Ed Sheeran: Μια κιθάρα, μια φωνή, ένας κόσμος

Από την Έλλη Μ.

Μεγάλωσα ακούγοντας τα τραγούδια του. Υπάρχει ένα τραγούδι του για κάθε στιγμή της ζωής μου. Όταν ο παππούς μου έφυγε από τη ζωή, ήμουν πάρα πολύ ταραγμένη. Για δύο μήνες άκουγα κάθε μέρα το τραγούδι του «Afire Love». To τραγούδι αυτό μιλάει για το θάνατο του παππού του Sheeran,  που υπέφερε από Alzheimer. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στη φλογερή αγάπη του παππού του για τη γιαγιά του, πράγμα που μου θυμίζει πολύ το συναισθήματα που έτρεφε ο δικός μου παππούς για τη γιαγιά μου. Οι αγαπημένοι μου στίχοι είναι οι εξής: «Put your open lips on mine and slowly let them shut/ For they’re designed to be together/ With your body next to mine, our hearts will beat as one/ And we’re set alight, we’re afire in love».

Τις στιγμές της ζωής μου που άνθρωποι που αγαπούσα τελικά έφυγαν, μου τις θυμίζει το τραγούδι του «Bloodstream», το οποίο εξηγεί πως προσπαθούμε να μένουμε δυνατοί, μα τελικά η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου στοιχίζει παραπάνω απ’ ό,τι πιστεύουμε. Αυτά είναι δύο μόνο από τα αγαπημένα μου τραγούδια τα οποία και τα έχω συνδέσει με συγκεκριμένα περιστατικά της ζωής μου.

 

Η μουσική του, ωστόσο, δεν είναι το μόνο πράγμα που θαυμάζω σε αυτόν τον καλλιτέχνη. Ο χαρακτήρας του είναι αυτός που τον καθιστά ξεχωριστό. Είναι ένας καλόκαρδος άνθρωπος που μέσα από τους στίχους του περνάει μηνύματα στο κοινό του και ενισχύει τον προβληματισμό. Μας κάνει να αναρωτιόμαστε για θέματα όπως ο καρκίνος, ο έρωτας , η απώλεια, η θλίψη, το πένθος, η νοσταλγία, το bullying. Tο σκληρό παρελθόν του αποτέλεσε έμπνευση για εκείνον. Μικρός, δεχόταν καθημερινά bullying για τα γυαλιά του, τα πορτοκαλί μαλλιά, για τη δυσλεξία του, καθώς και για το γεγονός ότι μία αποτυχημένη χειρουργική επέμβαση τον άφησε αλλήθωρο. Πολλές φορές δεν είχε πού να μείνει και αναγκαζόταν να κοιμάται στο μετρό. Όλα αυτά τον οδήγησαν στο να θέλει να περάσει το εξής μήνυμα: το να είσαι διαφορετικός σε κάνει ξεχωριστό. Και ναι,  ένα αγόρι με μια κιθάρα και ταλέντο μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

Και αφήνω στην άκρη τη θεωρία και προχωράω στη συναυλία, η οποία διεξήχθη στο Wembley Arena που βρίσκεται λίγο έξω από το κέντρο του Λονδίνου. Μπαίνοντας μέσα στο στάδιο σάστισα. Στις κερκίδες υπήρχαν πάνω από 90.000 θεατές που περίμεναν με ανυπομονησία να ξεκινήσει η συναυλία. Άνθρωποι όλων των ηλικιακών ομάδων απ’ όλες τις άκρες του κόσμου «είχαν γίνει ένα» με ένα βασικό στοιχείο που τους ένωνε, την αγάπη για τη μουσική αλλά και τον ίδιο τον Ed Sheeran. Η ατμόσφαιρα ήταν μαγική. Δεν έχω ξαναβιώσει κάτι παρόμοιο σε οποιονδήποτε μουσικό θεσμό στην Αθήνα.

 

Όταν ξεκίνησε η συναυλία, από το πρώτο κιόλας τραγούδι, ολόκληρη η αρένα τραγουδούσε και είχε μπει στον ρυθμό του Βρετανού καλλιτέχνη. Ο τραγουδιστής με μια έντονη σκηνική παρουσία κατάφερε χωρίς μπάντα και σκηνικά να γεμίσει ένα στάδιο χωρητικότητας 95.000 ανθρώπων με τη φωνή και το ταλέντο του. Η επαφή που είχε με το κοινό ήταν ένα από τα στοιχεία που κέρδισε ολοκληρωτικά τις καρδιές των θαυμαστών, μαζί και τη δική μου. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, ήξεραν τα τραγούδια και τους στοίχους και αυτό μας ένωνε όλους μεταξύ μας. Γι’ αυτές τις τρεις ώρες οι ξένοι έγιναν γνωστοί και οι γνωστοί οικογένεια. Εξεπλάγην βλέποντας τον πατέρα μου να τραγουδάει και αυτός τα κομμάτια του, παρόλο που δεν ακούει αυτό το είδος μουσικής.

 

Φεύγοντας από το στάδιο, αναλογιζόμουν γιατί η μουσική του έχει τόση δυναμική. Η απάντηση απλή. Ο Ed Sheeran στα τραγούδια του μιλάει για συναισθήματα που όλοι μας έχουμε βιώσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας, για ουσιαστικά συναισθήματα. Μέσα απ’ τα τραγούδια του εκφράζει με λέξεις τα συναισθήματα που νιώθουμε και δεν είμαστε ικανοί να εξωτερικεύσουμε, είτε γιατί δεν μπορούμε, είτε γιατί δε βρίσκουμε τα κατάλληλα λόγια. Πίσω από κάθε κομμάτι του υπάρχει μια ιστορία και αυτό φαίνεται από το πόσο εκφραστικός είναι όσο τραγουδάει. Χωρίς σκηνικά και χορευτές καταφέρνει και σε μαγεύει. Με την έκφρασή του και μόνο καταφέρνει να μας περάσει τον πόνο,την αγάπη, τη λύπη, τη στενοχώρια, τη συμπόνια. Ο Sheeran εκτός από χαρισματικός τραγουδιστής είναι και ταλαντούχος κιθαρίστας με απίστευτες ικανότητες και αυτό το ανακάλυψα όταν τον είδα live.

Γενικότερα θα τον χαρακτήριζα ως έναν από τους μουσικούς που απολαμβάνεις να τους ακούς live, γιατί η φωνή του είναι ακόμα πιο συγκινητική από κοντά. Όταν έπαιξε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, το “Photograph”, δάκρυσα γιατί με εκφράζει απόλυτα. Αυτή η εμπειρία ήταν από τις πιο ξεχωριστές της δεκατετράχρονης ζωής μου και ελπίζω σύντομα να έχω τη δυνατότητα να την ξαναζήσω.

Θα κλείσω με αυτά που προσπαθεί να περάσει ο Ed Sheeran στον κόσμο που τον ακολουθεί:

η αγνότητα, η μοναδικότητά μας, η σκληρή δουλειά και η επιμονή θα μας οδηγήσουν εκεί που θέλουμε

Οι δυσκολίες παρουσιάζονται για να τις ξεπερνάμε και να δυναμώνουμε, όπως ακριβώς συνέβη και στον Εd Sheeran. Ίσως γι’ αυτό του τρέφω αυτή την τόσο μεγάλη αδυναμία.

Κεντρική φωτογραφία: AP/ Evan Agostini