WATCHLIST

Προβλέπουμε τους νικητές των Όσκαρ

Προβλέψαμε τις υποψηφιότητες, ασχοληθήκαμε με τις γυναίκες που ξεχώρισαν κι έφτασαν ως τις φετινές υποψηφιότητες και τον αδικαιολόγητο χαμό με τα #OscarSoWhite, αλλά πλέον φτάσαμε στο δια ταύτα: Μία καλή, άκρως ενδιαφέρουσα χρονιά, με πολλές καλές ταινίες να συναγωνίζονται για το μεγάλο βραβείο -και κανα δυό που θα έπρεπε αλλά δεν τα καταφέραν-(oh Carol!) χωρίς όμως να έχει ξεπροβάλλει κάποιο απόλυτο φαβορί όπως συνηθιζόταν τα τελευταία χρόνια.

Ας ξεκινήσουμε από τα “εύκολα” ή τέλος πάντων από τις κατηγορίες που υπάρχουν φαβορί. Να θυμόμαστε όμως ότι η ιστορία έχει αποδείξει πως οι εκπλήξεις καραδοκούν, ακόμη και στις θεωρητικά ‘κλειδωμένες’ κατηγορίες.

A’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ

 

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ:

Bryan Cranston (Trumbo)

Matt Damon (The Martian)

Leonardo DiCaprio (The Revenant)

Michael Fassbender (Steve Jobs)

Eddie Redmayne (The Danish Girl)

O συνήθως ‘λαλίστατος’ Leonardo, παραδίδει μία αποκλειστικά σωματική ερμηνεία αξιοποιώντας τέλεια κάθε μυ του σώματος αλλά και του προσώπου του. Ένα ηφαίστειο μελετημένης κινησιολογίας που αποδεικνύει ότι ο άλλοτε ‘μικρός’ του Τιτανικού, είναι μεγάλος ηθοποιός και οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας απλά θα υποκλιθούν.

Εδώ τα πράγματα είναι εύκολα, ας πούμε…. Η κατηγορία που εξελίχθηκε ως η πλέον προβλέψιμη για φέτος, έχει ένα και μόνο φαβορί κι αυτό ακούει στο όνομα Leo. Ναι, μιλάμε για τον Leonardo DiCaprio ο οποίος έφτασε αισίως φέτος στην 5η υποψηφιότητα του και κατά τα προγνωστικά, τους Oscarologists, τη μαμά μου, τον περιπτερά κι όποιον άλλον ρωτήσεις έφτασε η ώρα του. Οι “άτυχοι” που συμπληρώνουν την πεντάδα είναι στην πραγματικότητα ένας κι ένας: Από τον Michael Fassbender που ενσαρκώνει τον ‘πραγματικό’ Steve Jobs με σαφήνεια και πιστότητα παρά την απόκλιση στην εξωτερική εμφάνιση, έως τον εξαιρετικό Eddie Redmayne ο οποίος ως ‘Κορίτσι από τη Δανία’ μεταμορφώνεται στη διεμφυλική ζωγράφο Lilly Elbe τόσο επιτυχημένα, που απλά επιβεβαιώνει ότι η περυσινή του βράβευση για τη ‘Θεωρία των Πάντων’ δεν ήταν καθόλου τυχαία κι ένας σούπερσταρ της υποκριτικής έχει πλέον ανατείλει.

Την κατηγορία συμπληρώνουν χωρίς ελπίδες αλλά με ερμηνείες αξιώσεων, ο Matt Damon ο οποίος ως ‘Αρειανός’ με χιούμορ κι αντοχή σήκωσε όλη την ταινία στη πλάτη του παίζοντας σχεδόν σε κάθε σκηνή, αλλά κι ο καρατερίστας Bryan Cranston (γνωστός μας πλέον από το Breaking Bad) ο οποίος ως ‘μαυρισμένος’ σεναριογράφος την εποχή του κυνηγιού μαγισσών επί Μακαρθισμού, ερμηνεύει με τέτοια φυσικότητα που ξεχνάς ότι ο Walter White ‘υπήρξε’.φαβορί: Leo, Leo, Leo! O συνήθως ‘λαλίστατος’ Leonardo, παραδίδει μία αποκλειστικά σωματική ερμηνεία αξιοποιώντας τέλεια κάθε μυ του σώματος αλλά και του προσώπου του. Ένα ηφαίστειο μελετημένης κινησιολογίας που αποδεικνύει ότι ο άλλοτε ‘μικρός’ του Τιτανικού, είναι μεγάλος ηθοποιός και οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας απλά θα υποκλιθούν. Επιτέλους!outsider: ο μόνος που θα μπορούσε να απειλήσει το DiCaprio (λέμε τώρα) είναι ο Bryan Cranston λόγω της δημοφιλίας του ανάμεσα στου ηθοποιούς ψηφοφόρους αλλά θα είναι μία από εκείνες τις σπάνιες στιγμές που στο άκουσμα του ονόματος του ίσως να ευχόταν να μη το κέρδιζε με το χαμό που θα ξεσπάσει.

Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΕΣ:

Cate Blanchett (Carol)

Brie Larson (Rοom)

Jennifer Lawrence (Joy)

Charlotte Rampling (45 Years)

Saoirse Ronan (Brooklyn)

Το 2015 υπήρξε μια εξαιρετική χρονιά για τις γυναίκες στον κινηματογράφο κι αυτό αντικατοπτρίζεται στην πλούσια γκάμα των υποψηφίων σταρ της υποκριτικής που απαρτίζουν αυτήν την πεντάδα. Οι “παλιές που είν’αλλιώς” Cate Blanchett και Charlotte Rampling είναι οι δύο γυναίκες με Γ κεφαλαίο, οι οποίες αποδεικνύουν ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ρόλοι με ‘ψωμί’ για τις κυρίες άνω των 40, υποδυόμενες δύο γυναίκες ερωτευμένες και πολύ …προβληματισμένες, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους η κάθε μια. Οι τρεις ‘πιτσιρίκες’ της πεντάδας, είναι τρία διαφορετικά κορίτσια, τρεις φρέσκιες φάτσες σε ρόλους όπου το τσαγανό περισσεύει: η Jennifer Lawrence είναι η ‘Τζόι’, η γυναίκα που έχτισε μια domestic αυτοκρατορία από το μηδέν, η Saoirse Ronan είναι η Ιρλανδή μετανάστης που πίσω από το ντροπαλό παρουσιαστικό κρύβει μια κοπέλα με σθένος για επιβίωση αλλά και δίψα για αγάπη και τελευταία αλλά καθόλου καταιδρωμένη, η -μέχρι πρόσφατα- άγνωστη Brie Larson, ως νεότατη μητέρα-θύμα ενός ψυχωτικού απαγωγέα.

Φαβορί: Η Brie Larson αποτελεί το έτερο σιγουράκι της χρονιάς, έχοντας μαζέψει ότι βραβείο γυναικείας ερμηνείας υπάρχει, από τη Χρυσή Σφαίρα έως το Βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών, δύσκολα θα το χάσει όντας η ‘αποκάλυψη’ της χρονιάς. Στον αντίποδα του σούπερσταρ DiCaprio, αυτή η νεαρή ηθοποιός από το πουθενά, δείχνει να είναι η αγαπημένη των βραβείων για φέτος, ακολουθώντας την παράδοση άλλων ενζενί του παρελθόντος που έσκασαν στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι με δύνατη φλεγόμενου άστρου όπως η Gwyneth Paltrow (Eρωτευμένος Σαίξπηρ) και η Jennifer Lawrence (Οδηγός Αισιοδοξίας).

Οutsider – έκπληξη: Η μόνη ‘στραβή’ που θα μπορούσε να συμβεί στη Larson είναι τα μέλη της Ακαδημίας να επιλέξουν να βραβεύσουν την σεβαστή για την μεγάλη και σημαντική καριέρα της Charlotte Rampling ως βετεράνο της πεντάδας, αλλά κάτι μας λέει ότι η υποψηφιότητα και μόνο θα πρέπει να της αρκέσει. Για τώρα.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ:

The Big Short – Adam McKay

Mad Max: Fury Road – George Miller

The Revenant – Alejandro G. Iñárritu

Room – Lenny Abrahamson

Spotlight – Tom McCarthy

Περίεργη χρονιά, περίεργη κατηγορία: Όπως και στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας, οι μνηστήρες με ελπίδες για το αγαλματίδιο δεν είναι ένας, ούτε δύο, αλλά τέσσερις:

O Adam McKay είναι αυτός που τα ‘κατάφερε’ ενώ δεν του τό’χε κανείς στη βιομηχανία (το λες και λογικό μετά από καριέρα σε κωμωδίες με τον Γουίλ Φάρελ), αλλά στο ‘Μεγάλο Σορτάρισμα’ κάνει απίστευτη δουλειά με χιούμορ και διάθεση για κριτική που δεν κουράζει. Από την άλλη οTom McCarthy δομεί ένα εξαιρετικό δράμα, ένα δημοσιογραφικό θρίλερ στα χνάρια του “Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου” με βασικό ατού το γεγονός ότι η ταινία αρέσει πραγματικά και γι’αυτό το λόγο διεκδικεί με ελπίδες και το βραβείο της Καλύτερης Ταινίας. Η καλύτερη σκηνοθεσία της χρονιάς όμως ανήκει κατά την όχι-και-τόσο-ταπεινή μας άποψη, στον George Miller.

Ο ‘κύριος Mad Max’ έκανε ένα συγκλονιστικό έπος, ένα υβρίδιο περιπέτειας ιλιγγιώδους ταχύτητας και φεμινιστικού μανιφέστου και του αξίζουν όλα τα βραβεία γι’ αυτό. Από την άλλη ο Alejandro G. Iñárritu, στην ‘Επιστροφή’ για πολλούς ξεπέρασε εαυτόν, συμφωνούμε κι εμείς, αλλά δεύτερο Οσκαρ σκηνοθεσίας καπάκι είναι λίγο απίθανο, λίγο υπερβολικό και τα στατιστικά δεν είναι με το μέρος του κι ας κέρδισε το βραβείο του Σωματείου των συναδέλφων του σκηνοθετών. Happy to be nominated της κατηγορίας o Lenny Abrahamson για το Room, που αποτέλεσε άλλωστε και την έκπληξη των υποψηφιοτήτων, εκτοπίζοντας ονοματάρες όπως ο Steven Spielberg (Η Γέφυρα των Κατασκόπων) κι ο Ridley Scott (ο Αρειανός).

Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ

 

Jennifer Jason Leigh – The Hateful Eight

Rooney Mara – Carol

Rachel McAdams – Spotlight

Alicia Vikander – The Danish Girl

Kate Winslet – Steve Jobs

Η Rooney Mara , μετρημένη και τρυφερά ντροπαλή στο ΄Κάρολ’, ήταν το Γιανγκ στο Γιν της Blanchett σε μια ερμηνεία τέλειο συμπλήρωμα της πρωταγωνίστριας και γι’αυτό ακριβώς, θα μπορούσε και να βραβευτεί.

Αγαπημένη κατηγορία, με αγαπημένες ερμηνείες είναι αυτή φέτος, καθώς παλαιά ονόματα του χώρου έκαναν εξαιρετικά πράγματα. Η Kate Winslet αγνώριστη στο Steve Jobs ως δεξί χέρι του δύσκολου μαστερ της πληροφορικής, αλλά και η Jennifer Jason Leigh, παραγνωρισμένη ηθοποιός με καλή καριέρα τη δεκαετία του ’90, σε ρόλο ‘comeback’ ως αδυσώπητη νεοκαουμπόισα στο ως-συνήθως-ματωμένο γουέστερν του Ταραντίνο.

Φαβορί: Η Alicia Vikander με το τρυφερό της λόγο, τη δυναμική της στάση και το ατσάλινο βλέμμα, είναι ο ‘ξενιστής’ που μας βάζει στον τόσο μακρινό και ίσως δυσνόητο κόσμο ενός διεμφυλικού που ψάχνει τη δύναμη να γίνει αυτό που πάντα ένιωθε, αλλά από την πλευρά του ανθρώπου που αγαπά. Φανταστική, κουκλάρα, δύσκολα οι old-white-males της Ακαδημίας θα της αντισταθούν.

Outsider – Έκπληξη: η Rooney Mara , μετρημένη και τρυφερά ντροπαλή στο ΄Κάρολ’, ήταν το Γιανγκ στο Γιν της Blanchett σε μια ερμηνεία τέλειο συμπλήρωμα της πρωταγωνίστριας και γι’αυτό ακριβώς, θα μπορούσε και να βραβευτεί.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Φαβορί: ο ‘μάγος’ Emmanuel Lubezki για τους συγκλονιστικά απαθανατισμένους φυσικούς χώρους του Revenant με φυσικό φωτισμό. Πραγματικό επίτευγμα, δύσκολα δεν θα λάβει το 2ο συνεχόμενο Όσκαρ του ο Μεξικανός (κέρδισε για το Birdman πέρυσι αλλά και για το Gravity προ τριετίας).

Outsider- Έκπληξη: O Ed Lachman για την τρυφερή, ιδιοσυγκρασιακά 50’s ‘Carol’.

ΜΟΝΤΑΖ

 

Φαβορί -κατά το ήμισυ- “Το Μεγάλο Σορτάρισμα” για το απίστευο κέντημα στους διαλόγους που παραδόξως βγάζουν νόημα χωρίς να βαριέσαι, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να το πάρει η σύντροφος του George Miller και μοντερ του για το έτερο φαβορί ‘Mad Max’, όπου ‘δένοντας’ μια απίστευτης πληρότητας αλληλουχία εικόνων έφτιαξε ένα στακάτο, χωρίς ανάσα ρυθμό!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται φέτος, πράγμα καλό αν με ρωτάτε, διότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια υπάρχει πραγματική αγωνία για τον μεγάλο νικητή. Η φετινή 8άδα αποτελείται από 4 ταινίες χωρίς σοβαρές ελπίδες για βράβευση στην κατηγορία, αλλά άλλες τόσες διεκδικούν το βραβείο σοβαρότατα και με λόγους.

 

H περίπτωση του Big Short (Το Μεγάλο Σορτάρισμα) :

Η βερμπαλιστική σάτιρα είναι η ταινία που μπορεί να μπήκε στην κούρσα τελευταία, αλλά με τις κριτικές να εκθειάζουν το επίτευγμα της επεξήγησης του οικονομικού κραχ του 2008 με διασκεδαστικό τρόπο (αλήθεια, ισχύει!) και τη βράβευση της από το Σωματείο Παραγωγών (από το 2009 έως και πέρυσι, ο νικητής των Παραγωγών στέφθηκε και νικητής στα Όσκαρ), την έφεραν ανάμεσα στα -πολλά- φαβορί!

Η περίπτωση του Mad Max (ο Δρόμος της Οργής) :

Η ταινία της χρονιάς κατά την ταπεινή μας γνώμη, πέρα από τις τεχνικές συνεισφορές της (μοντάζ, φωτογραφία, οπτικά εφέ, ήχος) οι οποίες σκίζουν ανεβάζοντας τον πήχη και πιστεύουμε θα φανεί και το βράδυ της Κυριακής, είναι ένα μπλοκμπάστερ με μυαλό και καρδιά, ένα αγωνιώδες φεμινιστικό μανιφέστο που του αξίζει το μεγάλο βραβείο!

Η περίπτωση του Revenant (η Επιστροφή) :

Μεγαλειώδης, με πλάνα  απαράμιλλης ομορφιάς, αυτή η αρχετυπική όσο και μπανάλ ιστορία εκδίκησης, έχει ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών που ξεχωρίζει κι έναν σκηνοθέτη στα όρια της μεγαλομανίας που κέρδισε μεν το βραβείο του σωματείου των Σκηνοθετών και τη Χρυσή Σφαίρα καλυτερης ταινίας, αλλά απέχει από αυτό που λέμε “σιγουράκι”. Παίζει πάντως.

Η περίπτωση του Spotlight (Όλα στο Φως) :

Το δημοσιογραφικό θρίλερ με το συγκλονιστικό θέμα του σκανδάλου παιδεραστίας από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στον πυρήνα του, είναι η αγαπημένη ταινία των κριτικών κι ενώ χρίστηκε φαβορί από το Σεπτέμβριο, κάπου έχασε την ορμή του εώς ότου κέρδισε το βραβείο SAG (Σωματείο Ηθοποιών) τον προηγούμενο μήνα κι επανήλθε στα προγνωστικά δριμύτερο. Μη ξεχνάτε ότι το 20% της Ακαδημίας αποτελείται από Ηθοποιούς! Για να δούμε τι θα δούμε…

Καλά Όσκαρ λοιπόν και μη ξεχνάτε, ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΙΝΕΜΑ, δεν έχει καμία σχέση με την τηλεόραση μας, όσο μεγάλη κι αν είναι!