Είναι επίσημο: Ο Joaquin Phoenix επιστρέφει ως Joker στο sequel της ταινίας

O τίτλος του sequel του Joker

Δύο φωτογραφίες ήταν αρκετές για να μάθουμε τα απαραίτητα. Φωτογραφία Νο.1: Το εξώφυλλο του σεναρίου της ταινίας που γράφτηκε από τον Phillips και τον Scott Silver, με τον εντυπωσιακό τίτλο, Joker: Folie à Deux. Φωτογραφία Νο.2: Ο Joaquin Phoenix να διαβάζει το σενάριο.

Αν και ο Phillips δεν μοιράστηκε λεπτομέρειες σχετικά με την πλοκή της νέας ταινίας Joker στην ανάρτησή του στο Instagram, ο τίτλος προσφέρει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία. Μεταφρασμένο κυριολεκτικά ως «κοινή τρέλα», το folie à deux είναι ένας όρος για την κοινή παραληρηματική διαταραχή. Αυτό θα μπορούσε να αναφέρεται στο πώς τo Gotham City αγκαλιάζει τo χάος που δημιουργεί ο Arthur στην πρώτη ταινία. Αλλά θα μπορούσε επίσης να υποδηλώνει ότι στο sequel του Phillips, θα δούμε στο πλευρό του Joker, τον πραγματικό και μοναδικό σύντροφό του στη ζωή, στο έγκλημα και στην τρέλα, την Harley Quinn.

Η αμφιλεγόμενη ερμηνεία του Joaquin Phoenix ως Joker

Άλλοι τον λάτρεψαν και άλλοι τον μίσησαν. Η αυθεντική ταινία του Phillips Joker, επαναδιαμόρφωσε σε κάθε περίπτωση τον εμβληματικό κακό του Batman, σε μια μελέτη χαρακτήρων αντι-ήρωα. To origin του Joker, είναι η γέννηση ενός λαϊκού αντι-ήρωα στο Gotham City. H ταινία Joker προσεγγίζει τον -ίσως- πιο διάσημο villain χαρακτήρα της DC, με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι έχουμε δει μέχρι σήμερα στη μεγάλη οθόνη. Με ελάχιστες κόμικ αναφορές, κι έναν «σαρωτικό» Phoenix.

Κυκλοθυμική, σκοτεινή και αποφεύγοντας επιμελώς τους ρυθμούς δράσης που χαρακτηρίζουν τις ταινίες υπερηρώων, το Joker ήταν ακόμα μια τεράστια, παγκόσμια υπερπαραγωγή, με εισπράξεις πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως. Κέρδισε 12 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσία και Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου. Ο Phoenix κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και η Hildur Guðnadóttir, το Όσκαρ για την καλύτερη πρωτότυπη μουσική.

«Ήθελα την ελευθερία να δημιουργήσω κάτι που να ήταν μη αναγνωρίσιμο. Πρόκειται για έναν φανταστικό χαρακτήρα και δεν ήθελα κάποιο ψυχίατρο να μπορεί να αναγνωρίσει τι είδους άνθρωπος είναι. Προσεγγίσαμε και το τι φάρμακα θα μπορούσε να παίρνει και τι θέματα θα μπορούσε να είχε, αλλά πίστευα πως καλύτερα θα ήταν να τα αποφύγουμε όλα αυτά. Θέλαμε να έχουμε την ελευθερία να δημιουργήσουμε αυτό που θέλουμε. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, κάθε μέρα νιώθαμε πως ανακαλύπταμε νέες πτυχές του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, ακόμα και μέχρι την τελευταία στιγμή»  έχει δηλώσει ο ηθοποιός για την ερμηνεία του ως Joker.

Το sequel

Λίγο μετά το ντεμπούτο της ταινίας το 2019, ο Todd Phillips και ο  Scott Silver συναντήθηκαν με τον τότε επικεφαλής του κινηματογράφου της Warner Bros, Toby Emmerich, για ένα πιθανό sequel. Έκτοτε, το «The Batman» του Matt Reeves, κατάφερε να γίνει ένα από τα πρώτα παγκόσμια blockbusters της εποχής της πανδημίας, με εισπράξεις 770,3 εκατομμυρίων δολαρίων στο παγκόσμιο box office.

To φαινόμενο Joker

Ο Joker είναι με διαφορά ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους και διάσημους χαρακτήρες της pop κουλτούρας και ένας από τους διασημότερους «κακούς». Η παράνοιά του μπορεί να τον κάνει να χαθεί μέσα σε μια σκοτεινή άβυσσο από την οποία, δύσκολα μπορεί να ξεφύγει. Ωστόσο, καταφέρνει να διατηρεί πάντα κάτι ανθρώπινο και εύθραυστο.

Ο χαρακτήρας του Joker, τόσο στα κόμικ της DC, όσο και στις κινηματογραφικές μεταφορές του, παρουσιάζεται πάντα ως ένας «τρελός». Χωρίς ωστόσο ποτέ να του έχει αποδοθεί κάποια συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή. Συμπεριφέρεται ως ψυχοπαθής, χωρίς καμία ενσυναίσθηση ή συνείδηση, μην μπορώντας να ξεχωρίσει το καλό από το κακό. Ο Joker δημιουργεί συνεχώς μια καινούρια προσωπικότητα, προσαρμόζεται ανάλογα το με το τι μπορεί να κερδίσει από αυτήν, δικαιολογώντας έτσι ότι συμπεριφέρεται άλλοτε ως παιχνιδιάρης κλόουν και άλλοτε ως ψυχοπαθής δολοφόνος.

Και ίσως να είναι αυτό ακριβώς το παρανοϊκά ανεξήγητο μείγμα στοιχείων, που κάνουν τον Joker τόσο διαχρονικά ελκυστικό. Το διαφορετικό «άγγιγμα» του ταλαντούχου Phoenix στο πρόσωπο του εμβληματικού κακού, που ακροβατεί μεταξύ παράνοιας και απόλυτης ανθρωπιάς, ίσως απλά να έχει την απήχηση αυτή, γιατί μας θυμίζει κάτι πολύ οικείο μας.