Πήγαμε για νουγκατίνες με τα κορίτσια της σελίδας “Να του Πάρουμε μια Πάστα”

Για να σου το πω απλά, αντί η παστούλα να ρίχνεται στη μούρη, χάριν ευγενείας, αξιοπρέπειας και σπιρτόζικου κυνισμού σερβίρεται αλλιώτικα από 2 κορίτσια που έχουν αναλάβει το ρόλο του ηλεκτρονικού αποστολέα. Κάποιος κέρασε πίκρα, κάποιος πρέπει ν’ ανταπαντήσει με δημόσιο κέρασμα πάστας. 

 

Μία πάστα την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα, αφού διαβάζοντας τις ιστορίες που γίνονται αφορμή για να κεραστούν τα γλυκάκια αποκλείεται να μην ταυτιστείς κάπου και κυρίως να μην γελάσεις με τα επικά σκηνικά και τον τρόπο που σερβίρονται από τα κορίτσια στα οποία χρωστάμε αυτό το εγχείρημα. Τις ψάξαμε, τις βρήκαμε και σου τις παρουσιάζουμε από τον λαιμό και κάτω, γιατί θέλουν να κρατήσουν την ανωνυμία τους και πολύ σεβαστό αυτό. Εννοείται ότι ρωτήσαμε το γιατί.

 

Αυτό που μπορώ να σε διαβεβαιώσω είναι πως η Caker 1 και η Caker 2 είναι φοβερά παιδιά. Τις πιάνεις φιλενάδες στο 5λεπτο γιατί σε νιώθουν και τις νιώθεις. Δώσαμε ραντεβού μαζί τους ένα απόγευμα- πού αλλού;- στο ζαχαροπλαστείο του Βάρσου στην Κηφισιά. Και τις πάστες μας φάγαμε (εγώ δηλαδή, έφαγα το ντεκόρ, φώναζε και η Φραντζέσκα, εκείνες κυρίες) και τις φωτογραφίες βγάλαμε και το γέλιο μας το ρίξαμε.  

– Γιατί δεν μ’ αφήνετε να πω τα ονόματά σας βρε κορίτσια;

-Γιατί είναι πολύ μικρός ο κόσμος και δεν θέλουμε να γίνει προσωποκεντρικό το ζήτημα. Θέλουμε να νιώθουν όλοι άνετα και να μπορούν να μας πουν ανοιχτά αυτό που τους “έκαψε”, χωρίς να φοβούνται ότι θα γίνουν ρεζίλι ή θα τους κρίνουμε ή να σκέφτονται πως θα μαθευτεί η ιστορία τους. Η εχεμύθειά μας, τους φέρνουν όλους αβάδιστα και αβίαστα στο inbox μας.

– Δουλεύετε κάπου ή στέλνετε μόνο πάστες;

Δουλεύουμε φυσικά! Στον ευρύτερο χώρο της διαφήμισης θα πούμε και θα το αφήσουμε εκεί.

– Caker 1, εγκέφαλε του project,  βρε “σατανά”, πώς σου ήρθε η ιδέα για το Να του Πάρουμε μια Πάστα;

Όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν έφτιαξα τη σελίδα, αλλά ντρεπόμουν πολύ να κάνω invite τους φίλους μου στο facebook γιατί δεν ήθελα να είναι προσωποποιημένο. Συν ότι επειδή ασχολούμαι με τον χώρο του digital εκείνη την εποχή είχα ήδη 15 accounts και δεν υπήρχε χρόνος για ακόμα ένα. Φέτος όμως μου ξανάηρθε η όρεξη, με αφορμή κάτι ατάκες “διαμαντάκια” που άκουγα κατά συρροή τους τελευταίους 9-10 μήνες, συν το γεγονός ότι βρέθηκα σε νέο εργασιακό περιβάλλον οπότε είπα να κάνω μία ακόμα καινούρια αρχή, αλλά καθαρά για πλάκα. Γιατί όλο αυτό γίνεται για να διασκεδάζουμε. Ψήθηκε και η φίλη μου η Caker 2 και κάπως έτσι, αρχίσαμε να κερνάμε πάστες.

Και το όνομα;

Είναι μια ατάκα που δεν ξέρουμε από πού την έχουμε ξεσηκώσει ακριβώς. Αν το καλοσκεφτείς, σε συζητήσεις μεταξύ κοριτσίστικων παρεών, κολλητών και σε αέναες αναλύσεις συναισθηματικού περιεχομένου καταλήγουμε ότι η λύση είναι “Να του πάρουμε μια πάστα”. Οι περιπτώσεις διαφέρουν και συγκλίνουν συνήθως στο “είναι καλό παιδί αλλά δεν μας βγαίνει κάτι περισσότερο”, ή απλώς  δεν τον/την γουστάρουμε αρκετά ή δεν είναι τελικά αυτό ακριβώς που είχαμε στο μυαλό μας. Και ιδού η πάστα. 

 

– Πώς φθάνουν οι ιστορίες σ’ εσάς; Έχετε καταθέσει κι εσείς ψυχούλα ή φτιάχνετε πάστες μόνο για τα κρίματα των άλλων;

Φυσικά, κάνουμε κατάθεση ψυχουλίτσας και εμείς. Τι είμαστε τίποτα αλώβητες πιστεύετε; Οι ιστορίες φτάνουν σε εμάς κατά κύριο λόγο μέσω μηνυμάτων που μας στέλνουν αξιόπαστες ιστορίες, ιστορίες για αγρίους και μοιράζονται όλα εκείνα τα ανορθόδοξα που “κάποια στιγμή θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε”.

– Περιμένατε όλη αυτή την ανταπόκριση;

-Όχι! Δεν περιμέναμε πως το κοινό θα είχε τόσες πολλές ιστορίες που θα άξιζαν να κεραστούν σε καμία περίπτωση. Μας έχει συναρπάσει όμως και το ότι έχει μαθευτεί μέσα σε ένα τόσο μικρό διάστημα και μας έχει τύχει να ακούσουμε έξω, να μιλούν για εμάς. Εκεί νιώθεις ένα γλυκό τσιμπηματάκι στην καρδιά – δε θα το κρύψουμε.

-Έχετε “φάει” και κριτική ωστόσο, εκτός από γλυκιά αποδοχή. Διάβασα κάπου ένα σχόλιο που σας χαρακτήριζε “feminazis”. Προσωπικά γέλασα, το βρήκα εξαιρετικά γραφικό και εντελώς άτοπο.   

Όλοι μας έχουμε ιστορίες για πάστες. Αυτό που σίγουρα δεν έχουμε όλοι, είναι χιούμορ. Λες και αν γελάσουν με κάτι θα σπάσει η μάσκα προσώπου. Το νόημα της πάστας, θεωρούμε πώς το πιάνουμε όλοι. Προσπαθούμε να δώσουμε την “αστεία” πλευρά μιας ιστορίας που κάποιος πληγώθηκε – έτσι για να “γλεντήσουμε” την ένταση και να φεύγει το άχτι. Αυτό και μόνο αυτό. Δεν γίνεται να τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά.

Ας καταρρίψουμε τη σοβαροφάνεια, ας τσαλακώσουμε λίγο τις αφεντιές μας και η καθημερινότητά μας θα γίνει πολύ καλύτερη. Δεν υπάρχει μισογυνισμός ή φεμινισμός στη σελίδα μας. Υπάρχει μόνο σουρεαλισμός. Στο τέλος της ημέρας, πρόκειται για μια χιουμοριστική σελίδα στο FB. Ας μην υπερβάλλουμε.

 

Μα σας στέλνουν και άντρες, τα βλέπω!

Ναι, στέλνουν και άντρες, πολύ πληγωμένοι. Οι γυναίκες είναι πιο πολλές σίγουρα και έχουν πιο αστείες αφορμές για μία πάστα. Τα αγόρια είναι πιο τελεσίδικα σε αυτά που επιλέγουν να μοιραστούν μαζί μας. Έχουν έρθει ιστορίες με παντρεμένες, πληγωμένες, πιο σοβαρές περιπτώσεις. Αλλά βλέπεις βρε παιδί μου πως υπάρχουν πολλές κοινές περιπτωσάρες και συμπεριοφορές, δεν είναι θέμα φύλου. Γιατί όλοι έχουμε πληγωθεί κι έχουμε πληγώσει.

– Για εσάς ποια είναι η μητέρα όλων των παστών από όσες έχετε σερβίρει;

-Η αγαπημένη μας πάστα δεν είναι μία – ίσως και να μην έχει έρθει ακόμη. Μετά από αυτό το disclaimer λοιπόν, μας έχει στοιχειώσει η ιστορία με το date για καφέ που ακούστηκε η ατάκα “είναι από 2,5 ευρώ ο καθένας” όχι για τα λεφτά ρε παιδιά – για την κίνηση.

– Πόσες ιστορίες έρχονται στο inbox σας καθημερινά;

Κατά μέσο όρο 10.

– Με κριτήριο όλο αυτό το υλικό που λαμβάνετε από τι “πάσχουν” τα σύγχρονα αγόρια κι από τι τα κορίτσια;

Από αυτό που πάσχει όλος ο κόσμος σήμερα: έλλειψη κοινής λογικής. Δεν μπορείς κυρά μου να έχεις βγει 2 ραντεβού και στο 3ο να περιμένεις βέρες. Ούτε εσύ κύριε που βγαίνεις με 3 ταυτόχρονα, να πιστεύεις ότι δεν θα το μάθει καμία. Θα σκάσει η κέντα και θα τρέχεις. Μιλώντας σοβαρά πάντως, περισσότερη ευθύτητα θα σήμαινε και λιγότερες πάστες. Είναι πολύ απλά τα πράγματα, εμείς τα κάνουμε περίπλοκα.

η Caker 1, το μυαλό πίσω από την αγαπημένη μας σελίδα.

Caker 2 εδώ, με γλυκό ποντικάκι.

– ΔΕΝ σας ανάβουν τα λαμπάκια μ’ αυτά που διαβάζετε;

Πάστα & furious! Σε πρώτη φάση απορούμε. Λες: “δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά”. Μετά όμως αξιολογούμε τα υλικά, τα “πειράζουμε”, πιάνουμε μίξερ και ξεκινάμε τη διαδικασία της παστοποίησης.

Πραγματική ταχυπαλμία μας έχει πιάσει 1 φορά με ένα περιστατικό που αφορούσε σε σοβαρό ζήτημα υγείας και μια κάποια -αντικειμενικά- ανήθικη συμπεριφορά. Με κάτι τέτοια βγαίνουμε από τα ρούχα μας. Ήταν μία από τις φορές που πέρασε από το μυαλό μας να πάμε να παραδώσουμε πραγματικά μια πάστα, όχι για την ‘εκδίκηση’. Για να δώσουμε ένα λόγο στον άλλο να κάτσει να σκεφτεί τι έκανε.

– Τα ονόματα των αποστολέων και των παραληπτών είναι αληθινά;

Όχι. Είμαστε παστικιές, αλλά πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι.

– Σας έχει τύχει ν’ ανεβάσετε κάτι και να χρειαστεί να το κατεβάσετε;

Όχι, και δεν θα μας τύχει κιόλας. Ξέρουμε τι θέλουμε και ανεβάζουμε τις πάστες μας ούσες νηφάλιες. Μας έχει τύχει ωστόσο, να λάβουμε ιστορία τόσο στενάχωρη που αντί για πάστα, στείλαμε αγκαλιά.

Αλησμόνητη η ατάκα του Δημήτρη που χώρισε την Κατερίνα μετά από 2 χρόνια σχέσης και φεύγοντας της έκανε ΗΙ5 λέγοντας το επικό “Don’ t be a stranger!” Όντως τώρα; Τι φάση ρε Δημήτρη;

– Έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να εμπνεύσετε ανθρώπους και να υπάρξουν παρόμοιες, ανταγωνιστικές σελίδες;

Έχουμε σκεφτεί ότι περνάμε φανταστικά με όλο αυτό το παιχνίδι της πάστας και θα συνεχίσουμε να παστάρουμε όσο περνάμε τόσο καλά. Η αλήθεια είναι πως έχουμε ήδη δει μια σελίδα που προσπαθεί να ακολουθήσει τη λογική της πάστας, αλλά ως γνωστόν Πάστα Είναι Μόνο Μία.

 

– Έχετε στα σκαριά κάποια αλλαγή/ προσθήκη στη σελίδα; 

Γενικά δεν μας λες και ήσυχες. Έχουμε πολλά κατά νου. Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι τόσες πολλές οι ιστορίες που κάποια στιγμή θα κανονίσουμε πάρτυ -τουρτοπόλεμο. Παστάτε γερά. Ερχόμαστε!

*Στο τέλος της κουβέντας μας ζήτησα από Caker 1 και Caker 2 να πάρουν και μια πάστα για κάθε μία από τις φυλές των γνωστών-αγνώστων σχεσικά απροσάρμοστων αντρών και γυναικών που ταλαιπωρούν κοσμάκη εκεί έξω. Πριν τις βάλουν στο κουτάκι λοιπόν, έγινε η δίκαιη η μοιρασιά:

“Η πάστα ποντικάκι για τον Δεν- Είμαι- Σε- φάση τύπο”.

“Η λαχταριστή νουγκατίνα μας αφιερωμένη στον/ην Είσαι-Πολύ-Καλή/Καλός-Για-Μένα/ Σου Αξίζει Καάτι Καλύτερο”.

“Κοφτή λευκή παστούλα για όλους εκείνους τους Μη-Με-Πιέζεις”.

“Και από μία λευκή με φράουλα για τους Mr & Mrs Θέλω-Λίγο-Χρόνο-Με-Τον-Εαυτό-Μου”…

 

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Ευχαριστούμε το ζαχαροπλαστείο Βάρσος (Κασσαβέτη 5, Κηφισιά) για την φιλοξενία.