5 φορές που ένιωσα βασίλισσα όταν πήγα στην Θεσσαλονίκη
- 19 ΜΑΡ 2016
Είχα ξαναπάει στην Θεσσαλονίκη, μικρή πριν εφτά χρόνια. Αλλά δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνο το ταξίδι. Ήταν λοιπόν σαν να πήγαινα πρώτη μου φορά. Ήθελα να ξεκουραστώ, τίποτα άλλο. Ούτε ξενύχτια, ούτε πολύ περπάτημα, ούτε έγνοιες, τίποτα. Να ζήσω λίγο σαν βασίλισσα. Και χωρίς την βοήθεια των ανθρώπων του Destsetters, δεν θα τα κατάφερνα.
Είχα φτάσει πρωί πρωί και ήθελα να πάω από το ξενοδοχείο για να αφήσω τα πράγματα μου στην reception και μετά να κατέβω να δω τον Λευκό Πύργο. Περπατούσα, λοιπόν, την Εγνατίας και στρίβοντας αριστερά προς την οδό Λαγκαδά, αντίκρισα ένα μοντέρνο κτήριο που ξεχώριζε απ’ όλα τ’ άλλα στα 50 μέτρα, το Anatolia hotel.
Μπήκα μέσα και το προσωπικό ήταν πάρα πολύ εξυπηρετικό. Τόσο που μου βρήκε δωμάτιο τέσσερις ώρες πριν το προγραμματισμένο check in. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως το τριήμερο ταξίδι μου θα κυλούσε καταπληκτικά.
Εκεί που σκόπευα να κατέβω μια βόλτα στην Πλατεία Αριστοτέλους και να απολαύσω τα σάντουιτς και μετά τα γλυκά της Θεσσαλονίκης όλα ανατράπηκαν. Όταν μπήκα στο μοντέρνο δίκλινο δωμάτιο, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο τεράστιο και άνετο κρεβάτι του. Ήταν σαν να μου φώναζε, ”έλα να με δοκιμάσεις.”
Ξύπνησα μετά από τρεις ώρες, εντελώς ξεκούραστη και πανέτοιμη για βόλτα.
Πήγα στο κέντρο που δεν ήταν πολύ μακριά, νοίκιασα ποδήλατο, ανέβηκα στον Λευκό Πύργο και απόλαυσα τις αγαπημένες μπουγάτσες της πόλης, Και φυσικά ήθελα να πάω στις αγαπημένες ομπρέλες, που όλοι ανέβαζαν στο Instagram. Αυτή τη φορά και εγώ.
Αποφάσισα να περάσω τις περισσότερες ώρες μου στο ξενοδοχείο, εκεί ένιωθα καταπληκτικά. Δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε χλιδάτα ξενοδοχεία και είχα ενθουσιαστεί πολύ με τις ανέσεις του Anatolia hotel. Πραγματικά εκείνες τις τρεις ημέρες, υπήρξαν στιγμές που ένιωσα σαν μια πραγματική βασίλισσα ή τελοσπάντων σαν κάποια σημαντική:
1. Όταν έκανα χαμάμ και σάουνα πρώτη φορά
Δεν γνώριζα καν τι είναι το χαμάμ και ήξερα πολύ λίγα για την σάουνα. Κατέβηκα στον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου Anatolia και μπήκα στο δωμάτιο με την ταμπέλα Spa. Η μουσική ήταν τόσο ήρεμη που είχα ξεκινήσει ήδη να χαλαρώνω. Ναι, χωρίς καν να προσπαθήσω. Άλλαξα γρήγορα γρήγορα στα αποδυτήρια, φόρεσα το ολόσωμο μαγιό μου και πήγα προς την Σάουνα. Τα φώτα ήταν κλειστά, δεν ήξερα αν είναι κάποιος μέσα, πως το ρυθμίζεις και αν πρέπει να κάνω κάτι πριν μπω. Μην γελάς, δεν έχω ξανακάνει λέμε. Τελικά βγήκε μια κυρία από μέσα(δεν ήταν και πολύ καλά, είχε ιδρώσει).
Έκανα το ντουζάκι μου (όπως έγραφε η ταμπέλα), ρύθμισα τους βαθμούς, άναψα το φως(μην σκοτωθώ) και μπήκα μέσα. Τα πρώτα λεπτά ήταν αρκετά γελοία. Στεκόμουν και δεν ήξερα αν πρέπει να κάτσω, μήπως και καώ. Τελικά κάθισα. Μετά δεν ένιωθα άνετα με το φως ανοιχτό και βγήκα έξω να το κλείσω. Η κυρία που βγήκε πριν, με κοιτούσε παράξενα. Μια στιγμή που πέρασε απ’ έξω είδα πως φορούσε παντόφλες. Εγώ ήμουν ξυπόλυτη, για αυτό καίγονταν τα ποδαράκια μου τόση ώρα. Βγήκα έξω και πήρα γρήγορα τις παντοφλίτσες που είχε στην είσοδο.
Δεν άντεξα πολύ ώρα μέσα και βγήκα έξω να πάρω λίγο αέρα. Σκεφτόμουν πως μπορεί ένας άνθρωπος να αντέξει εκεί μέσα πάνω από πέντε λεπτά. Ξάπλωσα στις άνετες ξαπλώστρες που είχε στο απέναντι δωμάτιο, έβαλα λίγο τσάι με βότανα που είχε εκεί και έγειρα πίσω το κεφάλι μου να ξεκουραστώ.
Μετά από λίγη ώρα, είπα πως ήρθε η στιγμή να κάνω και χαμάμ. Είχε πολλούς ατμούς και δεν έβλεπα αν είχε κάποιον μέσα αλλά αποφάσισα να μπω. Έβγαιναν από παντού ατμοί, ένιωθα λες και έκανα καθαρισμό προσώπου. Όμως κάθισα ένα τεταρτάκι, με άνετη στάση σώματος φυσικά (πλέον ήξερα που ήμουν και τι έκανα και έπαιρνα ύφος κυρίας).
2. Πηγαίνοντας στο roof του ξενοδοχείου για να πιω το ποτό μου, με θέα την Θεσσαλονίκη
Την δεύτερη μέρα είχα κουραστεί πολύ από το ποδήλατο και αποφάσισα να ανεβώ στο roof του ξενοδοχείου να πιω το ποτάκι μου. Στον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου Αnatolia σε περιμένει ένας μικρός παράδεισος. Ένας κήπος, μοντέρνες πολυθρόνες, φανταστικά κοκτέιλ και θέα την Θεσσαλονίκη. Τι άλλο να θέλεις από την ζωή σου, έχοντας περάσει όλα αυτά;
3. Όταν το προσωπικό μου έλυνε κάθε απορία
Δεν ήξερα τις οδούς, ήθελα να αφήσω τις βαλίτσες μου για λίγες ώρες γιατί η πτήση μου για επιστροφή ήταν αργά το βράδυ, είχα απορίες για το πως κλείνει το φως πάνω από το κεφάλι μου, δεν ήξερα να χειριστώ το χαμάμ και την σάουνα… Ήταν πάντα πρόθυμοι να με εξυπηρετήσουν.
4. Την στιγμή που αντίκρισα το πιο πλούσιο πρωινό ξενοδοχείου
Και τι δεν είχε. Ποικιλία από ψωμάκια, τριών ειδών τυριά, γαλοπούλα, ζαμπόν, σαλάμι, φέτα, κρουασάν, μίνι μπουγάτσες, λουκάνικα, αυγά, μανιτάρια τηγανητά, μπέικον τηγανισμένο, scramble eggs, δημητριακά, τυροπιτάκια, μαρμελάδες και ότι τραβά η ψιχούλα σου. Δεν πρόλαβα να τα δοκιμάσω όλα μέσα σε τρεις μέρες αλλά κατάφερα να βάλω τουλάχιστον τρία κιλά. Τι κι αν είχα ξεκινήσει γυμναστήριο τρεις εβδομάδες πριν, ήταν σαν να μην είχα πάει ποτέ.
Μην ξεχνάμε και τον γαλλικό που σου σέρβιρε ένας πολύ χαμογελαστός κύριος αμέσως μόλις καθόσουν στο τραπέζι. Μου λείπει περισσότερο απ’ όλα αυτό το πρωινό. Είχα ξαναφάει ”πλούσιο” πρωινό αλλά αυτό είχε ξεπεράσει κάθε μου προσδοκία.
5. Ανακαλύπτοντας τις μικρές και πολύτιμες ανέσεις τους
Ποιος περίμενε πως θα έχεις 3 ζευγάρια πετσέτες(δηλαδή έξι, τρεις για τα μαλλιά και τρεις για το πρόσωπο), χαλάκι για το μπάνιο, σαμπουάν, continioner, body lotion, gel για καθαρισμό προσώπου, ραφτικά, σακουλάκι για να μην σου βραχούν τα μαλλιά, πιστολάκι, 24ωρη εξυπηρέτηση, 6 μαξιλάρια(δυο στο ντουλάπι μήπως και χρειαστείς και για τα πόδια σου), έναν φανταστικό ολόσωμο καθρέφτη, μια άνετη πολυθρόνα, μια τεράστια τηλεόραση με Nova;
Δεν είμαι λάτρης της Θεσσαλονίκης, εφόσον ζω και αναπνέω για την αγαπημένη μου Αθήνα, αλλά εκείνο το τριήμερο είχε κάτι το ξεχωριστό. Ήταν τα υπέροχα φαγητά της Θεσσαλονίκης(και γλυκά), ήταν οι μικρές αποστάσεις, το υπέροχο ξενοδοχείο και οι ανέσεις του; Ή όλα μαζί; Όπως και να έχει ένιωσα σα βασίλισσα και αν θες να νιώσεις και εσύ έτσι, ξέρεις τι να κάνεις.
