Το γράμμα της 27χρονης που πέθανε από καρκίνο, θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή
- 10 ΙΑΝ 2018
Στα λίγα χρόνια που δουλεύω έτυχε να γνωρίσω και να πάρω συνέντευξη από την Έμμα. Η ιστορία της ήταν σκληρή και δύσκολη, αλλά θα τη θυμάμαι για πάντα. Παρόλο που δεν μπορούμε πια να πάμε για καφέ, θα είναι πάντα κάπου (ανά)μεσά μας.
Όπως η Έμμα, έτσι και η Holly Butcher έπασχε από σάρκωμα Ewing, έναν τύπο παιδιατρικού καρκίνου. Η Holly έχασε τη μάχη με τη ζωή στα 27 της χρόνια και άφησε πίσω της ένα σημείωμα, το οποίο αξίζει να διαβάσεις. Είναι τρομακτικό και αφοπλιστικό το πώς σου μιλούν οι άνθρωποι που μπορούν να δουν ποια είναι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή. Μακάρι τα λόγια της Holly, ή της Έμμας, να σε κάνουν να ξυπνήσεις λίγο διαφορετικά αύριο.
“Είναι παράξενο να συνειδητοποιείς και να αποδέχεσαι τη θνητότητά σου στα 26 σου χρόνια. Είναι από εκείνα τα πράγματα που γενικά αγνοείς. Οι μέρες περνούν κι εσύ απλά περιμένεις ότι θα συνεχίσουν να έρχονται, μέχρι που συμβαίνει το αναπάντεχο. Πάντα φανταζόμουν όρι θα γερνούσα, θα έκανα ρυτίδες και γκρίζα μαλλιά – τα οποία θα μου τα δημιουργούσε πιθανότατα η όμορφη οικογένεια και τα πολλά παιδιά που σχεδίαζα να κάνω με τον έρωτα της ζωής μου. Το θέλω αυτό τόσο πολύ που με πονάει.
Αυτό όμως είναι το θέμα με τη ζωή: είναι εύθραυστη, πολύτιμη και απρόβλεπτη και κάθε μέρα είναι ένα δώρο, όχι δεδομένο. Είμαι 27 τώρα. Δε θέλω να φύγω. Αγαπώ τη ζωή μου. Είμαι χαρούμενη. Αυτό το χρωστάω στους αγαπημένους μου ανθρώπους. Αλλά δεν έχω πια τον έλεγχο.
Δεν είχα ξεκινήσει αυτό το “σημείωμα πριν πεθάνω”, ώστε να φοβηθεί ο θάνατος – μου αρέσει το γεγονός ότι δεν έχουμε ιδέα για το πόσο αναπόφευκτος είναι. Εκτός από όταν μιλάω γι’ αυτό και το αντιμετωπίζουν σαν ταμπού που δε θα συμβεί ποτέ σε κανέναν μας. Αυτό είναι λίγο σκληρό. Θέλω απλά ο κόσμος να σταματήσει να ανησυχεί τόσο πολύ για τα μικρά, ασήμαντα άγχη της ζωής και να προσπαθεί να θυμάται ότι όλοι έχουμε την ίδια μοίρα μόλις τελειώσουν όλα, οπότε κάντε ό,τι μπορείτε για να ξοδέψετε επάξια το χρόνο σας, χωρίς τις χαζομάρες.
Έχω αφήσει πολλές από τις σκέψεις μου παρακάτω, αφού είχα πολύ χρόνο να ζυγίσω τη ζωή αυτούς τους τελευταίους μήνες. Φυσικά είναι στη μέση της νύχτας που σκέφτομαι αυτά τα πράγματα τις περισσότερες φορές.
Εκείνες τις φορές που γκρινιάζεις για γελοία πράγματα (κάτι που έχω παρατηρήσει τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό), σκέψου απλά κάποιον που αντιμετωπίζει ένα ουσιαστικό πρόβλημα. Να είσαι ευγνώμων που το δικό σου πρόβλημα είναι μικρό και να το ξεπεράσεις. Είναι φυσιολογικό να συνειδητοποιείς ότι κάτι είναι ενοχλητικό, αλλά προσπάθησε να μην το κουβαλάς και επηρεάζεις αρνητικά και τις ημέρες των άλλων.
Αφού το κάνεις αυτό, βγες έξω και πάρε μια τεράστια ανάσα φρέσκου αέρα μέχρι να φτάσει βαθιά μέσα στους πνεύμονές σου. Δες πόσο μπλε είναι ο ουρανός και πόσο πράσινα είναι τα δέντρα. Είναι τόσο όμορφα. Σκέψου πόσο τυχερή είσαι που μπορείς απλά να κάνεις αυτό – να αναπνέεις.
Μπορεί να έπεσες σε κίνηση σήμερα, ή να μην κοιμήθηκες καλά, επειδή σε κράτησαν ξύπνια τα όμορφα μωρά σου, ή ο κομμωτής σου να σου έκοψε πολύ κοντά τα μαλλιά. Τα καινούρια σου νύχια μπορεί να χάλασαν, το στήθος σου να είναι πολύ μικρό, να έχεις κυτταρίτιδα στα οπίσθιά σου ή να κουνιέται η κοιλιά σου.
Μη σκέφτεσαι όλες αυτές τις βλακείες. Σου το ορκίζομαι, ούτε που θα τα σκέφτεσαι όλα αυτά όταν είναι η σειρά σου να φύγεις. Είναι όλα ΤΟΣΟ ασήμαντα όταν βλέπεις συνολικά τη ζωή. Βλέπω το σώμα μου να μαραζώνει μπροστά στα μάτια μου και δε μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό και το μόνο που εύχομαι τώρα είναι να μπορούσα να κάνω άλλη μια φορά γενέθλια ή Χριστούγεννα με την οικογένειά μου, ή να είχα άλλη μια μέρα με τον σύντροφό μου και τον σκύλο μου. Μόνο μια μέρα ακόμα.
Ακούω ανθρώπους να παραπονιούνται για το πόσο χάλια είναι η δουλειά ή πόσο σκληρό είναι να γυμνάζεσαι. Να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να κάνετε αυτά τα πράγματα. Η δουλειά και η άσκηση μπορεί να φαίνονται τόσο ασήμαντα πράγματα, μέχρι που το σώμα σου δε σε αφήνει να κάνεις τίποτα από αυτά πια.
Προσπάθησα να ζήσω μια υγιή ζωή, στην πραγματικότητα ίσως αυτό ήταν και το μεγαλύτερό μου πάθος. Να εκτιμάς την καλή υγεία σου και το λειτουργικό σου σώμα – ακόμα κι αν δεν έχει το ιδανικό μέγεθος. Να το φροντίζεις και να εκτιμάς πόσο υπέροχο είναι. Να το κινείς και να το θρέφεις με φρέσκο φαγητό. Μην γίνεσαι εμμονική με αυτό. Να θυμάσαι ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες πλευρές της καλής υγείας πέρα από την φυσική κατάσταση του κορμιού σου… να δουλεύεις εξίσου σκληρά για να βρεις την νοητική, συναισθηματική και πνευματική σου ευτυχία. Με αυτόν τον τρόπο θα συνειδητοποιήσεις ίσως πόσο ασήμαντο είναι να έχεις αυτό το τέλειο κορμί που απεικονίζεται τόσο ηλιθιωδώς στα social media. Πάνω σε αυτό το θέμα, διάγραψε κάθε λογαριασμό που εμφανίζεται στο feed σου και σε κάνει να νιώθεις χάλια με τον εαυτό σου. Είτε είναι φίλος σου είτε όχι. Να είσαι αδίστακτη για το δικό σου το καλό.
Να είσαι ευγνώμων για κάθε μέρα που δεν πονάς και ακόμα και τις μέρες που έχεις ίωση ή έχει πιαστεί η πλάτη σου, ή έχεις στραμπουλήξει τον αστράγαλό σου, αποδέξου ότι είναι βλακεία, αλλά να είσαι ευγνώμων που δεν απειλεί τη ζωή σου και θα περάσει.
Να γκρινιάζετε λιγότερο και να βοηθάτε περισσότερο ο ένας τον άλλον.
Να δίνεις, να δίνεις, να δίνεις. Όντως γίνεσαι πιο ευτυχισμένη κάνοντας πράγματα για άλλους, παρά για σένα. Εύχομαι να το έκανα περισσότερο αυτό. Από τότε που αρρώστησα έχω γνωρίσει τους πιο απίστευτα δοτικούς και ευγενικούς ανθρώπους και έγινα αποδέκτης των πιο γλυκών και αγαπησιάρικων λέξεων και τρομερής υποστήριξης από την οικογένεια, τους φίλους, αλλά και αγνώστους. Πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσα ποτέ να τους επιστρέψω. Δε θα το ξεχάσω ποτέ και θα τους είμαι πάντα ευγνώμων.
Είναι παράξενο να έχεις χρήματα να ξοδέψεις στο τέλος… όταν πεθαίνεις. Δεν είναι μια φάση που βγαίνεις έξω και αγοράζεις πράγματα που θα έπαιρνες συνήθως, όπως ένα νέο φόρεμα. Σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο χαζό είναι να πιστεύουμε ότι αξίζει να ξοδεύουμε τόσα πολλά λεφτά σε καινούρια ρούχα και πράγματα στη ζωή μας.
Αγόρασε κάτι για τον φίλο σου αντί για ένα καινούριο φόρεμα, καλλυντικό ή κοσμήματα για τον επόμενο γάμο. 1. Κανείς δε νοιάζεται αν ξαναβάλεις το ίδιο 2. Θα νιώσεις όμορφα. Πηγαίνετε να φάτε, ή καλύτερα ακόμα, μαγείρεψέ του εσύ κάτι. Κέρνα του τον καφέ. Χάρισέ του ένα φυτό, ένα μασάζ ή ένα κερί και πες ότι τον αγαπάς όταν του το δίνεις.
Να εκτιμάς τον χρόνο των άλλων. Μην τους αφήνεις να περιμένουν επειδή εσύ δεν είσαι καλή στο να είσαι στην ώρα σου. Ετοιμάσου νωρίτερα αν είσαι από αυτούς τους ανθρώπους και να εκτιμάς το γεγονός ότι οι φίλοι σου θέλουν να περάσουν τον χρόνο τους μαζί σου, και όχι με κάποιον άλλον. Θα κερδίσεις κι εσύ τον σεβασμό τους.
Αυτή τη χρονιά η οικογένειά μου συμφώνησε να μην πάρει δώρα και παρόλο που το δέντρο ήταν θλιβερό έτσι άδειο, ήταν όμορφο επειδή δεν ένιωθαν την πίεση να κάνουν ψώνια και την προσπάθεια αυτή την έβαλαν στο να γράψουν μια όμορφη κάρτα για τον καθένα μας. Επίσης φαντάσου την οικογένειά μου να προσπαθεί να μου διαλέξει δώρο ενώ ξέρει ότι μάλλον θα καταλήξει στα δικά τους χέρια. Παράξενο! Μπορεί να ακούγεται βλακεία, αλλά αυτές οι κάρτες σημαίνουν για μένα πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε αγορά. Επίσης ήταν πιο εύκολο να το κάνουμε στο σπίτι γιατί δεν είχαμε και μικρά παιδιά εκεί. Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας – τα δώρα δεν κάνουν τα Χριστούγεννα πιο σημαντικά. Συνεχίζουμε.
Ξόδεψε τα χρήματά σου σε εμπειρίες. Ή τουλάχιστον μην χάνεις εμπειρίες επειδή ξόδεψες όλα σου τα λεφτά σε υλικά αγαθά.
Προσπάθησε να κάνεις επιτέλους εκείνη τη μονοήμερη στην παραλία που αναβάλεις τόσο καιρό. Βούτα τα πόδια σου στο νερό και τα δάχτυλά σου στην άμμο. Βρέξε το πρόσωπό σου με αλατόνερο.
Πήγαινε στη φύση.
Προσπάθησε να απολαμβάνεις και να ζεις τις στιγμές αντί να τις αιχμαλωτίζεις με το κινητό σου. Η ζωή δεν είναι για να τη ζεις μέσα από μια οθόνη, ούτε έχει να κάνει με το να βγάλεις την τέλεια φωτογραφία. Ζήσε τη γαμωστιγμή! Σταμάτα να προσπαθείς να την τραβήξεις για όλους τους άλλους.
Στιγμιαία ρητορική ερώτηση. Αυτές οι ώρες που ξοδεύεις για να φτιάξεις τα μαλλιά σου και να βαφτείς κάθε μέρα ή για να βγεις κάθε βράδυ, αξίζουν; Δεν το κατάλαβα ποτέ αυτό με τις γυναίκες.
Ξύπνα καμια φορά νωρίς και άκου τα πουλιά ενώ βλέπεις τα όμορφα χρώματα του ήλιου καθώς ανατέλλει.
Άκου μουσική. Η μουσική είναι θεραπεία. Η παλιά είναι η καλύτερη.
Αγκάλιασε τον σκύλο σου. Θα μου λείψει αυτό.
Μίλα με τους φίλους σου. Άσε κάτω το τηλέφωνό σου. Είναι καλά;
Ταξίδεψε αν το επιθυμείς. Αν όχι, μην το κάνεις.
Δούλευε για να ζεις, μη ζεις για να δουλεύεις.
Σοβαρά, κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου.
Φάε το κέικ χωρίς καθόλου τύψεις.
Πες όχι στα πράγματα που δε θες να κάνεις.
Μη νιώθεις πίεση να κάνεις αυτό που οι άλλοι θεωρούν ότι μπορεί να γεμίσει τη ζωή τους. Μπορεί να θες μια μέτρια ζωή και αυτό είναι επίσης φυσιολογικό.
Πες στους αγαπημένους σου ανθρώπους ότι τους αγαπάς κάθε φορά που έχεις την ευκαιρία και αγάπα τους όσο πιο πολύ μπορείς.
Επίσης, να θυμάσαι ότι αν κάτι σε κάνει να νιώθεις μίζερη, μπορείς να το αλλάξεις – στη δουλειά ή την ερωτική σου ζωή, ό,τι κι αν είναι. Να έχεις τα κότσια να το αλλάξεις. Δεν ξέρεις πόσο χρόνο έχεις στη Γη οπότε μην τον ξοδεύεις στη μιζέρια. Ξέρω ότι τα ακούς όλη την ώρα, αλλά είναι όλα τόσο αληθινά.
Και ένα τελευταίο, αν μπορείς κάνε ένα καλό για την ανθρωπότητα και ξεκίνα να δίνεις αίμα. ΘΑ σε κάνει να νιώθεις ακόμα πιο καλά γιατί σώζεις ζωές. Νομίζω ότι το προσπερνάμε, αλλά κάθε αιμοδοσία μπορεί να σώσει τρεις ζωές. Είναι τρομερό το καλό που μπορείς να κάνεις και η διαδικασία είναι τόσο απλή. Η αιμοδοσία με βοήθησε να ζήσω έναν ακόμα χρόνο – έναν χρόνο για τον οποίο θα είμαι για πάντα ευγνώμων που τον πέρασα εδώ στη Γη με την οικογένειά μου, τους φίλους και τον σκύλο μου. Έναν χρόνο που έζησα μερικές από τις σπουδαιότερες στιγμές της ζωής μου.
-Μέχρι να τα ξαναπούμε,
Hol“