Αυτά είναι τα 5 καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών κατά τους New York Times
- 5 ΙΑΝ 2022
Οι New York Times θέλησαν να τιμήσουν με έναν πρωτότυπο τρόπο τα 125 χρόνια από την πρώτη δημοσίευση κριτικής βιβλίων που φιλοξένησαν στις σελίδες τους. Η εμβληματική εφημερίδα, ζήτησε από τους αναγνώστες της να αναδείξουν τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 χρόνων.
Χιλιάδες αναγνώστες από 67 χώρες πήραν μέρος στην διαδικασία που ανέδειξε 5 βιβλία ως τα καλύτερα των τελευταίων 125 ετών. Οι New York Times τίμησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο και τα πρώτα χρόνια του Book Review της στήλης κριτικής βιβλίων τους, το οποίο βασιζόταν κατά κύριο λόγο στις προτάσεις των αναγνωστών. «Θέλαμε αυτό το project, όπως εκείνες οι πρώτες μας εποχές, να αντανακλά το γούστο και τις προτιμήσεις των αναγνωστών», αναφέρει η εφημερίδα.
«Μετά από καταμέτρηση 250 χιλιάδων ψήφων ο νικητής με μικρή διαφορά είναι…», συνέχισε το δημοσιεύματα και για να μην σε κρατάω σε αγωνία είναι το βιβλίο Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, της Harper Lee. Θα το δεις αμέσως παρακάτω μαζί με τα τέσσερα ακόμα που διαδοχικά συμπλήρωσαν το top 5 της λίστας με τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών, σύμφωνα με τους αναγνώστες της εφημερίδας New York Times. Κι αν δεν τα έχεις διαβάσει ακόμα, μάλλον ήρθε ο καιρός να το κάνεις.
Τα 5 καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών κατά τους New York Times
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια
Μέσα από τα παιδικά μάτια της Σκάουτ και του Τζεμ Φιντς, η Harper Lee εξερευνά με αναντίρρητη εντιμότητα και αστείρευτο χιούμορ τον παραλογισμό της στάσης των ενηλίκων απέναντι στις φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις στον Αμερικανικό Νότο της δεκαετίας του ’30. Το βιβλίο έχει αποσπάσει πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το βραβείο Pulitzer, ενώ έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο το 1962, στο κλασικό αριστούργημα του Robert Mulligan με πρωταγωνιστή τον Gregory Peck.
«Είμαι 53 ετών. Μεγάλωσα σε μία εργατική κατοικία, με κουπόνια της πρόνοιας, με γονείς θυμωμένους αλκοολικούς με ελάχιστη καθοδήγηση κι ακόμα μικρότερη συνέπεια. Ο Atticus, ο Jem, η Scout, η Calpurnia και ο Dill με δίδαξαν όλα όσα χρειαζόταν να ξέρω για τη ζωή, την αγάπη, τη φιλία και την τιμή. Αυτά τα μαθήματα αντηχούσαν μέσα μου σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου και πιστεύω ειλικρινά ότι ο δρόμος μου θα ήταν πολύ διαφορετικό χωρίς αυτά», έγραψε μία αναγνώστρια από το New Jersey στους New York Times για να δικαιολογήσει την επιλογή της.
Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών – Η συντροφιά του δαχτυλιδιού
Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών - Η συντροφιά του δαχτυλιδιού Τόμος 1
Ο J.R. R. Tolkien γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1892. Έξι δεκαετίες αργότερα εξέδωσε το πρώτο από τα βιβλία της τριλογίας Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών εισάγοντάς μας στο ολοκληρωμένο σύμπαν που είχε δημιουργήσει στο μυαλό του. Κι αυτό το σύμπαν το αγάπησαν εκατομμύρια αναγνώστες και αργότερα θεατές που το είδαν να μεταφέρεται στον κινηματογράφο από τον Peter Jackson.
Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, με τίτλο Η συντροφιά του δαχτυλιδιού, βρέθηκε στη δεύτερη θέση της λίστας των New York Times.
Στο μικρό χωριό του Σάιρ δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Την ηρεμία της νύχτας διακόπτουν μόνο τα ροχαλητά των μικροσκοπικών Χόμπιτ που κοιμούνται ήσυχοι. Ο νεαρός Φρόντο, όμως στριφογυρίζει νευρικά στο κρεβάτι του. “Τι μπελάς κι αυτός να έχω στην κατοχή μου το Ένα Δαχτυλίδι, τον πανίσχυρο εξουσιαστή όλων των Δαχτυλιδιών”, σκέφτεται με το αθώο χομπιτο-μυαλό του. «Τι θα συμβεί αν ο Άρχοντας του Σκότους το ανακαλύψει; Πρέπει να το εξαφανίσω αμέσως!».
Πράγματι, μαζί με τους συντρόφους του ξεκινά ένα επικίνδυνο ταξίδι στη χώρα του εχθρού, στη Μόρντορ, για να καταστρέψουν το Δαχτυλίδι στο βουνό της Φωτιάς. Δε σκέφτηκαν όμως ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από τις δυνάμεις του Κακού.
«Το βάθος της παράδοσης για έναν φανταστικό κόσμο και η ιστορία της φιλίας που συνοδεύει, έθεσαν τις βάσεις για το υπόλοιπο είδος της λογοτεχνίας του φανταστικού που ακολούθησε. Παρ’ όλα αυτά λίγες ιστορίες έχουν φτάσει τα standards που έθεσε ο Tolkien», εξήγησε ένας αναγνώστης από τη Utah.
Τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών κατά τους New York Times: 1984
«Ακόμα έχει απήχηση σε εμάς, σχεδόν 70 χρόνια αφού γράφτηκε. Οι προειδοποιήσεις του κατά της υπερβολικής περηφάνειας των ανθρώπων και της πείνας για εξουσία και η πρόκληση που μας θέτει να χρησιμοποιήσουμε την αγάπη μας για ελευθερία ενάντια σε αυτά τα προβλήματα είναι διαχρονική και παγκόσμια», έγραψε μία αναγνώστρια από τις Φιλιππίνες εξηγώντας γιατί διάλεξε ως ένα από τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 135 ετών το 1984 του George Orwell.
Σε αυτό ο Orwell συνέλαβε ένα μέλλον όπου η έλλειψη ατομικών ελευθεριών και οι κυβερνητικές υποχρεώσεις απέχουν πολύ από τους βασικούς κανόνες της Δημοκρατίας, πλην όμως δεν αμφισβητούνται σχεδόν από κανέναν.
Ένας κόσμος όπου κάθε ανθρώπινο δικαίωμα έχει καταπατηθεί και κάθε έννοια ελευθερίας και ατομικότητας καταργείται. Ένας κόσμος όπου ο Μεγάλος Αδελφός παρακολουθεί τα πάντα μέσω συσκευών προηγμένης τεχνολογίας. Ένας κόσμος όπου ο πόλεμος απέναντι σ’ έναν αόρατο εχθρό δεν τελειώνει ποτέ, οι σκέψεις περνούν στην παρανομία και κάθε απόκλιση από τις επιταγές του καθεστώτος τιμωρείται αμείλικτα ώσπου να «διορθωθεί».
Ένας κόσμος όπου οι κυβερνώντες έχουν την ευχέρεια να μεταβάλλουν το παρελθόν και να αρνούνται το αυθύπαρκτο της πραγματικότητας, ένας κόσμος όπου η γλώσσα και οι λέξεις της αλλάζουν για να συμβαδίσουν με τα νέα δεδομένα.
100 χρόνια μοναξιά
«Πολλά χρόνια μετά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα θυμόταν εκείνο το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον πήγε να δει τι είναι ο πάγος…».
Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινά ένα από τα γοητευτικότερα και πιο φημισμένα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα κι αυτό που καθόρισε το είδος του μαγικού ρεαλισμού. Ένα έργο που «από στόμα σε στόμα», όπως άρεσε στον συγγραφέα του να λέει, διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και συντέλεσε καθοριστικά στη βράβευση του Μάρκες με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Η ιστορία μιας πόλης, του Μακόντο, και μιας οικογένειας, των Μπουενδία -και μέσα από τα πάθη, τα όνειρα, τις τραγωδίες, τις προδοσίες, τις ανακαλύψεις, τα θαύματα, τα μυστήρια και τις διαψεύσεις τους, η ιστορία μιας χώρας, μιας ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου.
«Ως λογοτεχνικό έργο ήταν μία σεισμική στιγμή που διέλυσε τις προσδοκίες μίας τυπικής ρεαλιστικής νουβέλας κι έβαλε τον σπόρο της επιρροής σε συγγραφείς κι έργα που γεννήθηκαν από την Ιαπωνία ως την Ινδία κι ακόμα παραπέρα», σημείωσε μεταξύ άλλων ένας αναγνώστης από την Ινδία για την επιλογή του στους New York Times.
Τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών κατά τους New York Times: Αγαπημένη
Η βραβευμένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Toni Morrison κλείνει την πεντάδα με τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων 125 ετών για τους New York Times και τους αναγνώστες του. Και το κάνει με το μυθιστόρημα Αγαπημένη, που μιλά για το ανεξίτηλο τραύμα της δουλείας και την σκοτεινή πλευρά της αμερικανικής ιστορίας.
Η Σιθ γεννήθηκε σκλάβα στον Νότο και δραπέτευσε στο Οχάιο, ωστόσο δεκαοκτώ χρόνια αργότερα δεν είναι ακόμη ελεύθερη. Την κατατρύχουν οδυνηρές αναμνήσεις από το Φιλόξενο Σπιτικό, το όμορφο αγρόκτημα που έγινε για την ίδια και τους συντρόφους της ο τόπος της απόλυτης φρίκης. Το καινούργιο της σπίτι το στοιχειώνει το φάντασμα του μωρού της που πέθανε χωρίς όνομα, από τα ίδια της τα χέρια, με μία μονάχα λέξη χαραγμένη στην ταφόπλακά του, να θυμίζει πως κάποτε έζησε: Αγαπημένη.
«Δεν είναι σαν έναν θόρυβο στο σκοτάδι, δεν είναι κάτι που σε στοιχειώνει ελαφρά. Είναι εκκωφαντικό και σε αρρωσταίνει. Υπάρχουν εικόνες και συναισθήματα στην Αγαπημένοι που έχουν μείνει στο μυαλό μου ως τώρα μόνιμα. Αυτή η ιστορία φαντασμάτων μου έχει διδάξει περισσότερα για την κληρονομιά της δουλείας απ’ όσα με δίδαξαν ποτέ τα ιστορικά βιβλία», αναφέρει αναγνώστης από το Chicago.
