Αν θες να φας το καλύτερο σουβλάκι πρέπει να πας μέχρι το ΚΤΕΛ της Λιβαδειάς

Θα αφήσω εδώ μια ανάλογη φωτογραφία από τη βάφτισή μου, στην οποία παλεύω με ένα κότσι, θαρρώ.

Αφήνοντας στην άκρη τα όποια επικριτικά σχόλια μπορεί να γίνουν σχετικά με τη διατροφή μου ως μωρό θα μπω απευθείας στο ψητό (see, what i did there) και με τη βαρύτητα που φέρνει ο τίτλος ‘Α, είσαι από τη Λιβαδειά, ξέρετε να ψήνετε κρέατα εκεί’ θα σου μιλήσω για το καλύτερο σουβλάκι της Λιβαδειάς- ή τουλάχιστον για αυτό που δεν μοιάζει με τα άλλα που θα βρεις να φας στα διάφορα σουβλατζίδικα της πόλης.

*disclaimer*

Κάπου εδώ να σου πω ότι όταν λέω σουβλάκι εννοώ το καλαμάκι και ΟΧΙ ΤΟ ΤΥΛΙΧΤΟ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ. Άλλο το τυλιχτό, άλλο το τεμάχιο aka σουβλάκι. Ούσα Λιβαδείτισα που έχει σπουδάσει σε πόλη της βόρειας Έλλάδας και τώρα ζει στην Αθήνα, έχω κουραστεί φοβερά να τσακώνομαι για αυτό το θέμα και ύστερα από τη συνομιλία μου με τον κύριο Χρήστο, που κρύβεται πίσω από το επικό σουβλάκι στο ΚΤΕΛ της Λιβαδειάς, θα συνεχίσω να λέω σουβλάκι το καλαμάκι- νισάφι με το bullying (ξέρετε ποιοι είστε).

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το ΚΤΕΛ της Λιβαδειάς έχει μεγάλη ιστορία γιατί βρίσκεται δίπλα στο 1ο Ενιαίο Λύκειο της πόλης και έγινε τόπος συνάντησης για όσους έχαναν την πρώτη ώρα στο σχολείο ΑΛΛΑ και για το πεντανόστιμο σουβλάκι του. Τα τελευταία χρόνια άκουγα συνέχεια διθυραμβικά σχόλια για την ποιότητά του για αυτό και αποφάσισα να το δοκιμάσω επιτέλους.

Εκεί συνάντησα τον κύριο Χρήστο και την κυρία Έλλη, οι οποίοι τα τελευταία 40 χρόνια έχουν ταΐσει πολύ κόσμο, μέσα και έξω από τη Λιβαδειά. Όσο μιλούσαμε μάλιστα ετοίμαζε μια παραγγελία για μια παρέα από την Αράχωβα που είχε πάει για σκι και θα επέστρεφε για να φάει φρεσκοψημένο σουβλάκι.

Από το ’79, στο παλιό ΚΤΕΛ ξεκίνησα να ψήνω σουβλάκια· ήμουν 21 χρονών και η γυναίκα μου 17 και πλέον φτάσαμε να έχουμε εγγόνια

Αυτό που κάνει ξεχωριστό το σουβλάκι του είναι ότι ΔΕΝ είναι προψημένο και ότι το κρέας του δεν είναι χοιρινό αλλά προβατίνα- το λεγόμενο χοντρό που λέμε και εμείς στη Λιβαδειά, σαν να τρως δηλαδή το κλασσικό κοντοσούβλι αλλά σε μικρότερο μέγεθος. Το κρέας του είναι απίστευτα ζουμερό και ανάμεσα στους μεζέδες θα δεις ότι έχει φρέσκια ντομάτα και κρεμμύδι, συνδυασμός που απογειώνει τη γεύση του.

Όταν τον ρώτησα ποιο είναι το μυστικό του μου απάντησε ευγενικά ότι δεν θα μου το αποκαλύψει. ”Το μυστικό είναι το φρέσκο κρέας. Ό,τι και να κάνεις αν το κρέας δεν είναι φρέσκο και καλής ποιότητας δεν θα κάνεις ποτέ καλό σουβλάκι” συμπλήρωσε η γυναίκα του.

Βγαίνοντας από την ψησταριά (και μασουλώντας το σουβλάκι μου) συνάντησα δύο κυρίες που είχαν έρθει στη Λιβαδειά για έναν αγώνα και βρέθηκαν στο ΚΤΕΛ για φαγητό- όχι πολύ σίγουρες ότι είναι στο σωστό μέρος.

Όταν είπα ότι θα έρθω στη Λιβαδειά μια πελάτισσά μου είπε να έρθω στο ΚΤΕΛ για να φάω καλό σουβλάκι και μου φάνηκε πολύ παράξενο, αλλά ήρθαμε!

‘Οπως μου είπε και η κυρία Έλλη άλλος ένα μεγάλος θαυμαστής τους είναι ο Βασίλης Καλλίδης, ο οποίος πέρασε πριν 3 χρόνια από εκεί και ξετρελάθηκε με το σουβλάκι τους- ακόμα και σήμερα πηγαίνει κόσμος που έχει στείλει ο αγαπημένος σεφ.

Αν σε βγάλει λοιπόν ο δρόμος προς τη Λιβαδειά, κάνε τον κόπο και πήγαινε μέχρι το ΚΤΕΛ, ο κύριος Χρήστος και η κυρία Έλλη θα φροντίσουν να φας το πιο νόστιμο και καλοψημένο σουβλάκι που έχεις δοκιμάσει ποτέ. Μόνο μην περιοριστείς στις κλασσικές επιλογές χοιρινό, κοτόπουλο, λουκάνικο- δοκίμασε και το παραδοσιακό σουβλάκι από προβατίνα και θα με θυμηθείς!

Σουβλάκι Κτελ Λιβαδειάς: Τέρμα Χαιρωνείας, Τηλ. 22610 80486