“Απαράδεκτοι”: Οι καλύτερες ατάκες της μοναδικής Δήμητρας
- 16 ΙΟΥΛ 2015
Η Δήμητρα Παπαδοπούλου, η αγαπημένη μας σεναριογράφος και ηθοποιός, είναι ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάμε (κατά το μεγαλύτερο ποσοστό) ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της ελληνικής τηλεόρασης στο κοινό της, δηλαδή τη σειρά «Απαράδεκτοι».
Ενδεχομένως οι μικρότεροι να θυμούνται τη χαρακτηριστική της ατάκα από τη σειρά «Σ’ αγαπώ – Μ’ αγαπάς», δηλαδή τη φράση – αιώνιο ερώτημα «εγώ πότε θα γίνω μάνα». Ωστόσο, οι ατάκες και οι στιχομυθίες που ακούγονται στην πρώτη της σειρά, κατατάσσονται σε άλλο επίπεδο.
Η αλήθεια είναι πως από τα 49 επεισόδια των Απαράδεκτων είναι δύσκολο να ανθολογήσεις σε ένα κείμενο όλες τις καλές ατάκες της Δήμητρας. Ωστόσο, κάναμε μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση και σας παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα, που πρέπει, βέβαια, να ιδωθεί μέσα στο context της αγαπημένης (μου) σειράς.
Καθημερινοί συζυγικοί διάλογοι με τον Σπύρο:
Σπύρο, μ’ αγαπάς;
Εγώ τώρα δεν είμαι η Δήμητρα, είμαι η Kim Basinger
ναταλί
Δήμητρα: Πώς νιώθεις;
Σπύρος: Σα μαλάκας.
Δήμητρα: Ε, εντάξει νιώθεις.
Παγωμένη πάπια θα φτιάξω αύριο, αυτό φτιάχνει η Σίρλεϊ στον Ομάρ.
Σπύρο, θα αφήσεις την επέτειό μας για να δεις τον Μητσιμπόνα;
Λοιπόν εγώ θα φτιάξω ό,τι μου αρέσει, θα βάλω ό,τι μου αρέσει, θα κάνω ό,τι μου αρέσει, κι αν σ’ αρέσει.
Χελόου, μάι νέιμ ιζ Ντέμπορα.
Εσύ δε μ’ έχεις βοηθήσει μια φορά να μαζέψω το τραπέζι και θα βοηθήσεις τους Κούρδους;
Με τον φίλο της το Γιάννη:
Εγώ τον Σπύρο τον στήριξα. Ποιος δούλευε όταν σπούδαζε ο Σπύρος; Αυτός. Αλλά εγώ, ας πούμε, τον στήριζα.
Πρέπει να κάνουμε μια πρόταση στη γεύση, πρέπει να εμπνευστούμε, να βγει το φαγητό από μέσα μας.
Εγώ από πού θα αντλήσω δύναμη να αποδείξω ότι αξίζω;
Τι να διαβάσω, λέει τη ‘Φαλακρή Τραγουδίστρια’. Δε μου λες Γιάννη, αυτή η τραγουδίστρια, τρίχα για τρίχα δεν είχε;
Έλα μωρέ Γιάννη που έχεις μάτι, ποιος σε μάτιαξε, τι σου ζηλέψανε;
Μήπως είσαι ερωτευμένος κι οι ματιές σου είναι θολές;
Γιάννης: Παντελής έλλειψη ευαισθησίας.
Δήμητρα: Ποιος Παντελής;
Παλιά με το Σπύρο παλλόμουνα, ενώ τώρα τον βλέπω και χέστηκα. Καλέ παλλόμουνα. Καρακαταπαλλόμουνα.
Γιάννη δε νιώθω καλά, πάλι τη γαϊδούρα βλέπω.
Θέλω έναν άντρα βάναυσο! Ο Σπύρος δεν είναι βάναυσος, είναι χλαπάτσα.
Είναι του Αγίου Γιαννιού, θα πηδήξουμε φωτιές;
Κρέπες; Αυτό το σολόδερμα που φάγαμε στην κρεπερί, που ήτανε σαν πέτσα;
Κύριε Βασίλη και τα δικά σας μαλλιά είναι λίγο πατίκα, να τους κάνω ένα φλουτάρισμα;
Μα τόσοι άντρες υπάρχουν, το δικό μου άντρα λιγουρεύτηκε;
Με τους φίλους, τους γείτονες και τους γνωστούς:
Γιατί να μη χορεύω Αλέξη, τι είμαι, κουτσή;
Αλέξη, είμαι διατεθειμένη να σε γνωρίσω και να σε ξεπεράσω. Σιγά Αλέξη, με ξενύχιασες.
Αλήτη απόψε είναι η βραδιά σου. Αλήτη απόψε κάνε με ό,τι θες. Τι γουρουνότριχα ειν’ αυτή αγάπη μου.
Για να καταλάβετε, ο παππούς μου έχτισε τις ‘στήλες’ του Αδριανού.
Εγώ τον Μάο Τσε Τουνγκ δεν τον βάζω στο σπίτι μου.
Σοβαρά είσαστε ρεμπετολόγος;
Βέβαια, έχω σπουδάσει Μπαγιαντέρα στη Λυόν.
Στα καλλιστεία:
Είμαι ευάλωτη και έχω και προσωπικότητα.
Στο βίντεο – κλαμπ:
Γεια σας, θα σας μιλήσω ανοιχτά, γιατί εγώ δεν έχω προκαταλήψεις. Ταινίες ερωτισμού έχετε; Ε δηλαδή, ταινίες ερωτικές ας πούμε. Δηλαδή όχι 100% ερωτικές, να ‘χουν μέσα τίποτα συμπλέγματα, τίποτα παράξενα, τίποτα ανώμαλα. Δηλαδή όχι πολύ ανώμαλα, για οικογένειες.
Στο μπαρ:
Νίκο σε λένε; Νίκο λένε και τον Κούρκουλο!
Στη δουλειά:
Τσάμπα ντύθηκα κι εγώ Artisti; Έτσι όπως μ’ έντυσες, Italiani παιδί μου.
Πλήττω, δεν υπάρχει δράση, δεν υπάρχει δημιουργία.