Είδα τον Νίκο Καραθάνο να ζει έναν συγκλονιστικό έρωτα με τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου κι έκλαιγα 50 λεπτά
- 19 ΟΚΤ 2024
Τι συμβαίνει με τον έρωτα όταν κάποιος πεθαίνει; Πώς ένα ζευγάρι που έζησε όλη του τη ζωή μαζί, «ξεμαθαίνει» το μαζί; Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα είναι η ζωή σου αν πεθάνει ο άνθρωπός σου; Έχεις δει ποτέ ένα ερωτικό ποίημα στη σκηνή; «Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος να ακούσω την απάντηση, αλλά δεν μπορώ να αποφύγω την ερώτηση» μάς λέει ο διάσημος σκηνοθέτης Tiago Rodrigues, σε μια παράσταση που πρέπει να μπεις/δεις προετοιμασμένη για πολύ κλάμα.
Έχουμε χρόνο για τον έρωτα;
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν, σε συνεργασία με την Αργυρώ Χιώτη, είναι αφοπλιστικά ειλικρινής σε αυτή την παράσταση/ ύμνο στον έρωτα, τη συντροφικότητα και τον θάνατο. Ο έρωτας όταν σε συναντά σε κάνει κάποιον άλλο. Σε μεταμορφώνει. Ε, σε αυτήν την παράσταση σε κάνει και δέντρο. Θα καταλάβεις όταν τη δεις. Ναι, είναι από αυτές που λένε «άχαστες». Πήγα ένα απόγευμα Κυριακής και με ρήμαξε. Έκλαιγα λες και χώριζα εγώ.
Ο Χορός των Εραστών με τον Νίκο Καραθάνο και τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου (υπέροχα συντονισμένοι στους παράλληλους μονολόγους, σαν ένας ηθοποιός) είναι η πιο ειλικρινής αναπαράσταση της ζωής ενός ζευγαριού. Οι 2 ηθοποιοί/εραστές μας δίνουν, ταυτόχρονα, ελαφρώς αποκλίνουσες εκδοχές της ίδιας ιστορίας, γιορτάζοντας την αγάπη όταν όλα τα άλλα τίθενται υπό αμφισβήτηση. Αν ψάχνεις τρόπους να συμφιλιωθείς με την καθημερινότητα, τη ρουτίνα, αυτό που λέμε πλέον «κανονικότητα», βγάλε εισιτήρια.
Το έργο είναι βαθιά αυτοβιογραφικό, γράφτηκε το 2006 και έκανε πρεμιέρα στην Πορτογαλία 7 χρόνια αργότερα, ενώ το 2020 ο Tiago Rodrigues το εμπλούτισε με ένα νέο κεφάλαιο. Είναι μια παράσταση για την ενσυναίσθηση, την κοινοτυπία του έρωτα και την ανθρώπινη πολυπλοκότητα. Η ιστορία αγάπης αυτού του ζευγαριού γίνεται ένα οικολογικό παραμύθι που θέλεις να σου συμβεί. Κι όλα αυτά, σε φωτισμούς του Rui Monteiro και σκηνικά και κοστούμια της Magda Bizarro, υπεύθυνης για τον διεθνή προγραμματισμό στο Φεστιβάλ της Αβινιόν.
Γιατί έκλαιγα επί 50 λεπτά;
Γιατί μου φάνηκε τόσο αληθινό αυτό που συνέβαινε στη σκηνή. Και δεν ήταν κάτι περίπλοκο. Ήταν από τη ζωή βγαλμένο. Ένα ζευγάρι, ανθρώπων που αγαπιούνται αλλά έχουν άγχη, υπαρξιακά, λογαριασμούς, ελαττώματα, ερωτική επιθυμία, ωράρια, απαιτήσεις, ματαιώσεις, επιτυχίες, παιδί. Και μια τραυματική εμπειρία που σου αλλάζει τη ζωή. Και δεν έχουν χρήματα να πραγματοποιήσουν την ανάγκη τους για οξυγόνο.
Εκείνη πήγε να πεθάνει. Εκείνος αποφάσισε να μην αφήσει ανολοκλήρωτη τη σχέση τους και της έδωσε 40 χρόνια παράταση. Και κάνοντας μικρές αλλαγές, από αυτές τις καθόλου ασήμαντες αλλά συγκλονιστικά ουσιαστικές, της έδωσε όσα ζητούσε. Έναν έρωτα μέχρι θανάτου. Της έδωσε μια ζωή με δυσκολίες, αλλά τη μεταμόρφωσε σε μια γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ και ζει μέσα στις αναμνήσεις της κόρης τους.
Ο Νίκος Καραθάνος και η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου καταφέρνουν να κάνουν κάθε θεατή να ταυτιστεί μαζί τους. Κάθε βράδυ προσπαθούν να παρακολουθήσουν το Scarface, αλλά πάντα τους παίρνει ο ύπνος λίγο πριν το φινάλε. Και τελικά, δεν το είδαν ποτέ. Δεν έκλαψα μόνο εγώ σε αυτή την παράσταση. Η Μικρή Σκηνή ήταν φίσκα (ναι, οι Κυριακάτικες matinée είναι η τάση που αγκάλιασε το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας).
Τι κατάλαβα όταν βγήκα στη Συγγρού μετά από 50 λεπτά; Ότι υπάρχουν καλές και κακές στιγμές σε κάθε έρωτα. Κι αυτό είναι τόσο απλό, ανθρώπινο, εφήμερο και γήινο. Κι ότι όλοι θα γίνουμε χώμα. Εύφορο ή άγονο.
Info: Ο Χορός των εραστών, έως τις 19.01.2025 | Στη Μικρή Σκηνή της Στέγης. Εισιτήρια εδώ.
