15 κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου για να γελάσεις με την ψυχή σου

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι λατρεία μεγάλη. Όσες φορές και να τις παρακολουθήσουμε τις ταινίες γελάμε με τον ίδιο τρόπο και επαναλαμβάνουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές τα λόγια.

Τζένη Καρέζη, Ρένα Βλαχοπούλου, Μάρω Κοντού, Γεωργία Βασιλειάδου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Μίμης Φωτόπουλος, Νίκος Σταυρίδης. Ερμηνείες εκπληκτικές.

Οι ήρωες αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους με κουράγιο και χιούμορ. Δεν το βάζουν κάτω και το παλεύουν. Οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι ευπαθείς και μεμψιμοιρούν, μη διακωμωδώντας τα δεινά όπως οι άνθρωποι παλαιότερων εποχών όπως αυτοί που προβάλλονται στις ελληνικές ταινίες.

Οι κωμωδίες του τότε μας προσφέρουν αναγνωρίσιμους ανθρωπότυπους (όπως ο τσιγκούνης και ο γυναικάς) με τους οποίους ταυτιζόμαστε και γελάμε. Το γέλιο για τον Μπερξόν είναι μία ανθρώπινη απόπειρα διόρθωσης των ατελειών της ζωής. Με το γέλιο επαναφέρουμε τη ζωή σε μία κατάσταση ιδεατή.

Ο Αντωνάκης έγινε έγχρωμος

Το αριστούργημα του Γιώργου Τζαβέλλα επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων παρουσίας στον κινηματογράφο της Καραγιάννης-Καρατζόπουλος και έχει χρώμα, χάρη στην ειδική επεξεργασία την οποία ανέλαβε έμπειρη αμερικανική εταιρία.

Ο χρωματισμός της ελληνικής ταινίας ξεκίνησε την άνοιξη του 2015 και ολοκληρώθηκε το περασμένο φθινόπωρο, όπως διαβάζουμε στο NEWS247.

Ευκαιρία να κάνεις ένα διάλειμμα από ό,τι κι αν κάνεις και να θυμηθείς μαζί μας 15 κωμωδίες που θα κάνουν το χειλάκι σου να σκάσει.

Δεν μπορώ να ξεπεράσω τη Ρένα Βλαχοπούλου να σέρνεται στην έρημο αφού το τράβα μαλλί, άσε μαλλί αποδείχθηκε ανώφελο.

Χαλαρώστε και απολαύστε. Μην ντρέπεστε να γελάσετε δυνατά.

Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα

Μέγιστη ατάκα: Βελόνα και κλωστή, βελόνα και κλωστή.

Τα κίτρινα γάντια

Μέγιστη ατάκα:Είναι ψιλή, πολύ ψιλή η ζάχαρη του Παντελή, το παλικάρι που αγαπώ.

Ο μπακαλόγατος

Μέγιστη ατάκα: Θα του τα φορέσει

Κι εσένα τι σε νοιάζει;

Δεν μπορώ να δουλεύω στο μαγαζί ενός ξεφτίλα.

Μια Ελληνίδα στο χαρέμι

Μέγιστη ατάκα: Χιούμορ έχω λεφτά δεν έχω. Και από αύξηση δε βλέπω, δεν λέτε κουβέντα. Πότε θα έρθει η ώρα, όταν θα μείνω με ένα δόντι;

Η κυρά μας η μαμή

Μέγιστη ατάκα: Μπα, έχει και γιο η μαμή;

Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία.

Ο φοιτητής της ιατρικής; Μπα, δεν το ‘ξερα ότι στο πανεπιστήμιο έβαλαν και έδρα ξεματιάσματος.

Η θεία από το Σικάγο

Μέγιστη ατάκα: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι’ αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very… πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες.

Ο ζηλιαρόγατος

Μέγιστη ατάκα: Η κουμπάρα κουμπάρε, μου τα φόρεσε!

Τι λες μωρέ; γεγονός;

Τετελεσμένον.

Πω πω! Και που ετελέσθη;

Σε γκαρσονιέρα

Σε γκαρσονιέρα; Σα δε ντρέπεται. Λες και δεν είχατε σπίτι.

Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι

Μέγιστη ατάκα: Άντε να πάρεις ψωμί.

Πόσο να πάρω;

Ξέρω ΄γω; Πάρε καμιά πενηνταριά κιλά. Και ν΄αποφασίσουμε ένα βράδυ να κάνουμε ξενύχτι να το κάνουμε παξιμάδια. Έτσι όπως πάμε, το φαί θα κοπεί που θα κοπεί εδώ μέσα, να χουμε τουλάχιστον κάτι να τραγανίζουμε σα σκίουροι.

Η θεία μου η χίπισσα

Μέγιστη ατάκα: Πολύ καθυστερημένο τον έχεις τον γιό σου, στα ελληνικά, συμπέθερε.

Δεσποινίς διευθυντής

Μέγιστη ατάκα: Εδώ παιδάκι μου δεν είναι εταιρεία. Είναι αντρολίβαδο.

Για ποιον χτυπά η κουδούνα

Μέγιστη ατάκα: Απαιτώ αυτή η κουδούνα να φύγει από ΄δω μέσα.

Ναι, μη σου πέσει η υπόληψη! Κι ύστερα τι έχει η κουδουνίτσα; Γυαλιστερή, γυαλιστερή.

Η ωραία των Αθηνών

Μέγιστη ατάκα: Άντε Νώντα, να ζήσετε και προπαντώς καλούς απογόνους.

Ναι, θα σου φυλάξω ένα κανελί με βούλες.

Κορόιδο γαμπρέ

Μέγιστη ατάκα: Ναι, Μητσο μου, αλλά εσύ έφαγες γίγαντες. Εμ. βέβαια. Το ίδιο θα πλήρωνες τα λόπια και το ίδιο τους γίγαντες; Και τι γίγαντες! Να με το συμπάθιο. Αυτοι γίνονται και γεμιστοί.

Σχολή για σωφερίνες

Μέγιστη ατάκα: Κυρία μου, ορίστε, χάνδαξ. Καλά, το χαντάκι δεν το είδατε, το βαρέλι δεν το είδατε;

Με συγχωρείς κύριε Μπάμπη.

Μα έτσι όπως το πας το ρημάδι, σε λίγο θα είμαστε κι οι δυο συγχωρεμένοι.

Ο Θόδωρος και το δίκανο

Μέγιστη ατάκα: Τί συμβαίνει ρε παιδιά; Από την ώρα που μπήκατε, έχω ακούσει ίσα με πέντε “ωχ”.

Τίποτα.

Ε, πώς τίποτα. Μπαίνεις, ξεφυσάς, κοντεύεις να μας πλευριτώσεις και μου λες τίποτα;