6 μέρες στο οικολογικό χωριό των Χανίων. 6 μέρες στη Μηλιά
- 13 ΙΑΝ 2015
"Είσαι τρελή; Θα πας να μείνεις έξι μέρες σε ένα χωριό που δεν έχει ρεύμα και wifi; Δεν θα αντέξεις ούτε 6 ώρες.". Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσα από τα γλυκύτατα κορίτσια που μοιράζομαι μαζί τους οχτώ ώρες της ημέρας μου και που εμφανώς έχουν καταλάβει την εξάρτησή μου όχι από το ρεύμα, αλλά κυρίως από τα social media και το internet (άρα και από το ρεύμα - γιατί που πας χωρίς φορτισμένο iPad βρε χρυσή μου;).
Κόντρα, λοιπόν, σε όλα τα στοιχήματα τα οποία έπεσαν για το πόσο θα μπορέσω να μείνω χωρίς να ποστάρω μία φωτογραφία στο instagram, να κάνω ένα update στο Facebook και λίγο scroll down στο Ladylike.gr, πήρα μία βαθιά ανάσα, φούσκωσα τα πνευμόνια μου με θάρρος και πήρα το αεροπλάνο για Κρήτη.
Σε μισή ώρα βρισκόμουν στη Μεγαλόνησο και μετά από 1.30 περίπου ώρα περπατούσα ανάμεσα από τα πετρόχτιστα σπιτάκια της Μηλιάς.
Μίλα μου για τη Μηλιά
Αυτό που ισχύει για τη Μηλιά είναι πως σχεδόν όλοι μου οι φίλοι και γνωστοί την ήξεραν. Ατάκες τύπου “α είναι καταπληκτικά εκεί” και “μιλάμε είναι ένας παράδεισος”, με έκαναν να αναρωτιέμαι σε ποια σπηλιά ζούσα τόσα χρόνια και γιατί στην ευχή κανένας δεν μου είχε μιλήσει πιο πριν για τον αναπαλαιωμένο αυτό μικρό οικισμό, που βρίσκεται χωμένος ανάμεσα σε καστανιές, πλατάνια και κουμαριές σε μία πλαγιά του Κισσάμου.
Εδώ που τα λέμε ο κόσμος το είχε τούμπανο, αφού με ένα γρήγορο search στο internet θα μάθεις ότι αυτός ο κρυμμένος θησαυρός έχει μπει στη λίστα του Lonely Planet ως ένα από τα 50 μαγικά μέρη που πρέπει κάποιος να δει στη Ευρώπη. Επίσης, οι άνθρωποι που αρέσκονται στο να παίρνουν τα βουνά κάνοντας πεζοπορία (αν είσαι από αυτούς να πας οπωσδήποτε στο πάρκο της Ειρήνης) ή οι ταξιδιώτες που αγαπούν τον οικοτουρισμό το έχουν στα favorites.
Για την ιστορία, η αναγέννηση της Μηλιάς ήταν ένα όνειρο του Ιάκωβου Τσουρουνάκη και του Γιώργου Μακράκη, οι οποίοι έβλεπαν ένα οικολογικό χωριό γεμάτο ζωή εκεί που οι άλλοι έβλεπαν χαλάσματα. Σε αντίθεση, λοιπόν, με το κακό το μάτι, που δεν τους ήθελε να πραγματοποιούν το όραμά τους, τα κατάφεραν και την άνοιξη του 1993 ξεκίνησε η λειτουργία των ξενώνων και του μικρού εστιατορίου, που με τον καιρό η φήμη τους έφτασε στα απέραντα της Γης.
Και μιας και είπα ξενώνες, θυμήθηκα το πόσο όμορφα και ζεστά είναι αυτά τα πετρόκτιστα σπιτάκια που πάτησαν στα πρότυπα αυτών που προϋπήρχαν και είναι τόσο άψογα δεμένα με το βουνίσιο περιβάλλον. Ζεστά, παραδοσιακά, να βλέπεις τις καμινάδες τους να αχνίζουν (κάποια έχουν ξυλόσομπες και κάποια άλλα τζάκι) και να σου έρχεται να πάρεις πινέλο και καμβά και να αρχίζεις να τα αποτυπώνεις ακόμα και αν δεν ξέρεις τίποτα από ζωγραφική.
Για το δε εστιατόριο δεν θα μιλήσω. Όχι. Ή μάλλον, ναι, θα μιλήσω. Πρωινό που μυρίζει Ελλάδα. Μέλι, βούτυρο, απάκι και λουκάνικα (γι αυτούς που τολμούν από νωρίς το πρωί), πίτες, ψωμί ζυμωτό΄, φρέσκο βούτυρο, φυσικό χυμός πορτοκάλι που σου σπάει η μύτη από το άρωμα, γιαούρτι αγνό και διάφορα ακόμα καλούδια που σου ανοίγουν την όρεξη για τα καλά, αλλά μην σε νοιάζει καθόλου γιατί θα τις κάψεις τις θερμίδες στο περπάτημα στα γύρω βουνά.
Και μετά έχουμε το μεσημεριανό και το βραδινό με την Κρητική κουζίνα να πρωταγωνιστεί. Τυριά, ελιές, άγρια χόρτα και κρέας από ζώα που βόσκουν ελεύθερα. Τι να λέμε τώρα. Κάθε μπουκιά και θέλεις να κεράσεις μία γύρα ρακί το μάγειρα που κάνει αλχημείες πάνω από τις κατσαρόλες και μπροστά από το ξυλόφουρνο.
Ιορδάνης, ο άνθρωπος σου
Η οικογένεια της Μηλιάς είναι μεγάλη. Μια ντουζίνα άνθρωποι δουλεύουν για τους φιλοξενούμενους, ώστε να μην υστερεί σε ζεν αυτή η όμορφη εμπειρία που πρόκειται να βιώσεις μόλις πατήσεις το πόδι σου στην πέτρα της Μηλιάς. Ωστόσο, αυτός που αγαπήσαμε και θα σου ζητούσαμε να του δώσεις μία αγκαλιά σαν βρεθείς εκεί είναι ο Ιορδάνης.
Θα τον βρεις στο εστιατόριο να σερβίρει πάντα με το χαμόγελο στα χείλη ή μέσα στην κουζίνα να ζυμώνει ψωμί. Αν σε συμπαθήσει θα σου ζητήσει και να τον βοηθήσεις στο ζύμωμα (σωστά κατάλαβες…ζύμωσα το ψωμί μου). Θα σε βάλει στην κουζίνα. Θα σε κάνει να νιώσεις πραγματικά σαν να ήσουν στη δική σου κουζίνα (ή έστω στην κουζίνα της γιαγιάς στο χωριό).
Μία μικρή διευκρίνιση
Το χωριό έχει ρεύμα. Όχι όμως ηλεκτρικό, αλλά ηλιακό. Επίσης, για να μην μας τρελαθείς από την αποξένωση (λέμε τώρα) έχει και wifi, αλλά μόνο στο εστιατόριο. Αμέ.
Και για να σε βοηθήσουμε να φτιάξεις μια ώρα νωρίτερα τη βαλίτσα σου για Μηλιά, σου δίνουμε και μια φωτογραφία για το μέρος που πρόκειται να αντικρίσεις.
