρος Μπαλάσκας. Και πολλά αυτιά μοιάζει να τον άκουσαν.
«Ένας αριθμός γυναικοκτονιών που συνέβησαν μετά τη δήλωση του Μπαλάσκα, είχε δράστες που αμέσως έλεγαν στην αστυνομία τι είχαν κάνει. Οι οικογένειες των θυμάτων πιστεύουν ότι οι δηλώσεις αυτές ενθάρρυναν τους εν δυνάμει δράστες, με την ιδέα ότι οι άνδρες που θα κατηγορηθούν μπορούν να επηρεάσουν το δικαστήριο με συμπεριφορά που ταιριάζει στις διατάξεις του ποινικού κώδικα», ανέφερε η The Guardian μιλώντας για τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα. Ο Σταύρος Μπαλάσκας υποστήριξε ότι η φράση του απομωνώθηκε. Τόνισε ότι η αντιμετώπιση της αυξημένης ενδοοικογενειακής βίας απαιτεί οι γυναίκες να μιλήσουν.
«Είχε ειδοποιήσει την αστυνομία τουλάχιστον 8 φορές»
«Δεν υπάρχει επιλογή να μιλήσεις. Γι’ αυτό οι γυναίκες δεν μιλούν. Η κοινωνία μας είναι πατριαρχική», είπε στην The Guardian η Σοφία Καρασαχινίδου, που με την αδερφή της, Μαρία θρήνησαν την μητέρα τους φέτος που πυροβολήθηκε θανάσιμα από τον πατέρα τους. Οι δύο αδερφές δήλωσαν ότι η μητέρα τους είχε ειδοποιήσει την αστυνομία για τη βίαιη συμπεριφορά του που εντάθηκε μετά το διαζύγιό τους το 2017 τουλάχιστον 8 φορές.
Η αστυνομία απλά τη συμβούλεψε να αποφύγει τον πατέρα τους, αλλά δεν πρόσφερε άλλες λύσεις, όπως υποστηρίζουν τα κορίτσια. Τελικά η μητέρα τους έπεσε νεκρή από τους πυροβολισμούς του. «Δεν κάνουν τίποτα για την ενδοοικογενειακή βια», σημειώνει η Σοφία, ενώ η Μαρία αναφερόμενη στον πατέρα τους που πιστεύουν ότι «θα πέσει στα μαλακά», σημείωσε «Φοβόμαστε και οι δύο για τη ζωή μας».
Η Σοφία Κυριάκου, είναι μία αστυνομικός που μιλάει στην Guardian για τις γυναικοκτονίες. Η ίδια τονίζει ότι «Μερικές φορές είναι χρήσιμο να ασκείς κριτική και να επικεντρώνεσαι στα προβλήματα, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα παραβλέψεις όσα πάνε καλά. Πολλοί αστυνομικοί κάνουν το καλύτερο που μπορούν μέσα στις αρμοδιότητές τους για να βοηθήσουν αυτά τα θύματα».
Οι απαραίτητες αλλαγές που χρειάζονται για να καταπολεμήσουμε τις γυναικοκτονίες
Οι ακτιβιστές, με τις γυναικοκτονίες και την ενδοοικογενειακή βία να έχουν αυξηθεί τρομακτικά, ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την προσπάθεια για παρεμβάσεις. Δουλεύουν προς μία κατεύθυνση που θα αλλάξει τις συμπεριφορές της αστυνομίας απέναντι στις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Το κέντρο γυναικείων Μελετών και Ερευνών μιλά στην The Guardian και επισημαίνει ότι 150 αστυνομικοί έχουν εκπαιδευθεί μέχρι τώρα στο πως να αναγνωρίζουν την κακοποιήση, πώς να ακούν τα θύματα και πώς να δρουν.
«Η έμφυλη βια είναι η μία πλευρά στο εκκρεμές. Η άλλη είναι η γυναικοκτονία. Γίνεται φανερό στην Ελλάδα. Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να οδηγήσει σε γυναικοκτονίες κι αυτό είναι μία κατάσταση που δεν μπορείς να την αλλάξεις, γιατί σημαίνει θάνατο», τόνισε η Άννα Βουγιούκα του Διοτίμα.
«Το κράτος δεν κάνει τίποτα για τις γυναίκες. Τόσες γυναικοκτονίες και δεν κάνουν τίποτα», καταλήγει η ξαδέρφη της Ανίσα, μιλώντας στην The Guardian. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό;
