#ΤΟΖΗΣΑΜΕ

Είδα την παράσταση που αξίζει μόνο sold out και νοστάλγησα τη γιαγιάκα μου

mavra gidia

Δεν έχω γιαγιά. Και τις 2 γιαγιάδες μου τις έχασα μικρή. Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα από τη γιαγιά Κατερίνα (τις πλεξούδες της) και τη γιαγιά Ζωή (την όρεξη της για γλυκά). Κι όμως, βρέθηκα σε μια παράσταση στο υπόγειο του REX στη Σκηνή «Κατίνα Παξινού», που άκουγα τα αναφιλητά της άγνωστης διπλανής μου, τους λυγμούς των θεατών στις πίσω θέσεις και κατάλαβα ότι δεν θα κατάφερνα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Πήγα στο Μα γκραν’μα του Δημήτρη Χαραλαμπόπουλου και νομίζω ότι θα πάρω τηλέφωνο όποιον ξέρω και δεν ξέρω να του πω να κλείσει εισιτήριο. Γιατί; Όλοι έχουν πράγματα που δεν προλάβαμε να πούμε σε κάποιον που ζει μέσα μας για πάντα. 

Τι είδα και κατάλαβα ότι αν έχεις μεγαλώσει με αγάπη, θα δώσεις πολλή αγάπη πίσω 

Έχεις αναρωτηθεί πώς ερωτεύτηκε η γιαγιά σου τον παππού σου; Γιατί έκανε τα στραβά μάτια σε κάθε σκανδαλιά σου; Πώς ήταν εντελώς άκακη, αλλά κανείς ποτέ δεν της χαλούσε χατίρι; Θα ήθελες να της πεις ότι στεναχωριέσαι σήμερα που κατάλαβες τη μοναξιά που κρύβουν τα γηρατειά; Ο Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος γεννήθηκε το 1994 και κατάφερε να φτιάξει ένα έργο- αφιέρωση στη σχέση γιαγιάς- εγγονού/ής, ένα ποιητικό ταξίδι στις μνήμες του παρελθόντος, την αγάπη, τον αποχωρισμό. Ένα έργο που είναι η δική του κατάθεση ψυχής. 

5 ηθοποιοί- αφηγητές, οι οποίοι επιστρέφουν στο σπίτι της γιαγιάς, θα σου δώσουν όλες τις απαντήσεις. Άλλοτε λειτουργώντας ως ενιαίο σύνολο, άλλοτε ως πρόσωπα αυτής της οικογένειας, ξετυλίγουν γεγονότα, αφηγήσεις και εξομολογήσεις. Έχεις ακόμη αποθηκευμένο τον αριθμό του κινητού της στο τηλέφωνό σου; Θυμάσαι απέξω το σταθερό;

Ποια είναι η γιαγιά του Μα γκραν’μα;

Η Άννα, η γιαγιά του σκηνοθέτη. Ένα κορίτσι που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετανάστευσε λίγα χρόνια αργότερα στην Αυστραλία και επέστρεψε στην Ελλάδα σύζυγος (παντρεμένη με προξενιό) και μητέρα. Και έπειτα έγινε γιαγιά. Μια γυναίκα που χρόνια μετά, έχασε τον άντρα της και ύστερα τον γιο της (στα 50 της από καρκίνο). Που περπάτησε κι αυτή τον δρόμο των γηρατειών, βιώνοντας την απόλυτη μοναξιά, τη συντριβή του τέλους στο Άσυλο Ανιάτων που έζησε τις τελευταίες 90 μέρες της ζωής της. Αυτή η παράσταση, είναι το αποχαιρετιστήριο γράμμα που της στέλνει. Κι όταν οι ηθοποιοί χορωδιακά το διαβάζουν επί σκηνής, θα χυθεί δάκρυ. Να είσαι προετοιμασμέν@.

Τι θα δεις; 

Ένα σπίτι απογυμνωμένο. Αυτό συμβολίζει το παρελθόν μας. Στο τέλος της παράστασης θα σπάσουν τον τοίχο και θα βγουν στο παρόν μας. Το σπίτι κουβαλάει αναμνήσεις. Και κουβέντες που ήθελε το παιδί να πει στη γιαγιά του, αλλά δεν τόλμησε. Μεγάλωσε όμως και τώρα δεν φοβάται να πει ποιος είναι στον κόσμο.

Γιατί έκλαψα; Προφανώς, γιατί φοβάμαι τα γεράματα και τη σκληρότητα που τα συνοδεύει. Γιατί κουβαλώ ενοχές που δεν σηκώνω το τηλέφωνο όποτε με καλεί η μαμά μου και ο μπαμπάς μου; Γιατί μου λείπει η παιδική μου αθωότητα. Γιατί ο σκηνοθέτης αυτός κουβαλά στα 30 του χρόνια τόση ενσυναίσθηση που είναι συγκινητικό. Γιατί ένιωσα σαν να ανακάλυψα ένα αρχείο συναισθημάτων και τα ένιωσα όλα. Τη χαρά, τη θλίψη, τις ενοχές, την αγάπη, το πένθος. Γιατί οι συμβουλές της γιαγιάς μίλησαν στην ψυχούλα μου. 

Τι καταπληκτική παράσταση, μακάρι ο σκηνοθέτης της και οι υπέροχοι νέοι ηθοποιοί να μην απομαγευτούν ποτέ από τη ζωή. Είναι η πιο τέλεια παράσταση για τις γιορτές.

Info: Μα γκραν’μα του Δημήτρη Χαραλαμπόπουλου, Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών – ΘΕΑΤΡΟ REX – ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ». Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Πάνος Αργυρόπουλος, Θοδωρής Βράχας, Πύρρος Θεοφανόπουλος, Ανδριανή Τουντοπούλου, Ιόλη Χαραλαμποπούλου, Εύη Χρόνη. Προπώληση εισιτηρίων εδώ.