#ΤΟΖΗΣΑΜΕ

Είδα τον Αντώνη Καφετζόπουλο να χτενίζει την περούκα του περιμένοντας τον “Dumb Waiter”

Μαριλένα Αναστασιάδου

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος ήταν ένας λόγος που άφησα τη νωχελικότητα του σπιτικού καναπέ ένα κυριακάτικο απόγευμα και βρέθηκα στο Θέατρο Σημείο. Δεν ξέρω πώς επιλέγεις εσύ τι παράσταση θα δεις στο θέατρο. Προσωπικά, έχω αγαπημένους πρωταγωνιστές, που εμπιστεύομαι τυφλά. Εδώ και κάμποσα χρόνια, ακολουθώ και σκηνοθέτες. Ενιότε, κλείνω εισιτήρια επειδή μου αρέσει το έργο. Μερικές φορές ακούω προτάσεις συναδέλφων και φίλων. Σπάνια, πηγαίνω κάπου στα τυφλα. Το The Dumb Waiter είχα άπειρους λόγος να το δω. 

Το σκηνοθετεί η Δανάη Σπηλιώτη, που (μπορεί να) την έμαθες μετά τη μεγάλη επιτυχία του Τάο (2023) και του Πλατόνοφ (2023), πρωταγωνιστεί ο Αντώνης Καφετζόπουλος και ο Μιχάλης Τιτόπουλος και το έργο είναι του Χάρολντ Πίντερ (άρα μιλάει για τα υπαρξιακά μας με μαύρο χιούμορ, ο τύπος μου). Πόσο λάθος μπορεί να πάει αυτό; Γρήγορη απάντηση: Δεν μπορεί. 

Αντώνης Καφετζόπουλος Μαριλένα Αναστασιάδου

Κυρίως, γιατί ο Αντώνης Καφετζόπουλος έχει ένα μαγικό τρόπο να πείθει παίζοντας σκοτεινούς χαρακτήρες με μπόλικη ειρωνεία. Εδώ, είναι παγιδευμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και θα σε κάνει να νιώσεις άβολα. Και θα σου εξηγήσω γιατί. Ο Μπεν και ο Γκας φορούν μαύρα κοστούμια, κουβαλούν όπλα και περιμένουν τις οδηγίες τους για την επιχείρηση που τους ανατέθηκε. Ναι, είναι πληρωμένοι δολοφόνοι. Τους βλέπεις να μιλούν για τα φακελάκια του τσαγιού λες και εξαρτάται η ζωή τους από το αν δουλεύει ο βραστήρας.

Υπάρχει μια ένταση στην ατμόσφαιρα και ο χρόνος τους περνάει βασανιστικά αργά, απειλητικά αργά. Ειδικά, ο ρόλος του Μιχάλη Τιτόπουλου δεν είναι καλά. Είναι ανήσυχος, είναι μπερδεμένος, ανασφαλής, εύθραυστος και μάλλον ξέρει ότι αυτή η αποστολή διαφέρει. Κάνω άτυπο spoiler: Η ταινία Αποστολή στη Μπρυζ έχει σαφή συγγένεια με το Dumb Waiter.

Ο ύπουλος σουρεαλισμός χτυπά την πόρτα και ο Αντώνης Καφετζόπουλος θα απαντήσει

Αντώνης Καφετζόπουλος Μαριλένα Αναστασιάδου

Τι σημαίνει dumb waiter; Ο μικρός ανελκυστήρας φορτίων (είναι η αόρατη εξουσία στις ζωές των 2 ηρώων μας που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, βιώνουν αυτό που λένε οι ψυχοθεραπευτές «αποσύνδεση») που χρησιμεύει για τη μεταφορά φαγητών και σερβίτσιων από και προς την κουζίνα. Κυριολεκτικά, μπορεί να σημαίνει είτε «χαζός σερβιτόρος», είτε «μουγγός σερβιτόρος», είτε, ακόμα πιο κυριολεκτικά, «ο χαζός που περιμένει». Κι αυτό είναι spoiler, σας προειδοποιώ.

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος θα κληθεί να απαντήσει στην εξουσία, βασικά σε ένα σύστημα εξουσίας που τον δοκιμάζει. Μέχρι που είναι ικανός να φτάσει για να δικαιολογήσει τον μισθό του; Αν σου θυμίζει η υπόθεση το Περιμένοντας τον Γκοντό, να ξέρεις ότι έχεις απόλυτο δίκιο.

Έχεις 70 λεπτά στη διάθεσή σου για ατόφιο παραλογισμό; 

Θα αξίζουν αν σου αρέσει ο σουρεαλισμός (να χτενίζει δηλαδή την περούκα του ο Αντώνης Καφετζόπουλος διαβάζοντας παράλογες παραγγελίες για ελληνικά πιάτα σε ένα δωμάτιο). Υπάρχει κάποιος που απειλεί τους 2 εκτελεστές σε αυτό το δωμάτιο που περιμένουν το θύμα τους. Ο Πάρις Μέξης αγαπά το βρετανικό, βιτριολικό χιούμορ και αυτό βγήκε και στα σκηνικά και στα κοστούμια του. Γιατί η δράση προέρχεται από τον δικό του dumb waiter. Και την υποκριτική ικανότητα του Αντώνη Καφετζόπουλου. Που παίζει με τα μάτια του. Και το γεγονός ότι ο Μιχάλης Τιτόπουλος αποφεύγει την ευκολία του overacting. Είναι λιτός και πιντερικός.

Το The Dumb Waiter δεν είναι μια εύκολη παράσταση. Θέλει έναν θεατή που αγαπά τα ευφυή, αινιγματικά κείμενα.

*Info: The Dumb Waiter – Η Κωμωδία της Απειλής, Θέατρο Σημείο, Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα, εισιτήρια εδώ.