6 ταινίες για τον Ιησού που προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων. Jesus!
- 30 ΑΠΡ 2024
Η ιστορία του Ιησού έχει εμπνεύσει σκηνοθέτες και σεναριογράφους, να δημιουργήσουν επικές ταινίες που έχουν αγαπηθεί άνευ όρων και περιορισμών από κοινό και κριτικούς. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ του Franco Zeffirelli, είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Από την άλλη, η ζωή του Ιησού με τη δυαδική του υπόσταση, την αιώνια πάλη μεταξύ πνεύματος και σάρκας, αλλά και το Θείο Δράμα, έχει επίσης δημιουργήσει αμφιλεγόμενες ταινίες. Κινηματογραφικές στιγμές ολοκαυτώματος που «έχουν τη δύναμη να καταστρέφουν αιώνια ψυχές», όπως είπε κάποτε μια καλόγρια στον Martin Scorsese για την ταινία του, Ο Τελευταίος Πειρασμός.
Στο πνεύμα της Μεγάλης Εβδομάδας λοιπόν, ξεσκονίζουμε την κινηματογραφική μας μνήμη και ρίχνουμε μια ματιά σε 6 ταινίες, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προκάλεσαν αντιδράσεις για τον τρόπου που απεικόνισαν τη ζωή του θεανθρώπου στη μεγάλη οθόνη.
The Gospel According to St. Matthew (1964)
Η ταινία The Gospel According to St. Matthew σε σενάριο και σκηνοθεσία του Pier Paolo Pasolini, είναι μια κινηματογραφική απόδοση της ιστορίας του Ιησού (τον οποίο ενσαρκώνει ο ερασιτέχνης Enrique Irazoqui) σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, από τη Γέννηση έως την Ανάσταση. Οι διάλογοι στην ταινία προέρχονται απευθείας από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, καθώς ο Pazolini ένιωθε ότι «οι εικόνες δεν θα μπορούσαν ποτέ να φτάσουν στα ποιητικά ύψη του κειμένου».
Και ενώ η ταινία έλαβε κυρίως θετικές κριτικές από κριτικούς, συμπεριλαμβανομένων αρκετών Χριστιανών, ορισμένοι μαρξιστές κριτικοί κινηματογράφου, είχαν διαφορετική άποψη, επικρίνοντας τις «άθλιες παραχωρήσεις στην αντιδραστική ιδεολογία» της ταινίας.
Για να σου δώσω λίγο και το απαραίτητο πλαίσιο, ο Pasolini ήταν δηλωμένος Μαρξιστής και οι ταινίες του διακρίνονται διαχρονικά από κοινωνικό και πολιτικό σχολιασμό.
Jesus Christ Superstar (1973)
Ξεκινώντας το 1970 ως ένα concept άλμπουμ ροκ όπερας, με την υπογραφή των Tim Rice και Andrew Lloyd Webber, το Jesus Christ Superstar, με τη φωνή του Ian Gillan γνώρισε τεράστια επιτυχία και ανέβηκε στο Broadway για πρώτη φορά το 1971. Τα υπόλοιπα είναι απλώς (κινηματογραφική) ιστορία.
Ο σκηνοθέτης Norman Jewison, ανάλαβε τη μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη, δημιουργώντας ένα all time classic μιούζικαλ, με πρωταγωνιστές έναν συμπονετικό Ιησού (Ted Neely) και έναν Ιούδα (Carl Anderson) να κλέβει την παράσταση.
Η ταινία προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις ανά τον κόσμο.
Οι Rice και Webber, κατηγορήθηκαν ότι παρουσίαζαν τον Ιούδα ως ήρωα και υποβάθμιζαν την θεϊκή υπόσταση του Ιησού Χριστού. Από την άλλη μεριά, Εβραίοι ηγέτες ασκούσαν έντονη κριτική στους δημιουργούς του μιούζικαλ ότι εμφάνιζαν τους Εβραίους τους κύριους υπεύθυνους για την σταύρωση του Ιησού, φοβούμενοι αντισημιτικές αντιδράσεις.
Monty Python’s Life of Brian (1979)
Εμπνευσμένοι από τη σαρκαστική πρόταση του Eric Idle να ονομάσουν την επόμενη ταινία τους Jesus Christ – Lust for Glory, οι Monty Pythons είδαν τη… φωτεινή πλευρά της ζωής του Ιησού.
Ο Bryan (Graham Chapman) τυχαίνει να γεννιέται την ίδια στιγμή με τον Ιησού και κατά λάθος όλοι τον μπερδεύουν με τον Μεσσία.
Αν και Monty Pythons επέμεναν ότι η ταινία σατιρίζει την οργανωμένη θρησκεία και όχι τον ίδιο τον Ιησού, η προβολή της ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων, με την εκκλησία να την χαρακτηρίζει βλάσφημη και αιρετική.
Συγκεκριμένα, είχε απαγορευτεί για 8 χρόνια από την Ιρλανδία και 1 χρόνο από την Νορβηγία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε απαγορευτεί σε ορισμένες πόλεις, ενώ στην Ιταλία ήταν απαγορευμένη για δεκαετίες.
JESUS – THE FILM (1986)
H ταινία JESUS – THE FILM είναι μια μνημειώδης μεγάλου μήκους ταινία που χωρίζεται σε 35 επεισόδια.
Γυρισμένη εξ ολοκλήρου με Super8 φιλμ, από συνολικά 22 κινηματογραφιστές από την Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία. Η ταινία ακολουθεί την ιστορία του Ιησού Χριστού καθώς στρατολογεί τους αποστόλους του. Ο δημιουργός της ταινίας Michael Brynntrup είναι μια κεντρική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της ζωντανής ανεξάρτητης κοινότητας του Βερολίνου. Οι παραβατικές εμμονές του, καθώς και η ικανότητά του να μεταφέρει λαθραία μίλια ρωσικού φιλμ super8, συγκέντρωσε μια ομάδα πιστών γύρω του.
Άτομα και ομάδες από διάφορες καλλιτεχνικές φατρίες γέμισαν το ιερό πλαίσιο, εμπνευσμένες από την ντανταϊστική ιδέα της αυτόματης γραφής. Οι δημιουργοί μοιράστηκαν ιδέες, υλικό και ρόλους, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Michael Brynntrup, που ανέλαβε στην ταινία το ρόλο του Ιησού Χριστού.
The Last Temptation of Christ (1988)
«Τι θα είχε συμβεί αν ο Ιησούς δεν είχε θυσιαστεί για την ανθρωπότητα;» είναι η βασική υπόθεση του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Martin Scorsese, εκπληρώνοντας τη δια βίου φιλοδοξία του να γυρίσει μια ταινία για τον Ιησού Χριστό.
Παρά την προσεκτική δήλωση «αυτό δεν είναι πραγματικό» στην αρχή, η ύβρις της ταινίας οδήγησε σε επιθέσεις στους κινηματογράφους και πολλοί αρνήθηκαν να την προβάλουν, με πολλές μεγάλες αλυσίδες βίντεο κλαμπ να ακολουθούν το παράδειγμά τους.
Προφανώς, η απεικόνιση του Ιησού να μπαίνει σε πειρασμό με τη σκέψη του γάμου ήταν για κάποιους ασυγχώρητη.
Για όλους τους υπόλοιπους, είναι μια φανταστική ταινία, γεμάτη στιγμές «δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι» και μια ζωντάνια που κάνει αρχαίους στίχους της Βίβλου να ακούγονται φρέσκοι. Ένα στοχαστικό σενάριο και ένας σαρωτικός Willem Dafoe, που κάνει τους θεατές να σκεφτούν πόσο παράφρων μπορεί να φαινόταν ο Ιησούς στους συγχρόνους του.
The Passion of the Christ (2004)
Διαφορετικές ταινίες επικεντρώνονται σε διαφορετικές πτυχές της ζωής του Ιησού Χριστού και η συγκεκριμένη, εξετάζει «τον τύπον των ήλων», δηλαδή το χρονικό της σωματικής κατάρρευσής του.
Για το μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας 127 λεπτών ταινίας, απλά παρακολουθούμε τον Jim Caviezel να βασανίζεται βάρβαρα και μετά να σταυρώνεται. Η βία περιστασιακά μένει στην άκρη και τη θέση της παίρνουν, τα ανατριχιαστικά οράματα ενός ανδρόγυνου Σατανά.
Εκείνη την εποχή, ο Mel Gibson θεωρούνταν απλώς ως ένας απλός σταρ κινηματογραφικών ταινιών δράσης, παρά ως σκηνοθέτης, και οι κυνικοί χλεύαζαν την ιδέα ότι θα μπορούσε να κάνει μια βιογραφική ταινία του Ιησού γυρισμένη μάλιστα στα αραμαϊκά, τα λατινικά και τα εβραϊκά.
Ποιος μπορεί να θέλει να παρακολουθήσει μια τέτοια ταινία; Παραδόξως πολύς κόσμος.
Μέχρι σήμερα, είναι η ταινία με R rating με τις υψηλότερες εισπράξεις στις ΗΠΑ.
Και επειδή ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, ο Mel Gibson 20 χρόνια μετά το The Passion of the Christ, σκηνοθετεί ξανά τον Jim Caviezel στο σίκουελ της ταινίας, με τίτλο The Passion of the Christ: Resurrection, στο οποίο θα εξερευνήσει το θαύμα της Ανάστασης του Ιησού.