8 βιβλία που δεν θα αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στην τελευταία σελίδα

Βιβλία βραβευμένων συγγραφέων, βιβλία βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, μυθιστορήματα για πολύπαθες οικογενειακές σχέσεις, αλλά και μεταφυσικά θρίλερ για όσες/ους λάτρεψαν το Stranger Things, θα βρεις στη σημερινή μου λίστα με αναγνωστικές προτάσεις. Αυτά τα βιβλία θα σε κάνουν να μην μπορείς να σταματήσεις την ανάγνωση.

Με ξέχασες;

Το νέο βιβλίο της σειράς Έλεν Γκρέις του M.J. Arlidge κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διόπτρα και σε μεταφέρει στο Σαουθάμπτον που μαστίζεται από εγκληματικότητα, φτώχεια και φόβο.

Η Έλεν Γκρέις βλέπει απελπισμένη την πόλη της να οδεύει ολοταχώς στον γκρεμό. Και μέσα σε όλα αυτά, αψηφώντας διαταγές ανωτέρου της, αποφασίζει να θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα της ομάδας της την υπόθεση εξαφάνισης ενός 15χρονου κοριτσιού. Και ανακαλύπτει ότι έχει πέσει πάνω σε ένα κύκλωμα διαδικτυακής παιδεραστίας.

Κόντρα στις αντιξοότητες, δίνοντας μάχη ενάντια στον χρόνο, αγωνίζεται να βρει ποιος κρύβεται από πίσω προκειμένου να σώσει τα θύματα.

Θα προλάβει;

Σπίτι από βιβλία και πηλό

Η Paula Vasquez γράφει την ιστορία της και μιλά για τη μεταμορφωτική δύναμη της λογοτεχνίας, το επάγγελμα του βιβλιοπώλη και τους τρόπους που μπορείς να επανεφεύρεις τη ζωή σου.

Η Paula, μεγαλωμένη σε μία οικογένεια που θεωρεί ότι τα βιβλία «βλάπτουν σοβαρά την υγεία», ονειρεύεται τη δική της βιβλιοθήκη.

Η αγάπη της αυτή για τη λογοτεχνία είναι που την οδηγεί να αναζητήσει μια ζωή μακριά από το σπίτι της. Στην άλλη άκρη του ωκεανού, πρώτα στη Βαρκελώνη και μετά στη Μαδρίτη, ιδρύει ένα βιβλιοπωλείο γεμάτο με έργα των πιο αγαπημένων της συγγραφέων. Προς μεγάλη της έκπληξη, μετά τον θάνατο της μητέρας της, η κλίση της αυτή ανοίγει χώρο για νέες επιθυμίες, που μερικές φορές φαντάζουν αδύνατες: να αποκτήσει παιδί και να ανήκει επιτέλους μόνιμα σε έναν τόπο.

Κάτω στην κοιλάδα

Με λόγο λιτό και ελλειπτικό, σχεδόν αρχετυπικό, ο Paolo Cognetti στο Κάτω στην κοιλάδα, αφηγείται την ιστορία 2 αδερφών, σημαδεμένων από τις ρίζες της οικογένειας και του τόπου.

Ένας πατέρας φύτεψε 2 δέντρα μπροστά από το σπίτι του, ένα για κάθε γιο. Το πρώτο, ένα άγριο πεύκο, για τον Λουίτζι, που επί 37 χρόνια δεν έφυγε ποτέ από την κοιλάδα. Αυτός και η αγαπημένη του Μπέττα κάνουν μπάνιο στις λιμνούλες του ποταμού, ανάμεσα στις λευκές σημύδες. Αυτή την εποχή δεν κάνουν πια τόσο συχνά, περιμένουν το παιδί τους, στην ατμόσφαιρα πλανιέται ήδη η μυρωδιά ενός νέου ξεκινήματος. Ο Λουίτζι έχει δεχτεί τη θέση του δασονόμου, η Μπέττα έρχεται από την πόλη και διαβάζει Κάρεν Μπλίξεν.

Το άλλο δέντρο είναι ένα έλατο: ο Αλφρέντο είναι ο μικρότερος γιος, μελαγχολικός και ανθεκτικός στην παγωνιά, ανήσυχος κι ευέξαπτος. Για να μη δημιουργήσει κι άλλα προβλήματα, έφυγε μακριά, στον Καναδά, να ζήσει ανάμεσα σε θλιμμένους Ινδιάνους και πετρελαιοπηγές. Τώρα όμως επιστρέφει.

Ο Αλφρέντο και ο Λουίτζι έχουν 2 κοινά. Το πρώτο είναι το ποτήρι. Mπορούν να πίνουν ασταμάτητα, για μέρες, άσπρο κρασί, μπίρα, ουίσκι κι άντε πάλι απ’ την αρχή, στον πάγκο όπου βάζουν τα στοιχήματα για το ζώο που σκοτώνει τα σκυλιά στις όχθες του ποταμού, είναι λύκος, λυσσασμένο σκυλί ή ποιος ξέρει τι άλλο; Κι ύστερα είναι το σπίτι πίσω από αυτά τα 2 δέντρα. Τώρα που ο πατέρας δε ζει πια, ο Αλφρέντο ξαναγύρισε στην κοιλάδα για να λυτρωθεί από τα όποια δεσμά τού έχουν απομείνει. Αυτό που δε γνωρίζει, όμως, είναι ότι τούτο το καλύβι θα μπορούσε, από τη μια μέρα στην άλλη, να αξίζει μια περιουσία.

Κρυμμένες ζωγραφιές

Ο Jason Rekulak γράφει ένα ευφυές υπερφυσικό θρίλερ, όπου μία γυναίκα εργάζεται ως νταντά ενός παιδιού με ανατριχιαστικά μυστικά. Αν σου άρεσε το Stranger Things, ετοιμάσου να λατρέψεις αυτό το βιβλίο που αγάπησε και ο ίδιος ο Stephen King.

Η Μάλορι Κουίν μόλις έχει βγει από την απεξάρτηση όταν πιάνει δουλειά ως μπέιμπι σίτερ του 5χρονου Τέντι. Ενθουσιάζεται με τη νέα της δουλειά. Έχει δικό της δωμάτιο, καθώς και τη σταθερότητα που τόσο λαχταρά. Δένεται γρήγορα με τον Tέντι, ένα γλυκό, ντροπαλό αγόρι που έχει μονίμως μαζί του το μπλοκ ζωγραφικής και το μολύβι του. Οι ζωγραφιές του είναι συνηθισμένες: δεντράκια, λαγουδάκια, λουλουδάκια.

Μια μέρα όμως ζωγραφίζει κάτι διαφορετικό: έναν άντρα σ’ ένα δάσος να σέρνει το άψυχο σώμα μιας γυναίκας.

Οι δημιουργίες του Τέντι γίνονται όλο και πιο σκοτεινές, και τα ανθρωπάκια του γρήγορα μετατρέπονται σε ρεαλιστικά σκίτσα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις ικανότητες ενός πεντάχρονου. Η Μάλορι αρχίζει να αναρωτιέται μήπως πρόκειται για κλεφτές ματιές σε έναν ανεξιχνίαστο φόνο, που ίσως τις στέλνει μια υπερφυσική δύναμη. Παρότι καταλαβαίνει πόσο παράλογη μοιάζει αυτή η σκέψη, η Μάλορι προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τις ζωγραφιές και να σώσει τον Τέντι πριν να είναι πολύ αργά.

Μην κλαις, Μπαμπά

Το Μην κλαις, Mπαμπά αποτελείται από μικρές ιστορίες γυναικών διαφορετικών ηλικιών.

Η Τίνα βιώνει την τραυματική εμπειρία της πρώτης επίσκεψης σε γυναικολόγο. Η Καίτη παρασύρεται από τη φίλη της και ξοδεύει σε ρούχα τις οικονομίες που κρατούσε για μια εξαγωγή φρονιμίτη. Κάποια νεαρή σύζυγος αναγκάζεται να συγκατοικήσει με την πεθερά της.

Κάθε ιστορία είναι κι ένα μικρό δράμα που οδηγεί σε συναισθηματικά αδιέξοδα, εντάσεις και κατάρρευση οικογενειακών σχέσεων.

Η βραβευμένη Rumena Bužarovska νιώθει τη γυναίκα, την αντίσταση και τη συντριβή της κάτω από την πίεση της «παρηκμασμένης» πατριαρχικής κοινωνίας.

Μια Πληγή Γεμάτη Ψάρια

Ποταμός Ατράτο, Κολομβία

Μια μητέρα κι ένα παιδί ταξιδεύουν με ένα κανό στις δαιδαλώδεις κοίτες του ποταμού Ατράτο στην Κολομβία. Η μητέρα είναι λευκή, το παιδί είναι μαύρο. Παρέα με το νερό που σπρώχνει, ξεριζώνει και αποσπά νέα συντρίμμια από τον πυθμένα, η γυναίκα προσθέτει στο φορτίο της κοίτης τα κομμάτια της ζωής της και αφηγείται σε αυτό το τοπίο απόκοσμης ομορφιάς τις αναμνήσεις της, σε μια διαδρομή που μοιάζει σαν αντίστροφη μέτρηση και που η ίδια θα προτιμούσε να μην τελειώσει… Διανύοντας τον ποταμό μάς παρασύρει σε ένα ταξίδι για τις ρίζες, τους φόβους, τη μητρότητα αλλά και τη βία που διατρέχει τη ζωή, με τον ίδιο τρόπο που κυριαρχεί στη ζούγκλα της Κολομβίας τις τελευταίες δεκαετίες.

Η Κολομβιάνη Lorena Salazar Masso, σε αυτό το πρώτο της ριψοκίνδυνο αφηγηματικό εγχείρημα, να καταγράψει ένα πραγματικό γεγονός, τη σφαγή στην Μποχαγιά και παράληλα να μιλήσει με τρυφερότητα για τη μητρική αγάπη που άλλες φορές πληγώνει και άλλες είναι χάδι.

Με τη γυναίκα στο κέντρο της αφήγησής της και με ποιητική ευαισθησία, μιλά για αυτές τις πληγές, κατά τη διάρκεια ενός οδοιπορικού στους δεσμούς, τους πραγματικούς και τους φανταστικούς, που ξεδιπλώνονται κατά μήκος του ποταμού. Παράλληλα, με το παιχνίδι ως αντίστιξη, μας μεταφέρει σε ένα κόσμο ιδωμένο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, γεμάτο με άπειρες αποχρώσεις πράσινου, δροσιά από ώριμα μάνγκο και μυρωδιά από το βρόχινο νερό, όπου η αθωότητα κυριαρχεί αβίαστα μπροστά στις δυσκολίες, επανεφευρίσκοντας τη γλώσσα στην πιο ανθρώπινη εκδοχή της.

Ηθοποιός

Η Κάθριν Ο’Ντελ είναι μια θρυλική φυσιογνωμία του ιρλανδικού θεάτρου. Ξεκίνησε με έναν περιοδεύοντα θίασο και σταδιακά γνώρισε την επιτυχία στο West End του Λονδίνου, στο Broadway και τελικά στο Hollywood.

Καθώς η κόρη της, η Νόρα, ανατρέχει στην εντυπωσιακή καριέρα και στην μποέμικη ζωή της μητέρας της, αρχίζει να σκαλίζει μυστικά και των δυο τους από χρόνια φυλαγμένα. Κάποια στιγμή, όταν η Κάθριν έβλεπε το άστρο της στο καλλιτεχνικό στερέωμα να σβήνει, οδηγήθηκε σε μια αλλόκοτη εγκληματική πράξη.

Η Νόρα, θέλοντας πια να διαφυλάξει την κληρονομιά της διάσημης μητέρας της, επανεξετάζει κάθε ανομολόγητη πτυχή της πορείας της. Παράλληλα, αποκαλύπτει τη δική της ιστορία σεξουαλικής και συναισθηματικής ενηλικίωσης. Με αφορμή το επίπονο παρελθόν 2 γυναικών, 2 θυμάτων κακοποίησης που δεν μίλησαν ποτέ, το βιβλίο αυτό μας ρίχνει στη δίνη μιας άγριας και τρυφερής αγάπης.

Με αφήγηση σαρωτική η Anne Enright καταθέτει ένα ευφυέστατο μυθιστόρημα για τη φήμη, την εξουσία, τη βία και τη συγκινητική προσπάθεια μιας κόρης να κατανοήσει τις κρυμμένες αλήθειες της μητέρας της.

Η πηγή των δακρύων

Το βιβλίο Η πηγή των δακρύων, από τον βραβευμένο με Goncourt 2019 συγγραφέα Jean- Paul Dubois, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Δώμα.

Το βράδυ της σύλληψής του ο Πωλ κοιτάζει τη βροχή απ’ το παράθυρο του σπιτιού του — εδώ και 2 χρόνια βρέχει ασταμάτητα. Δεν έχει καμία δυσκολία να ομολογήσει το έγκλημά του: σκότωσε τον πατέρα του, τον πυροβόλησε 2 φορές στο κεφάλι. Και δεν νιώθει την παραμικρή μεταμέλεια.

Μόνο που ο φόνος έγινε στο νεκροτομείο του πανεπιστημιακού νοσο­κομείου της Τουλούζης. Διότι ο πατέρας του ήταν ήδη νεκρός, από φυσικά αίτια. Κι επειδή ο Πωλ δεν μπορεί να καταδικαστεί για ανθρωποκτονία, το δικαστήριο θα του επιβάλει 12 μήνες υποχρεωτικής ψυχοθεραπείας.

Ο Πωλ καλείται να εξηγήσει την πράξη του. Αλλά για να εξηγήσει γιατί πυροβόλησε τον άνθρωπο που του έδωσε ζωή, είναι αναγκασμένος να διηγηθεί τη ζωή αυτή, ολόκληρη: από τη μέρα της γέννησής του, από την πηγή των δακρύων.