8 ταινίες που θα σε κάνουν να δεις τα γηρατειά με καλό μάτι

Ωστόσο, πρέπει επίσης να μάθουμε να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα των γηρατειών. Να βρίσκουμε πράγματα που εκτιμούμε στον εαυτό μας, καθώς ο χρόνος κάνει τη δουλειά του και εμείς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε. Κι όπως συμβαίνει με κάθε μεγάλο ζήτημα που έχει ποτέ απασχολήσει την ανθρωπότητα, δημιουργοί του κινηματογράφου, μάς έχουν χαρίσει τη δική τους προσέγγιση στο κεφάλαιο «γηρατειά», μέσα από ταινίες που κάνουν τον χρόνο να περνά σίγουρα πιο απολαυστικά.

Tokyo Story (1953)

Συχνά μια κοινωνία μπορεί να «ξεχάσεει» και τους ηλικιωμένους πολίτες της. Πάρε για παράδειγμα την Ιαπωνία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σημειώθηκε μια μετατόπιση πληθυσμού, καθώς η τεχνολογία πρόσφερε ευκαιρίες στους κατοίκους της υπαίθρου να κατευθυνθούν προς την πόλη. Εκείνοι που έμειναν πίσω, έγιναν οι εκπρόσωποι μιας ξεπερασμένης παράδοσης. Αυτά είναι τα θέματα που πραγματεύεται το αριστούργημα του Yasujirō Ozu (συχνά αναφέρεται ως μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών) για ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έρχεται στο Τόκιο για να επισκεφτεί τα υπερβολικά πολυάσχολα παιδιά του.

Driving Miss Daisy (1989)

Το Driving Miss Daisy κερδίζει τη δική του θέση στη συγκεκριμένη λίστα, γιατί εκτός από τα γηρατειά έχει και αντιρατσιστικό μήνυμα.  Με την Jessica Tandy και τον Morgan Freeman στο πρωταγωνιστικό καστ, η ταινία του Bruce Beresford εξιστορεί τη σχέση μεταξύ μιας πλούσιας γυναίκας του Νότου και του Αφροαμερικανού σοφέρ της.

Στην Ατλάντα του 1948, όταν μια ηλικιωμένη Εβραία χήρα, καταστρέφει τον περίτεχνο κήπο της γειτόνισσάς της με το αυτοκίνητό της, ο γιος της, επιμένει να της προσλάβει έναν οδηγό παρά τις αντιρρήσεις της. Προσλαμβάνει λοιπόν γι’ αυτήν έναν μαύρο σοφέρ. Αρχικά η Miss Daisy αρνείται κάθε είδους συναναστροφή μαζί ρου. Σιγά-σιγά όμως καταφέρνει να την κερδίσει. Το πέρασμα του χρόνου εδώ, χτίζει μια βαθιά σχέση συνεννόησης και φιλίας. Έπειτα από 25 χρόνια, η Miss Daisy συνειδητοποιεί πως αυτός ο άνθρωπος υπήρξε ο καλύτερός της φίλος.

Strangers in Good Company (1990)

8 ηλικιωμένες κυρίες κάνουν ένα ταξίδι με λεωφορείο στην ύπαιθρο του Καναδά. Όταν τα σχέδια τους ακυρώνονται ξαφνικά, περνούν χρόνο σε μια απομονωμένο σπίτι στο δάσος, αναπολώντας τη ζωή τους. Οι «ηθοποιοί», όλες ηλικιωμένες γυναίκες, έλαβαν το παραπάνω σενάριο. Από εκεί και μετά, η καθεμιά τους μοιράζεται στην κάμερα αναμνήσεις από τη δική της, μοναδική ύπαρξη. Το αποτέλεσμα είναι μια συγκλονιστική κινηματογραφική καταγραφή, για το θάρρος του να είσαι γυναίκα και τις δυσκολίες του να ζεις μέχρι τα βαθιά σου γεράματα, με διακρίσεις και στο περιθώριο.

The Straight Story (1999)

Κι όμως αυτή είναι μια ταινία του David Lynch που έγινε για την Disney. Και αυτό δεν είναι καν η πιο εντυπωσιακή πτυχή αυτής της καταπληκτικής ταινίας. Το Straight Story είναι η αληθινή ιστορία του 73χρονου Alvin Boone Straight, ο οποίος, για να επισκεφτεί τον άρρωστο αδελφό του, διέσχισε εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Αϊόβα ως στο Γουισκόνσιν επάνω σε μια μηχανή του γκαζόν, επειδή, λόγω κακής όρασης δεν είχε άδεια οδήγησης. Μια συγκινητική, ανθρώπινη κι ολότελα διαφορετική ταινία του Lynch που αναδεικνύει το πιο τρυφερή πλευρά των γηρατειών.

Away from Her (2006)

Η Sarah Polley μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το βιβλίο της Alice Munro, The Bear Came Over the Mountain όπου παρακολουθούμε την ιστορία ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που πρέπει να αντιμετωπίσει την τρομακτική αλήθεια ότι ο ένας από τους δύο, δεν θυμάται πλέον τον άλλο. Μετά από 40 και πλέον χρόνια γάμου, ο Grant είναι αναγκασμένος να αποχωριστεί την Fiona η οποία έχει προσβληθεί από Aλτσχάιμερ. Την επισκέπτεται συνεχώς στο γηροκομείο το οποίο έχει εισαχθεί, αιφνιδιάζεται όμως όταν διαπιστώνει ότι εκείνη αρχίζει να ερωτεύεται έναν άλλο ασθενή. Μια αξέχαστη κινηματογραφική ταινία για τα γηρατειά, που υψώνεται με δύναμη απέναντι στους θεατές και τους κοιτά κατάματα.

The Curious Case of Benjamin Button (2008) – Τα γηρατειά από την ανάποδη

Ένα από τα πράγματα που φοβόμαστε για τα γηρατειά είναι η απώλεια: Φίλων, οικογένειας, αναμνήσεων. Φαντάσου λοιπόν πώς θα ήταν να συμβεί το ίδιο πράγμα, όμως με την αντίστροφη σειρά. Πώς θα αντιδρούσες βλέποντας τα αγαπημένα σου πρόσωπα να πεθαίνουν, ενώ εσύ επιστρέφεις στην βρεφική σου ηλικία; Αυτή ήταν η αρχή αυτής της μεθυστικής ταινίας του David Fincher, με τον Brad Pitt να υποδύεται τον ήρωα του F. Scott Fitzgerald που γερνά αντίστροφα.

Boyhood (2014)

Μερικές φορές για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε, θα πρέπει να θυμηθούμε την αρχή. Το Boyhood είναι μια κατηγορία μόνο του, καθώς πραγματεύεται το πέρασμα του χρόνου, όπως καμία άλλη ταινία. Ο σκηνοθετικός άθλος του Richard Linklater γυρίστηκε κατά διαστήματα σε μια περίοδο 12 ετών από το Μάιο του 2002 μέχρι τον Οκτώβριο του 2013, απεικονίζοντας την ανάπτυξη ενός νεαρού αγοριού και της μεγαλύτερής του αδελφής προς την ενηλικίωση. Βιώνοντας την ταινία, γιατί δεν την παρακολουθείς απλά, ίσως σκεφτείς πως κάθε φάση της ζωής, είναι μια ακόμα ευκαιρία.

The Age of Adaline (2015)

Τι θα γινόταν αν απλά σταματούσες να γερνάς; Θα συνέχιζες να ζεις τη ζωή σου ή θα δημιουργούσες νέες; Η Blake Lively υποδύεται την Adaline Bowman, η οποία παραμένει μυστηριωδώς 29 ετών, τα τελευταία 80 χρόνια. Η απάντηση σε αυτή την… κατάσταση, ήταν να κρυφτεί από την κοινωνία και να γίνει επιφυλακτική απέναντι σε σχέσεις που αναπόφευκτα θα αποκάλυπταν το μυστικό της. Αυτή η απομόνωση -και το μυστικό που την εμπνέει- δυσκολεύει όταν γνωρίζει έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Στην πιο χολιγουντιανή προσέγγιση του Lee Toland Krieger, οι σωματικές επιπτώσεις των γηρατειών μπορεί να παύουν να υπάρχουν, ωστόσο τίποτα δεν παραμένει πραγματικά το ίδιο.

σ.σ: Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία γιορτάζεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα, δηλαδή κάθε 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.