Αναλυτικός οδηγός: Τα βιβλία του καλοκαιριού

“Tίτλοι τέλους” – Πέτρος Μάρκαρης ( εκδ. Γαβριηλίδης)

Όταν έγινε γνωστός, ο τίτλος αυτού βιβλίου του Έλληνα “μετρ” του αστυνομικού λογοτεχνήματος, η κουβέντα “άναψε” στα λογοτεχνικά πηγαδάκια και στους κύκλους των φίλων του ελληνικού νουάρ, που σπαζοκεφάλιασαν για να λύσουν το μυστήριο : τι ήθελε να πει ο συγγραφέας; Μήπως σκόπευε να “σκοτώσει”, τον αστυνόμο Χαρίτο, τον ιδιοφυή, εμμονικό, κεντρικό ήρωά του; Η απάντηση είναι “όχι”, το βιβλίο, όμως είναι, θεματικά, ο επίλογος της – κατά Μάρκαρη – τριλογίας της κρίσης, που αναπτύχθηκε στα προηγούμενα βιβλία του “Ληξιπρόθεσμα δάνεια”, “Περαίωση”, “Ψωμί, παιδεία, ελευθερία” – και μάλιστα ένας επίλογος που έχει να κάνει με απλούς ανθρώπους, όχι τραπεζίτες, φοροφυγάδες, ή διεφθαρμένους πολιτικούς της γενιάς του Πολυτεχνείου. Η ιστορία ξεκινά και πάλι με ένα πτώμα : ένας Ελληνας από τη Γερμανία, ο Ανδρέας Μακρίδης, αυτοκτονεί στο διαμέρισμά του.

Αυτοκτόνησε όμως ή δολοφονήθηκε; Γιατί δύο μέρες μετά τον θάνατο του Μακρίδη φτάνει στη γερμανική πρεσβεία της Αθήνας ένα σημείωμα με την υπογραφή “οι Ελληνες του ’50”. Στην αρχή όλοι θεωρούν ότι είναι ένα κακόγουστο αστείο – όλοι εκτός από τον αστυνόμο Χαρίτο, που παρκάρει το πράσινο SEAT του, διασχίζει με τρόλεϊ – πια – την “πένθιμη μεταμνημονιακή Αθήνα” και προσπαθεί, να βρει την άκρη σε ένα κουβάρι φαινομενικά ασύνδετων δολοφονιών. Ένα βιβλίο για πτώματα, που – όπως συνηθίζει ο Μάρκαρης – είναι και ρεπορτάζ, και μαζί αιχμηρό πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο μιας εποχής ή μιας χώρας, σε παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο…

“Ο,τι αγαπώ είναι δικό σου” – Γιάννης Καλπούζος (εκδ.Ψυχογιός)

Ο Άνδης πνεύμα ελεύθερο, ζωηρό, ανήσυχο ερωτεύεται την εσωστρεφή, τρομοκρατημένη, μελαγχολική Θάλεια στην Άρτα της δεκαετίας του ‘70. Στην πολυτάραχη πορεία αυτού του έρωτα θα μπλεχτούν μια νεκροκεφαλή-μυστήριο, ο αυταρχικός πατέρας κι η υποταγμένη μάνα, πόρνες, αντιεξουσιαστές, ιδεολόγοι κι ανθρώπινα αγρίμια, η μέγγενη της οικογένειας και του κοινωνικού περίγυρου, η ζωή στον απόμακρο οικισμό, στην επαρχιακή πόλη και στην Αθήνα, παρακμιακές καταστάσεις, δραματικές στιγμές, ερωτισμός κι αισθησιασμός, οι συνέπειες του Εμφυλίου, διλήμματα που υπερβαίνουν τις αντοχές των ηρώων, η αιώνια πάλη συναισθήματος-λογικής και η δύναμη της αγάπης.

Οι αρετές του συγγραφέα (πολυεπίπεδη γραφή, ευρηματική πλοκή, χιούμορ, ανατροπές και σαγηνευτική αφηγηματική γλώσσα), είναι παρούσες και σε αυτό το ιστορικό-κοινωνικό – ερωτικό μυθιστόρημα – ποταμό, περί “παθών και παθημάτων”. Ήδη best seller, εδώ και μήνες.

“Μπαρακούντα” – Χρήστος Τσιόλκας (εκδ. Ωκεανίδα)

Αυτό που θέλει ο Ντάνι Κέλι πιο πολύ στη ζωή του είναι ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.. Όλη του η ζωή είναι μια προετοιμασία γι’ αυτή τη στιγμή.Χάρη στις επιδόσεις του στην κολύμβηση κερδίζει μια υποτροφία σε ένα φημισμένο ιδιωτικό σχολείο. Ο Ντάνι σιχαίνεται αυτό το μέρος και τους συμμαθητές του που τον κοροϊδεύουν. Στην περιφρόνηση απαντά με βία, και με τη βία κερδίζει τον σεβασμό τους: γίνεται ο Μπαρακούντα, ο ψυχάκιας. Θα τους δείξει αυτός κάποια μέρα. Όταν όμως έρχεται αυτή η μέρα, η στιγμή της αποτυχίας, της ντροπής, της ταπείνωσης, ο Ντάνι χάνει τα πάντα. Και γίνεται αυτό που φοβόταν περισσότερο απ’ όλα: ένα τίποτα.

Τι σημαίνει επιτυχία και πόσο διαρκεί ; Πως αναμετριέται κανείς με την αποτυχία, με την ντροπή και την τυφλή οργή που την συνοδεύει; Τι μας ορίζει τελικά – η μεγαλοσύνη μας, ή οι μικρές στιγμές μας ; Με συνεχή flash back και καταφεύγοντας εναλλάξ σε πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση, ο Τσιόλκας ξεδιπλώνει δεκάξι χρόνια από τη ζωή του ήρωά του, ακολουθώντας τον παντού: σε πισίνες και σε ωκεανούς, στην ταπεινή πολυπολιτισμική γειτονιά του, στο ακριβό ιδιωτικό σχολείο που τον δέχεται υπότροφο, στη Γλασκόβη όπου θα ξενιτευθεί για ένα φεγγάρι ακολουθώντας τον εραστή του, ακόμη και στη φυλακή… Και στη διαδρομή, ανοίγει όλη τη βεντάλια των θεμάτων που τον έχουν απασχολήσει ως μυθιστοριογράφο, από τη μετανάστευση, την πολιτική, τις ταξικές διαφορές και την αναζήτηση ταυτότητας, μέχρι το σεξ, τα οικογενειακά δεσμά, την αξία της φιλίας. Ένα μικρό “διαμάντι”, στον αφρό.

“Φερμουάρ” – Μανίνα Ζουμπουλάκη (εκδ. Παπαδόπουλος)

Η Μανίνα λέει πως η ιδέα γι’αυτό το βιβλίο της ήρθε, “χαζεύοντας έναν Πακιστανό-χρυσό ψαλίδι, να ράβει κάτι τρύπια τζιν”  και πως οι αναγνώστες που θα το λατρέψουν θα είναι “συμπαθητικοί”. Πράγμα, που – αν ξέρεις λίγο τη Μανίνα – το βρίσκεις απόλυτα λογικό. Εν πάση περιπτώσει, όλα σε αυτό το βιβλίο ξεκινάνε με ένα έγκλημα.

Μετά, μπλέκεται κόσµος -µια λαϊκή τραγουδίστρια, µια γραµµατέας σε υπουργείο. Μια δηµόσια υπάλληλος πρώην-και-νυν ιδεολόγος. Η σύζυγος του υπουργού. Η κόρη, σκηνοθέτρια, και ο γιος, µακιγέρ. Η καφετζού, στο άσχετο. Η αστυνοµία. Η µοδίστρα, άνεργη και σε απελπισία. Σχέσεις, διαφθορά, έρωτας και θάνατος, διαπλοκή και Δηµόσιο, όλα μπερδεύονται γλυκά, σε αυτό το γρήγορο, έξυπνο, κοινωνικό/σατιρικό/αστυνομικό και ρεαλιστικό μυθιστόρημα, που εκτυλίσσεται σε μια – όχι και τόσο – ρεαλιστική χώρα.  Μια Ελλάδα σε κρίση, µε ανθρώπους που αναζητούν την Αλήθεια, το Δίκιο και το Νόηµα, ενώ ταυτόχρονα τα φοβούνται…

“Μικρά Αγγλία” – Ιωάννα Καρυστιάνη (εκδ. Καστανιώτης)

Αν και δεν είναι καινούργιο (σ.σ πρωτοκυκλοφόρησε το 1997, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος και έκτοτε έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες), αυτή, η 49 έκδοση του μυθιστορήματος της Ιωάννας Καρυστιάνη, – μετά και την υπερ-επιτυχημένη μεταφορά του στον κινηματογράφο – “μπαρκάρει” ξανά, για νέες περιπέτειες, σε αγκαλιές αναγνωστών, που, πίσω από την εικόνα, αφουγκράζονται τις μουσικές της γλώσσας, τις σιωπές, τα κόμματα, τις τελείες, τους ψιθύρους στο ανδρειώτικο λευκό διώροφο των Σαλταφέρων με το τσιγκούνικο ταβάνι, που “σαν απλωμένο τουλπάνι έσταζε τους ήχους του απάνω σπιτιού στο πανομοιότυπο κάτω σπίτι”. Θαλασσοφαγωμένοι άντρες και γυναίκες, έρωτες-ναυάγια, είκοσι τέσσερις λεπτές κυπαρισσοσανίδες που ρήμαξαν ζωές – ανάθεμα την “μονοπατωσιά”!!

“Ο φόβος του ξένου – Συλλογή αστυνομικών ιστοριών” (εκδ. Μεταίχμιο)

Η ιστορία έχει ως εξής: τον Οκτώβριο του 2013, οι εκδόσεις Μεταίχμιο μαζί με τον Αθήνα 9.84 κάλεσαν τους λάτρεις του νουάρ απ’όλη τη χώρα να γράψουν τη δική τους σύντομη αστυνομική ιστορία, ερμηνεύοντας όπως ήθελαν τον τίτλο “Ο φόβος του ξένου”. Η ιδιαιτερότητα αυτού του διαγωνισμού ήταν ότι η αξιολόγηση των διηγημάτων, δεν έγινε από κάποια κριτική επιτροπή “ειδικών”, αλλά από τους ίδιους τους συγγραφείς! Οι συμμετέχοντες διάβασαν και αξιολόγησαν τα διηγήματα (σ.σ οι έγκυρες συμμετοχές που υποβλήθηκαν ανήλθαν στις 461!) , τα καλύτερα βραβεύτηκαν, οι δε ιστορίες των δέκα πρώτων έγιναν βιβλίο, το οποίο με τη σειρά του έγινε viral και σαρώνει τα social media, όπου όλοι πλέον φωτογραφίζονται με ένα αντίτυπο του “Φόβου” ανά χείρας. Πώς έγινε αυτό, είναι μια άλλη ιστορία, μάλλον όχι σαν κι αυτές του βιβλίου που διερευνούν όλες τις αποχρώσεις του φόβου του “άλλου” και κινούνται από το “καθαρόαιμο” αστυνομικό ως το ψυχολογικό θρίλερ. Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις, διατίθεται για τους σκοπούς της πλατφόρμας “Συν Αθηνά” του Δήμου Αθηναίων, άρα διαβάστε το και διαδώστε το, είναι για καλό σκοπό…

“Η ζωή είναι ένα σύνολο από” – Πέτρος Βουνισέας, (εκδ. Κέδρος)

Η ζωή είναι ένα σύνολο από… δροσερές ακρογιαλιές, καύσωνες, στρογγυλά φεγγάρια, τσίχλες κολλημένες σε παγκάκια, μαύρες μπογιές, εφαπτόμενες μοναξιές, θυσίες, κολόνιες, δροσοσταλίδες, πολυκαιρισμένα γράμματα, λίμνες που παγώνουν, μπαλκονόπορτες, θέσεις παρκαρίσματος, πεφταστέρια, αψεγάδιαστες μετριότητες, μαντεψιές, ετοιμοθάνατα δευτερόλεπτα, σοκολάτες, ξόρκια, παπούτσια, ρωγμές, μνήμες, σπασμένους καθρέφτες, ουρλιαχτά, ψιθύρους.

Η ζωή είναι ιστορίες παράξενες και μικρές – 24 ιστορίες συν μία ακόμα, σαν μυστικό bonus track – οι ιστορίες του creative director στην ΒΒDO και πρωτοεμφανιζόμενου στα γράμματα Πέτρου Βουνισέα, ένα σύμπαν, ή πολλά, ήρωες-θραύσματα που φλερτάρουν με την μοναξιά, το αλλόκοτο, το θάνατο κι ένα βιβλιαράκι ποσοστώσεων- μισό στο φως, μισό σκιασμένο από μια περίεργη, ψυχρή αντηλιά, ολόκληρο μια αναγνωστική απόλαυση. Ανακαλύψτε το.