Αυτός είναι ο λόγος που τα καθίσματα των λεωφορείων είναι πάντα τόσο μουντά και αδιάφορα

Πολλές είμαι σίγουρη. Τις υπόλοιπες, όμως, που δεν σε έχει πάρει, σίγουρα από τη βαρεμάρα το μάτι σου έχει πάει στα βαρετά άδεια καθίσματα και τα -κυριολεκτικά- ό,τι να ‘ναι pattern τους.

Μην πεις όχι. Απλά δεν γίνεται. Αυτά τα κλασικά καθίσματα με τα ένα σωρό άκυρα πολύχρωμα γεωμετρικά σχέδια πάντα τοποθετημένα σε γκρι ή μπλε φόντο τα έχεις προσέξει. Είναι τόσο αδιάφορα που πραγματικά σε προκαλούν να τα δεις (στην ίδια χάλια κατηγορία θα έβαζα -αν με ρωτάς- και τα απαίσια σκέτα μωβ -σαν μοκέτα- καθίσματα των τρόλεϊ).

Που λες, λοιπόν, δεν είναι κάποια τυχαία συγκυρία. Οι σχεδιαστές δεν μας κάνουν πλάκα ούτε είναι μια έμμεση επιστροφή στην ρετρό εποχή των 80’s. Ο πρίγκιπας του Bell Air θα μπορούσε άνετα να φοράει πουκάμισα με αυτά τα σχέδια και όλο αυτό να είναι μια πλάκα. Ωστόσο, υπάρχει λόγος που τα καθίσματα κατασκευάζονται έτσι και είναι πέρα για πέρα λογικός και πρακτικός, για τους άλλους, όχι για εμάς.

Για εμάς, είναι αηδιαστικός το λιγότερο. Τα καθίσματα έχουν αυτά τα περίπλοκα σχέδια για να δημιουργούν στο μάτι την ψευδαίσθηση ότι είναι καθαρά. Προκειμένου να μην φαίνονται επάνω τους ανεπιθύμητοι λεκέδες, μουτζούρες από μαρκαδόρους αλλά κυρίως η σκόνη -αυτή η ύπουλη- έχουν σκούρο φόντο και γραμμικά σχέδια.

Το ύφασμά τους είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να μην φθείρεται από την πολυχρησία -δεδομένου ότι μπαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι στα λεωφορεία καθημερινά- κι έτσι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό. Πόση βρωμιά και πόσα μικρόβια κρύβονται σε αυτά τα υφάσματα Παναγία μου; (ρητορική)

Ένας άλλος λόγος είναι η μόδα και το ότι οι τάσεις της περνούν σχετικά γρήγορα, οπότε οποιοδήποτε πρωτότυπο σχέδιο μετά από λίγο καιρό θα δείχνει αναπόφευκτα παλιομοδίτικο. Επομένως, οι επιλογές που υπάρχουν στο σχεδιασμό τους αναγκαστικά μειώνονται και πρέπει να είναι πιο «αδιάφορες». Άκου τώρα τί σκέφτονται.

Κεντρική φωτογραφία: Unsplash