Don’t Look Up: To Twitter και τα «κρυμμένα» μηνύματα της viral πολιτικής σάτιρας του McKay

Το «Don’t Look Up» έκανε πρεμιέρα στο Netflix, παραμονή Χριστουγέννων, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Ο Adam McKay, ο σκηνοθέτης του «Big Short», του «Anchorman» και του «Vice», επιστρέφει με μια αρκετά αιχμηρή πολιτικά ταινία, ασκώντας κριτική στους συνωμοσιολόγους και τον τραμπισμό.

Όλα αυτά με ένα all-star-cast που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων Leonardo DiCaprio, Jennifer Lawrence και Meryl Streep. Μια μαύρη κωμωδία που εκτός από το να μας διασκεδάσει, στοχεύει ταυτόχρονα και να μας προβληματίσει.

Η πλοκή του Don’t Look Up

Η ταινία αφηγείται την ιστορία δύο αστρονόμων που καλούνται να αναλάβουν μια τεράστια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης και να προειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για την έλευση ενός κομήτη που θα καταστρέψει τον πλανήτη Γη.

Η Kate Dibiasky (Jennifer Lawrence) είναι μια αστρονόμος που ανακαλύπτει τυχαία έναν κομήτη. Μαζί με τον καθηγητή Randall Mindy (Leonardo DiCaprio), συνειδητοποιούν πως αυτός ο κομήτης κατευθύνεται προς τη Γη και θα συγκρουστεί μαζί της σε έξι μήνες.

Με τη βοήθεια του Δρ. Oglethorpe (Rob Morgan) ενημερώνουν άμεσα την Πρόεδρο των ΗΠΑ Janie Orlean (Meryl Streep) η οποία αδιαφορεί. Έτσι διαρρέουν την πληροφορία ώστε να ενημερώσουν τον κόσμο και να δημιουργηθεί ένα σχέδιο αποφυγής της σύγκρουσης.

Ωστόσο, ο Τύπος και το κοινό είναι δύσπιστοι προς την ανακάλυψή τους. Μέχρι που τελικά ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής μιας τεράστιας εταιρείας, Peter Isherwell (Mark Rylance), προτείνει ένα νέο σχέδιο με σκοπό την εξόρυξη πολύτιμων ορυκτών από τον κομήτη.

Γιατί είναι το Don’t Look Up τόσο επίκαιρο;

Το «Don’t Look Up» λοιπόν καταπιάνεται με διάφορες πτυχές της σημερινής κουλτούρας, φτάνοντας συχνά στα όρια της παρωδίας. Με την πρόφαση μιας ταινίας καταστροφής, ο Adam McKay, σατιρίζει μερικά από τα χειρότερα στοιχεία των σύγχρονων κοινωνιών, μέσα από μια σχεδόν εξωπραγματική ιστορία.

Πρόκειται για μια ταινία που αν την βλέπαμε, πριν δύο χρόνια θα μας φαινόνταν υπερβολική και «τραβηγμένη». Ωστόσο, τη δεδομένη χρονική στιγμή, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ.

Το «Don’t Look Up» είναι μία ακόμη ξεκάθαρη πολιτική σάτιρα του Adam McKay. Αν όχι η καλύτερη του, τότε σίγουρα μία από τις καλύτερες της φιλμογραφίας του. Για ακόμα μία φορά ο McKay καταφέρνει να επικοινωνήσει αποτελεσματικά τόσο σημαντικά και επίκαιρα ζητήματα, μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο κωμικό ύφος.

Κάτι μου θυμίζει αυτό

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις στην ταινία του McKay, φαίνεται πως είναι απολύτως σκόπιμη και καθόλου τυχαία.

Επιστήμονες που μέσω media εκπαίδευσης, μετατρέπονται σε τηλεοπτικούς σταρ και εργαλειοποιούνται από την κυβέρνηση.

Μια πρόεδρος ΗΠΑ, που βομβαρδίζεται από ροζ σκάνδαλα (δικά της και των υποψηφίων της) όταν αποφασίζει τελικά να κάνει κάτι πριν το τέλος του κόσμου. Φυσικά για να αλλάξει το πολιτικό κλίμα υπέρ της. Οικογενειοκρατία και κυβερνητικοί χειρισμοί, που προκαλούν κλαυσίγελο, συμπληρώνουν το πορτρέτο του Λευκού Οίκου του Τραμπ, του McKay.

Ένας ιδιοκτήτης τεχνολογικού κολοσσού, «μεσσίας», ο οποίος με πρόφαση το ενδιαφέρον του για το μέλλον του ανθρώπινου είδος, προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη του, χωρίς να υπολογίζει το πραγματικό κόστος. Και φυσικά «την κάνει» όταν τα πράγματα πάνε στραβά.

Ένα κοινό που διχάζεται ανάμεσα σε όσους στέκονται δίπλα στην λογική της επιστήμης και την αυταπόδεικτη πορεία προς το τέλος και σε εκείνους που στρουθοκαμηλίζουν και αρνούνται την αλήθεια σε social media, συγκεντρώσεις και όπου σταθούν.

Don’t Look Up αλά ελληνικά

Οι χρήστες του ελληνικού Twitter παρακολούθησαν την ταινία και πολλοί ταυτίστηκαν με την πολιτική σάτιρα καταστροφής. Φυσικά δεν έλειψαν οι αναφορές και οι παραβολές με την ελληνική πραγματικότητα και συγκεκριμένα, πώς η κυβέρνηση διαχειρίζεται το θέμα της πανδημίας του COVID-19.