Μην ψάχνεις άλλο, ο Chris Messina είναι ο κρυφά καλύτερος Chris του Hollywood
- 11 ΜΑΡ 2021
Διαβάζοντας την κριτική των LA Times για το “I Care A Lot” του Netflix, εντόπισα τον Chris Messina σε μία παρένθεση. Και πότε ΔΕΝ έχει μπει ο Chris Messina σε παρένθεση; Στη συγκεκριμένη τουλάχιστον χαρακτηρίστηκε «αναξιοποίητος και εξαιρετικός». Η ιστορία της καριέρας του.
Η κατάταξη των Chrises του Hollywood εκτυλίσσεται πλέον εδώ και χρόνια. Συμβαίνει ως εξής: Είναι ανάμεσα στον Chris Evans, τον Chris Hemsworth, τον Chris Pine και τον Chris Pratt, με κεντρικούς άξονες σύγκρισης το κοινό τους όνομα, το γεγονός ότι βρίσκονται όλοι τους στο φάσμα του ξανθωπού γυμναστηριακού ειδώλου, και ότι έχουν όλοι τους κάποιο ρόλο σε υπερηρωικό franchise της Marvel ή της DC. Ξεκάθαρο Νο.1 δεν έχει υπάρξει ως τώρα, ο κόσμος όμως μοιάζει να συμφωνεί χοντρά-χοντρά σε δύο πράγματα – πώς η λίστα με τους Καλύτερους Chrises περιλαμβάνει μόνο τέσσερις τέτοιους, και ότι από αυτούς θα βγαίνει πάντοτε τελευταίος ο Chris Pratt (υπάρχουν βάσιμα, επίσης, επιχειρήματα υπέρ του Chris Evans ως ο Chris που φόρεσε το λευκό πουλόβερ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον). Μιας όμως που ο Πόλεμος των Chrises μοιάζει να έχει αφήσει πίσω τις πιο ένδοξες μέρες του, έρχομαι με μία εναλλακτική πρόταση για τον αληθινό Καλύτερο Chris – τον Chris Messina.
Η ανάδειξη του Chris Messina ως ο πιο υποτιμημένος των Chrises και ως κρυφό όπλο του Hollywood είναι προσωπικό μου πρότζεκτ εδώ και χρόνια (πες με και φιλάνθρωπο).
Μόνο τα τελευταία δύο από αυτά θα έφταναν. Τον είδες μόλις στο “I Care A Lot” ως γλοιώδη δικηγόρο του μαφιόζου αντιπάλου της Rosamund Pike, τον είδες να καταπίνει κάθε του σκηνή στην τρίτη σεζόν του “The Sinner” ως διαταραγμένος πρώην συμφοιτητής του πρωταγωνιστή και πρώτο του θύμα, και τον είδες επίσης να οργώνει με μαλλί πλατίνα το “Birds of Prey” γρυλίζοντας στον ρόλο του αιμοσταγούς Victor Zsasz. Αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος του εύρους του ως ηθοποιός που με τα χρόνια αποδείχθηκε καρατερίστας, και η απήχησή του έχει απόλυτη σχέση με το γεγονός ότι δε μοιάζει με κανέναν από τους άλλους Chrises. Ο Chris Messina είναι μελαχρινός, κοντός, γυμνασμένος αλλά όχι πελώριος, και σε καμία περίπτωση τόσο διάσημος όσο οι άλλοι τέσσερις. Σε συνδυασμό με το ταλέντο του, όλα αυτά του δίνουν φοβερή ευελιξία.
Ήταν το ρομάντσο της Claire στο “Six Feet Under”. Ήταν ο ενίοτε απαράδεκτος Danny Castellano στο “The Mindy Project” που κατά πάσα πιθανότητα θα ήθελες να σκοτώσεις εάν δεν τον είχε παίξει εκείνος. Ήταν ο γλυκός σύντροφος της Amy Adams στο “Julie & Julia”, την κομεντί της με τη Meryl Streep όπου και έγιναν φίλοι. Της είχε πει τότε ότι θα ήθελε να δουλέψουν ξανά μαζί κάπου που «δεν θα τρώω απλά το φαγητό σου και θα σου λέω πόσο φανταστικό είναι», και τελικά έγινε ο μονίμως ιδρωμένος και εσωστρεφής ντετέκτιβ πλάι της στο αποπνικτικό, υπέροχο “Sharp Objects”. Ήταν ένα κακομαθημένο ψώνιο στο “Newsroom”. Ήταν πρώην βετεράνος πολέμου που μετατράπηκε σε whistleblower στο “Damages” με τη Glenn Close. Ήταν γκάνγκστερ στα ‘20s και ‘30s στο “Live by Night” του Ben Affleck.
Ο Chris Messina έχει πια βγάλει τον Good Guy από πάνω του, αλλά δεν πιστεύει πως έχει δείξει όλα όσα μπορεί να κάνει.
«Αυτό που νιώθω ότι συνέβη με μένα – και που συμβαίνει με πολλούς ηθοποιούς – είναι ότι προήλθα από τη θεατρική σκηνή της Νέας Υόρκης όπου έπαιζα παραβάτες και εγκληματίες, αυτούς τους περίπλοκους χαρακτήρες», έχει εξηγήσει στη Huffington Post. «Ο λόγος που ήθελα να γίνω ηθοποιός ήταν εξαρχής το να σκαλίζω τέτοιες πλευρές. Ήρθα στο Λος Άντζελες και έκλεισα το “Six Feet Under” και έπαιξα έναν Ρεπουμπλικάνο δικηγόρο. Οπότε, όπως ξέρετε, αν κάνεις κάπως καλά κάτι στο Hollywood, θέλουν να το επαναλάβεις. Για λίγο λοιπόν, στο “Julie & Julia” ή στο “Vicky Christina Barcelona”, προσπαθούσα να ξεφύγω από το κοστούμι του καλού παιδιού, ή του τύπου που νόμιζες πως ήταν καθίκι αλλά είχε καλή καρδιά.
Και είμαι πολύ ευγνώμων για όλους τους ρόλους και τις ευκαιρίες που είχα, αλλά σίγουρα νιώθω – και μάλλον οι περισσότεροι ηθοποιοί το νιώθουν – ότι δεν έχω μπορέσει να κάνω ούτε το ένα τέταρτο απ’ όσα θα μπορούσα και θα ήθελα να κάνω. Πολλά από τα κινηματογραφικά που έχω κάνει και έχω αγαπήσει πραγματικά – το “28 Hotel Rooms” ή το “Fairhaven”, ή τον μικρό μου ρόλο στο “Alex in Venice” – ήταν τόσο μικρά που πρέπει να δέσεις κάποιον για να τα παρακολουθήσει. Είχαν πολύ μικρή διαδρομή στις αίθουσες, οπότε πρέπει να τα βρεις στα iTunes ή το Netflix, και έχουμε ήδη κορεστεί από υπέροχα πράγματα για να δούμε».
Όσο για τον Πόλεμο των Chrises, τον ξέρει και φαίνεται απολύτως ok με την απουσία του από την εξίσωση. «Είναι μια χαρά», έχει δηλώσει, «είναι όλοι τους υπέροχοι και ταλαντούχοι. Αξίζουν να είναι στο club τους […] Δεν είμαι σίγουρος πώς ξεκινούν αυτά τα πράγματα, αλλά εγώ είμαι ο Chris που τρέχει πίσω από τους άλλους φωνάζοντας, “Περιμένετε! Περιμένετε, παιδιά! Να παίξω κι εγώ;».
Ναι, Chris Messina. Να παίξεις. Να παίξεις και να τους κερδίσεις στην έδρα τους.