Πέθανε ο Μανώλης Γλέζος
- 30 ΜΑΡ 2020
Ίσως και να ήταν το μοναδικό όνομα που αντικρίζαμε στα βιβλία της ιστορίας κι είχε για εμάς πραγματική υπόσταση, φωνή και ένα πυκνό λευκό μουστάκι με το οποίο θα τον θυμόμαστε πάντα. Ο Μανώλης Γλέζος, ο αγωνιστής της Αριστεράς και μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών. Στα τέλη του περασμένου έτους είχε νοσηλευθεί επανειλημμένα στο νοσοκομείο ΝΙΜΙΤΣ.
Ο Μανώλης Γλέζος πέθανε στις 13.15 την 30στη Μαρτίου 2020 λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Η 30στη μέρα ενός άλλου μήνα ήταν η πιο σπουδαία της μακράς ζωής του. Ήταν τα ξημερώματα μεταξύ 30 και 31 Μαϊου 1941 όταν μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης.
«Πώς κατεβάσαμε τη σημαία; Έγινε ένα σκαρφάλωμα, αλλά δεν μπόρεσαμε να την κατεβάσουμε αρχικά. Κρεμαστήκαμε μαζί με τον Λάκη, αλλά υπήρχαν τρία συρματόσχοινα που έπρεπε να κόψουμε. Τα λύσαμε. Και τότε την ταρακουνήσαμε και μετά από λίγο, έπεσε πάνω μας. Μας κουκούλωσε. Η ώρα κόντευε μία το πρωί. Κόψαμε από ένα κομμάτι ο καθένας μας και το υπόλοιπο το ρίξαμε στο σπήλαιο της Αγραύλου όπως ήταν ως τότε γνωστό. Σήμερα οι αρχαιολόγοι το χαρακτηρίζουν ως Μυκηναϊκή Κρήνη», έλεγε στο Vice πριν από λίγα χρόνια. Ο Μανώλης Γλέζος δεν κουραζόταν ποτέ να αφηγείται πώς έγινε ο έφηβος σύμβολο της αντίστασης. Ήξερε πώς με την ιστορία του εμπνέει ακόμα τους έφηβους κάθε ηλικίας για τις δικές τους πράξεις «αντίστασης» απέναντι στον κόσμο.
Ο Μανώλης Γλέζος μετά τον πόλεμο
Ο Μανώλης Γλέζος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ήταν αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης και αργότερα διευθυντής της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, σύντομα συνελήφθη για τις πολιτικές πεποιθήσεις του και καταδικάστικε τρις εις θάνατο. Η οριστική του απαλλαγή ήρθε το 1971 με τη γενική αμνηστία.
Ο Μανώλης Γλέζος ασχολήθηκε επίσης ενεργά με την πολιτική. Υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα έγινε Bουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), Bουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Από το 2014 ως το 2015 ήταν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Τελευταία του δράση στον χώρο της πολιτικής ήταν όταν μπήκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε. τον Σεπτέμβριο του 2015. Τότε δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Ο ίδιος εξέδωσε αρκετά βιβλία ενώ κατά την πορεία της ζωής του έλαβε αναρίθμητες διακρίσεις. Μεταξύ αυτών έχει τιμηθεί το 1958 με το με το Διεθνές Βραβείο Δημοσιογραφίας και το 1959 με το χρυσό μετάλλιο Ζολιό Κιουρί του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Συνεχεία αυτού λίγα χρόνια αργότερα (1963) του απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Ήταν πατέρας δύο παιδιών και έχει τέσσερα εγγόνια.
